ณ ตระกูลหลู ตำหนักหลิ่ง
"นี่ ยัยโงหลิ่วหลิ่งแกมาเปิดประตูเดียวนี้เลยนะ"เสียงนั่นพี่จั่วหลิ่งสินะมาอีกแล้ว หลิ่วหลิ่งตอบกลับไป"พี่จั่วมีธุนะะไรหรอค่ะ?"ปัง ปัง ปัง!! คิดจะพังประตูเลยรึไงกัน? "อีหน้าด้านมาเปิดประตูเดียวนี้เลย"อะไรกันไม่ได้ยินที่ฉันถามหรอกหรอ? ปัญญาออน่ชะมัด จากนั้นฉันก็เดินไปเปิดประตูให้พี่จั่วหลิ่ง หลังจากนั้น เพี็ยะ "อีหน้าด้านแกยังกล้าเสนอหน้าไปตลาดหลิ่งฟานอีกหรอ? หัดดูตัวเองสะบ้างสิ"
พี่จั่วหลิ่งตบหน้าของฉันอย่างแรง "พี่จั่วฉันก็แค่ไปซื้อของให้น้องหลงหลิ่งเองนะ"ฉันตอบส่งๆไปคิดว่าเรื่องทั้งหมดจะจบแล้วแท้ๆ เห้อ
"อีหลิ่วหลิ่งอย่ามาโทษฉันนะ แกนั้นแหละที่อยากออกไปด้านนอก"น้องหลงก็ว่าฉันทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนใช้ฉันแท้ๆ ไม่สมเพชตัวเองสะบ้างเลย เห้อท้อจริงๆ "น้องอยากสั้งให้ข้าไปซื้อยาไม่ใช่หรอ น้องปวดหัวมากข้าเลยไปซื้อให้"ฉันแก้ตัวแบบเบื่อหนายไปแต่ก็ยังไม่ยอมจบสักทีเห้อ "นี่ พี่จั่วอย่าไปเชื่อมันนะคะ ข้ายังไม่ได้สั่งนางเลยค่ะ"หลงหลิ่งยังไม่หยุดที่จะพูด ฉันอยากจะสั่งสอนนางสะเลยให้รุ้ว่าอย่าใส่ร้ายพี่ตัวเอง "ฉันจะหมดความอดทนกับพวกเธอแล้วนะ"ฉันเริ่มทุกอย่างขึ้นเอง
"เมื่อกี้แกพูดว่าอะไรนะ อีหลิ่วหลิ่ง!!?"เพียะ
"อะ ก..แกแกแกกล้าตบฉันหรออีหลิ่วหลง!!"
"น้องหลงน้องใส่ร้ายพี่พี่ต้องสั่งสอนให้น้องได้รู้สะบ้างสินะ ว่าคำว่าพี่กับน้องมันคนละชั้นกัน"ฉันพูดออกไปเพราะความอดทนของฉันมันมีแค่น้อยนิดไม่มีให้คนเลวๆอย่างพวกเธอหรอกนะ"อีหลิ่วหลง แกกล้าทำร้ายน้องหลงหรอแก!"เพี้ยะ ฉันตบพี่จั่วเเรงมากๆเลยฉันว่าคงโดนกักบริเวณนานแน่ๆเลยั้นฉันขอจัดเต็มๆเลยละกันนะ"พี่จั่ว พี่ต้องเลิกเรียกฉันว่าอีนะคะ แล้วก็ฉันจะทำให้พี่ไม่คิดจะมายุ่งกับฉันอีกแน่นอนค่ะ" เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ
"พ...พ..พี่จั่ว ถ้าแกไม่หยุดตบพี่จั่วละก็ฉันจะฟ้องท่านแม่แน่" หลิ่วหลงค่อยๆหันไปมองน้องหลง แล้วแสยะยิ้มที่น่าขนลุกสุดๆออกมา
"หึๆ เธออย่างจะไถ่โทษของพี่จั่วสินะน้องหลง"
...รอติดตามตอนต่อไปนะค่าาา~~~...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments