เมื่อการพบกันครั้งนั้นทำให้โจวจางเหว่ยรู้สึกคิดถึงเฉินลู่เอิงอย่างมากแต่ก็ทำอะไรมากไม่ไดเนักเพราะพ่อของทั้งคู่ไม่ค่อยถูกชะตากันสักเท่าไร
2สัปดาห์ผ่านไป
ณ โถงกลางเมืองเป็นประตูเชื่อมระหว่างวังของเทพประมุขและเทพอัคคี
วันนี้เป็นวันเปิดสวรรค์เทพทุกคนต่างก็มารวมตัวกันโจวจางเหว่ยที่พยายามมองหาหญิงสาวที่ตนเองกำลังหมายปองอย่างลุกลนแตีเขาก็ไม่พบนางเลย
ทางด้านเฉินลู่เอิงนั้นตอนนี้กำลังถูกปีศาจทำร้ายอยู่ที่บ่น้ำพุด้วยการจับโยนลงน้ำและใช้พลังกดนางไม่ให้ขึ้นจากบ่น้ำ
เมื่อโจวจางเหว่ยหาเฉินลู่เอิงไม่พบจึงไปเดินเล่นแถวๆบ่น้ำกับอบครักคนสนิท
โจวจางเหย่ง(พระเอก):ทำไมข้าได้กลิ่นปีศาจ
???:ช่วยด้วย
ปีศานกยุง:ไม่มีใครช่วยเจ้าได้หรอก
โจวจางเหย่ง(พระเอก):แน่ใจหรอ
ทันที่ปีศานกยุงได้ยินเสียงของผู้ที่ตนเองเคยพลาดท่าเกือบตายเพราะเขาก็ตกใจก่อนจะใช้เวททำให้ตนหายไปที่นรก
โจวจางเหย่ง(พระเอก):หึนึกว่าจะแน่
โจวจางเหย่ง(พระเอก):เจ้ารีบไปเปลี่ยนชุดเถอะเอาเสื้อข้าไปคลุมไว้ก่อน
เฉินลู่เอิง(นางเอก):ขอบคุณท่านมากนะ
โจวจางเหย่ง(พระเอก):ไม่เป็นอะไรรีบไปเถอะเดี๋ยวข้าไปเป็นเพื่อน
เฉินลู่เอิง(นางเอก):แล้วท่านรู้ได้ไงว่าข้าอยู่ที่นี่
โจวจางเหย่ง(พระเอก):ก็ข้าไม่เห็นเจ้าในงานเลยข้าก็เลยมาเดินเล่นแล้วก็ได้ยินเสียงเจ้าของความช่วยเหลือ
เฉินลู่เอิง(นางเอก):ยังไงก็ขอบคุณอีกครั้งนะท่านนั้งรอข้าตรงนี้ก่อนนะ
ผ่าไปซักพักหญิงสาวร่างบางก็เดินออกมาจากจวนแล้วเดินตรงไปหาชายหนุ่มร่างสูงที่นั่งรอเจ้าตัวอยู่
เฉินลู่เอิง(นางเอก):รอนานรึเปล่าเอาของเจ้าซักก่อนเมื่อกึ้มันเปียกน้ำ
โจวจางเหย่ง(พระเอก):ไม่นานเลย
เฉินลู่เอิง(นางเอก):เอาเสื้อคลุมที่จวนข้าไปก่อนนะเดี๋ยวข้าซักไปคืน
โจวจางเหย่ง(พระเอก):อืมได้
ทั้งคู่ได้เดินเข้าไปในงานต่างก็เป็นที่สนใจของทุกคน
ไรเองค่ะ:ไรยังไม่เคยแต่งแนวเทพเซียนเลยถ้าผิดพลาดตรงไหนต้องขออภัยด้วยนะคะ
ปล.ยังไม่ได้แก้คำผิด
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments