ณ ตระกูลหลู ตำหนักหลิ่ง
"อึก ฮือๆ พี่หลิ่วฉันขอโทษ ฉันขอโทษจริงๆ พี่หลิ่วฉันผิดไปแล้ว เลิกถอดเล็บฉันเถอะฉันยอมแล้ว ฉันจะไม่ยุ่งกับพี่อีก
แล้วก็จะไม่มาใกล้ตำหนักหลิ่ง
ของพี่อีกนะ ข้าขอโทษ ขอโทษ
ขอร้องเถอะปบ่อยข้าไปเถอะ"
พอฉันคิดว่านสงจะเงียบแล้ว
เลยเอาถุงน้ำตาลออก นางก็
เอาแต่ขอโทษๆข้าอย่างเดียว
ข้ารู้สึกสงสารสะแล้วสิ เห้อ
"เห้อ น้องหลง น้องอยากให้ข้าปล่อยเจ้าไปใช่ไหม?"
น้องหลงตอบ"ใช่ๆท่านพี่ปล่อยข้าไปเถอะนะ"น้องหลงตอบ
"ข้าแล้วพี่จั่วละ? เจ้าจะปล่อยเขาไว้หรอ?"ข้าลองถามนางดู
พี่จั่วฟื้นขึ้นพอดีเลย
"พี่หลิ่วถ้าท่านอยากได้พี่จั่วท่านเอาไปเลยข้ายกให้ท่านแต่ต้องปล่อยข้าไปนะ พี่หลิ่ว ฮือๆ"
เอะ? พี่น้องท้องเดียวกันไม่ใช้หรอ?ทำไมทำแบบนี้ละ
"แปลว่าน้องจะยกพี่จั่วให้ข้าทรมานได้ใช่ไหมน้องหลง"ดูสิ
พี่จั่ว จะทำหน้ายังไงนะเมื่อน้องสุดที่รักของตัวเอง ขายตัวเองให้คนอื่นสะแล้วสิ ฮ่าๆๆ
ขำชะมัดเลยพี่จั่ว โชคร้ายจังเลยมีน้องเณรคุณขนาดนี้
"ได้สิ ถ้าพี่หลิ่วอยากได้ละก็ฉันนะยกให้ได้เลยนะ"หึแสดงธาตุแท้ออกมาแล้วสินะน้องหลง
"น้องหลง!! เมื่อกี้น้องพูดอะไรน่ะ"พี่จั่วฟื้นแล้วจริงๆด้วยสินะ
"พ..พี่จั่วค..คือว่าพี่หลิ่วเอาไปเลยค่ะน้องยกพี่จั่วให้แล้วค่ะ"
หึ ความสำพันธ์พี่น้องจบแล้วสินะ"น..น้องหลง..น..นี่มันอะไรกันม..มันเกิดอะไรขึ้นท..ทำไมฉันโดนมัดละ?ท..ทำไมเล็บน้องหลงถึงมีเลือดเต็มเลยละ?"
พี่จั่วช็อดเลยสินะ!!?หึ"ก็พี่จั่ว
ชอบแบบนี้ไม่ใช่หรอค่ะ?"พี่จั่วคงไม่คิดจะมายุ่งกับฉันอีกแล้วละนะ"ล..แล้วที่น้องหลงพูดเมื่อกี้คืออะไรกัน!!?"ทำเป็นไร้เดียงสาสะงั้น?"อ่อ น้องหลงน่ะ เขาบอกว่าจะให้พี่จั่วมาเป็นของเล่นของฉันแทนเขา เขาจะขายชีวิตของพี่จั่วให้ฉัน แล้วให้ปลาอยเขาไปโดยทิ้งพี่จั่วไว้ที่นี้ไงละค่ะ"อึงละสิน้องรักไม่ใช่รึไง?
"ม..ไม่จริง.ท...ที่อีหลิ่วมันพูดไม่ใช่เรื่องจริงใช่ไหมน้องหลง!!"ยังจะไม่เชื่ออีกหรอ?
พี่จั่ว"ก..ก็มัน.ช..ช่วยไม่ได้นี้..ฉ.ฉันเองก็ไม่ได้ย..อยากเป็นพี่น้องกับพี่จั่วอยู่แล้วฉันก็แค่หลอกใช้แกมันมันไม่มีประโยชน์หรอนะ อย่าสำคัญตัวเองไปหน่อยเลย!!"
รอติดตามตอนต่อไปนะค่าา~
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments