การมาของ ริวเอนจิ ทาสุคุ

"เอ่อ..อะไรนะเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นหรอ"นายหัวสาหร่ายที่ผมไม่สนใจจะจำชื่อพูดพึมพำออกมารู้สึกจะชื่ออิสุคุอะไรสักอย่างเนี้ยและ

"เอ่อ..คือว่า..จะเรียกมันว่าอัตลักษณ์ก็ได้นะ"ผมได้แต่ตอบสิ่งที่เข้าข่ายโลกนี้มากที่สุดเท่านั้น

"อืม..รู้สึกว่านายจะชื่อ คุโรโอสุ ไกโตะ เป็นเด็กโควต้าสินะ"อาจารย์ประจำชั้นพูดออกมาอย่างตกตลึงชั่วครู่หนึ่ง

"อัตลักษณ์หรออัตลักษณ์อะไรหรอครับ"อิสุคุพูดออกมาเสียงดังกว่าเดิมนิดหน่อยก่อนที่ไกโตะต้องคิดหาคำตอบ

"อืม..มันก็อาจจะเป็นเหมือนเกมการ์ดทั่วไปแต่ตัวละครในการ์ดนั้นมีชีวิตอยู่จริงละมั้งอย่างอาบิเกลการ์ดคู่หูของฉันไง"ไกโตะตอบออกมาเสียงเรียบก่อนจะมีเสียงดังออกมาจากเด็ดการ์ด

"ใช่แล้วล่ะ..ทุกคนต้องยอมสวามิภักดิ์ต่อไกโตะเท่านั้นเพราะชะตาของพวกนายไกโตะได้เขียนไว้แล้วยังไงล่ะ"เสียงอาบิเกลนั้นเองที่ออกมาจากเด็ดการ์ด

ก่อนที่เด็ดการ์ดจะออกมาเปล่งแสงเป็นรูปเพรชและอยู่ในร่างมังกรจิ๋วเหมือนอย่างเคย

"อาบิเกล"เขาหันไปมองอาบิเกลทันทีที่ออกมาจากเด็ดการ์ดโดยการตัดสินใจเองคนเดียวแต่เขาก็ชอบที่ัมันเป็นอย่างนี้นะ

"ไกโตะ"อาบิเกลมองไกโตะด้วยความรักเต็มเปี่ยมอยู่ในดวงตา

"มาเล่นกันหน่อย/มั้ย"ทั้งสองคนพูดออกมาพร้อมกันก่อนจะหัวเราะร่าออกมา

"บัดดี้ไฟท์/นะ"ก่อนที่ทั้งสองคนจะพูดพร้อมกันออกมาอีกครั้งและเริ่มเตรียมเด็ดการ์ดก่อนทั้งสองคนจะเตรียมเด็ดการ์ดเพื่อการต่อสู้อยู่ๆพวกเขาก็ได้ยินเสียงร้องมาจากบนฟ้า

"ว้ากกกกกกกกกกกก..หลบไป!!!!!"ชายผมฟ้าตกมาจากท้องฟ้าเป็นใครที่ไกโตะรู้จักดีแถมยังกอดมังกรจิ๋วไว้ในอ้อมอกไม่ปล่อยเลยด้วย

"ทาสุคุปล่อยก่อนฉันจะช่วยนายเองทาสุคุ"คนคนนั้นก็คือ ริวเอนจิ ทาสุคุ นั้นเองที่ตกลงมาจากฟ้าพร้อมบัดดี้คู่หูอย่างมังกร แจ็คไนท์

ทาสุคุตอนนี้แทบสิ้นสติพลังจากการ์ดบัดดี้ไฟท์ที่ใช้ในการลอยตัวอย่างบัดดี้สกิว(ใช่ปล่าวไม่รู้อันที่มันใช้ลอยตัวในภาคแรกเหมือนกาโอที่มีพระอาทิตย์อยู่ที่เท้าใช้มันลอยตัวอ่ะแต่ของทาสุคุไม่แน่ใจ)ดันใช้ไม่ได้แถมไอพ่นแจ็คก็ดันมาเสียอีก(เอาง่ายไอพ่นที่ติดอยู่ที่หลังแบบกระเป๋าที่สามารถทำให้ลอยตัวได้(โปรดใช้จินตนาการเพราะว่าแอดบรรยายไม่เก่ง)

ในหัวของทาสุคุโล่งมากแบบว่าเหมือนอยู่ต่างโลกยังไงยังงั้นเขาเองก็ฝันร้ายแบบเดียวกับไกโตะที่โดนหลุมประหลาดดูดให้ออกห่างจากแจ็คแต่เขาใช้ความกล้าฝืนทนทำให้จับตัวแจ็คไว้ได้ก่อนจะโดนหลุมดำดูดเข้ามา

เขาคิดว่าเขาหลับไปแต่ตื่นขึ้นมาอีกทีก็มาอยู่บนฟ้าเลยแถมกำลังตกดิ่งสู่พะสุทานทันทีด้วยกันเล่าเขาแอบดีใจหน่อยๆที่ไม่ต้องแยกจากแจ็คนะแต่เวลาตอนนี้ไม่ควรจะดีใจด้วยเพราะตอนนี้กำลังตกสู่พื้นเบื่องล่างแล้ว

ในทางกลับกันแจ็คเองก็ฝันร้ายแบบเดียวกับทาสุคุแต่เขาก็ใช้ความกล้าฝืนทนจนจับตัวทาสุคุไว้ได้กว่าแจ็คจะตื่นจากฝันร้ายก็ตอนที่ทาสุคุตะโกนบอกให้คนข้างล่างพวกเขาหลบไปนั้นแหละ

และทาสุคุก็ไม่กล้าขัดเขาปล่อยเขาให้ร่วงหล่นสู่พื้นพะสุทานก่อนเขาก็แปลงร่างเป็นมังกรตัวใหญ่ แจ็คไนท์ดร้ากอน ทันทีก่อนจะรับตัวทาสุคุที่กำลังร่วงหล่นไปไว้บนหลังของเขาทันทีและบินเฉี่ยวพื้นไปนิดเดียว

ผ่านหน้าไกโตะไปจนสายลมพัดกระโชกอย่างรุนแรงราวกับพายุผู้บ้าครั่งจากการร่วงหลนเป็นการบินเฉี่ยวพื้นทำให้เกิดลมแรงอยู่พอสมควรมั้งอาบิเกลแปลงร่างเป็นมังกรตัวใหญ่ มังกรมรณะทมิฬ ใช้ปีกโอ้มอุ้มร่างของไกโตะไว้ไม่ให้โดนแรงลมพัดปลิวไป

ในขณะที่นักเรียนคนอื่นที่โดนลมไปเต็มๆก็จะปลิ้วแหล่มิปลิ้วแหล่ขนาดอาจารย์ประจำชั้นอย่างไอซาวะยังเกือบปลิ้วก่อนที่แรงลมจะหายไปหัวของนักเรียนทุกคนไม่เว้นแม้กระทั่งอาจารย์ไอซาวะยกเว้นไกโตะชี้ฟูไม่เป็นทรงเหมือนหมาบ้าบาคุโกแล้วแต่ทางบาคุโกหน้าจะหนักเอาเรื่ิองอยู่เพราะผมที่ฟูแล้วของอีกฝ่ายยิ่งชี้ฟูยิ่งกว่าเดิมจนเหมือนแมวที่พร้อมจะขู่โดยขู่ฟ่อๆ

เมื่อเห็นว่าแรงลมหายไปแล้วก็กลับร่างเดิมนั้นคือมังกรจิ๋วทุกคนไม่เห็นตอนอาบิเกลใช้ร่างจริงเพราะว่าแรงลมมันกระโชกแรงทำให้ทุกคนต้องเอามือมาปิดหน้ากันแรงลมนั้นเอง

อาบิเกลมองไกโตะอย่างเป็นห่วงเพราะอีกฝ่ายนั่งอยู่กับพื้นโดยขาทั้งสองแยกออกจากกันโดยเหมือนท่ากบกระพริบตาปริบๆอยู่ 2-3 ครั้งราวกับคนสติเลอะเลือนไปชั่วขณะก่อนจะลุกขึ้นมาได้ก็กินเวลานานถึง 15 นาที

ส่วนแจ็คที่บินโดยแบกทาสุคุไว้บนหลังไปด้วยดูเหมือนทาสุคุจะสลบลงไปแล้วเพราะว่าความตกใจแจ็คที่เห็นแบบนั้นก็ลงมาจอดที่พื้นทันทีโดยให้ไกลกับที่ๆไกโตะยืนอยู่มากก่อนจะกลับร่างเป็นมังกรจิ๋วแล้วดูอาการทาสุคุบัดดี้ของตน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***