รักนิรันดร์ฉันกับเธอ

1.จุดเริ่มต้น

เฉินลู่เอิงเป็นธิดาของท่านเทพประมุขแห่งสวรรค์ที่มีอำนาจและยิ่งใหญ่ที่สุดในสวรรค์ วันหนึ่ง เฉินลู่เอิงได้ไปพบกับเทพอัคคีมีนามว่าโจวจางเหว่ย เฉินลู่เอิงที่โฉมงามจนบรรย์ยายไม่ถูกก็ได้ไปถูกตาต้องใจเทพอัคคีอย่างโจวจางเหย่ง ถึงแม้จะรู้ว่านางเป็นลูกสาวของศัตรูของพ่อตนเองแค่ก็ไม่อาจห้านใจตนเองได้

เฉินลู่เอิงก็พอจะรู้จักและได้ยินชื่อของโจวจางเหว่ยอนู่บ้างเพราะเขาดป็นถึงแม่ทัพเอกแห่งแดนสวรรค์อีกทั้งยังเป็นบุตรของเทพอัคคีผู้ยิ่งใหญ่ไม่แพ้พ่อของตน

สวนดอกไม้ ณ แดนสวรรค์

โจวจางเหย่ง(พระเอก):งดงามสมคำล่ำลือเสียจริง

เฉินลู่เอิง(นางเอก):ท่านเป็นใคร

โจวจางเหย่ง(พระเอก):เจ้านี่ใสซื่อกว่าที่ข้าคิดนะเนี่ยเฉินลู่เอิง

เฉินลู่เอิงที่งงว่าเขาผู้นั้นเป็นใครทำไมถึงกล้าเรียกชื่อของตนก่อนที่จะนึกออกว่าเป็นโจวจางเหว่ยยุรษในดวงใจถึงจะเคยได้ยินแต่ชื่อไม่เคยเป็นหน้าค่าตากันจนถึงวันนี้

โจวจางเหย่ง(พระเอก):นึกออกรึยัง

เฉินลู่เอิง(นางเอก):ท่านนี่เองมาที่นี่มีธุระอะไร

โจวจางเหย่ง(พระเอก):ข้าแค่มาบนโฉมเจ้าว่างดงามสมคำล่ำลือรึเปล่า

เฉินลู่เอิง(นางเอก):เหอะท่านรียกลับไปซะเถอะก่อนจะมีคนมาเห็นเอามันจะไม่สมควรนะ

โจวจางเหย่ง(พระเอก):ถ้าข้าบอกว่าไม่ไปหล่ะ

เฉินลู่เอิง(นางเอก):ได้ถ้าท่านไม่ไปงั้นข้าไปเองก็ได้

พูดจบเฉินลู่เอิงก็รีบลุกจึ้นจากทีีๆตนนั่งในตอนแรกแต่นางไม่รู้เลยว่าคนที่ยืนพูดคุยกับนางมานั่งข้างๆตอนไหนพร้อมกับดึงมือของนางไว้

โจวจางเหย่ง(พระเอก):นั่งเป็นเพื่อนกันก่อนสิข้าพึ่งมาเอง

เฉินลู่เอิง(นางเอก):ข้าจะรู้ได้ไงว่าท่านมาดีรึมาร้าย

โจวจางเหย่ง(พระเอก):ข้ามาดีแน่นอนถ้าไม่เชื่อเจ้าจะให้ข้าแก้ผ้าให้ดูก็ได้ว่าข้าไม่มีแม้แต่อาวุธสักชิ้น

เฉินลู่เอิง(นางเอก):งั้นก็ได้ข้านั่งเผ็นเพื่อนก็ได้แต่แค่แปปเดียวนะ

โจวจางเหย่ง(พระเอก):ได้