ฉากที่ 1 : หายนะวันเกิด

"แม่คะถ้าหนูบอกว่าหนูจะตายตอนวันเกิดล่ะคะ" เสียงของเด็กสาวที่ไร้ความรู้สึกถามผู้เป็นแม่อย่างเบาบาง

"พูดอะไรของลูกจ๊ะ จะเป็นไปได้ยังไง" เสียงของหญิงวัยกลางคนรู้สึกได้ถึงความเป็นห่วง อบอุ่น จนทำให้เด็กสาวร้องไห้ออกมา

ย้อนกลับไปที่จุดเกิดเรื่องราวนี้

วันที่16 สิงหาคม 2780

วันเกิดครบนอบ16 ปีของยูคาน จะจัดขึ้นตอนกลางคืนเพราะพ่อของเธอทำงานกลับกลางคืน

"แม่คะ~ ถึงวันเกิดหนูแล้ว ของขวัญคืออะไรหรอคะ?" เสียงของยูคานร่าเริงและมีความสุข กำลังตื่นเต้นกับวันเกิดของเธอ

"รอก่อนสิยูคาน ของขวัญถ้าเห็นก่อนจะไม่เซอร์ไพรส์นะ"

เด็กสาวออดอ้อนผู้เป็นแม่หลายครั้งแต่ก็เปล่าประโยชน์ผู้เป็นแม่ก็ตอบเหมือนเดิม ผู้เป็นแม่กอดยูคานอย่างอบอุ่น ก่อนจะบอกให้ไปเล่นกับเพื่อนสนิทของยูคาน

"งั้นระว่างรอพ่อกลับบ้าน ลูกไปเล่นกับ วิลล์ สิจ๊ะ"

"ก็ได้ค่ะ งั้นหนูออกไปเล่นก่อนนะคะ" เมื่อพูดเสร็จยูคานเดินออกจากบ้านพร้อมกับกระโดดดีใจไปหาวิลล์

"วิลล์~~ อยู่ไหมเรามาเล่นด้วย" เด็กสาวตะโกนหน้าบ้านของวิลล์ วิลล์ เดินออกมาอย่างช้าๆ

"สุขสันต์วันเกิดนะ ยูคาน" เด็กหนุ่มยิ้มกว้างและอวยพรวันเกิดให้ ก่อนทั้งคู่จะไปเล่นด้วยกัน เใอตกเย็นทั้งคู่ได้จากลากัน

"ตอนนี้เย็นแล้วฉันกลับก่อนนะ วิลล์" ยูคานพูดพร้อมโบกมือให้กับวิลล์

"อืออ บ๊ายบายนะ ยูคาน" วิลล์พูดจบก่อนนะเดินกลับบ้าน

ระหว่างที่เด็กสาวกลับบ้าน เด็กสาวกลับรู้สึกแปลกๆเฟมือนมีคนตามตลอดเวลา เมื่อเธอหันหลังกลับไปดูพบเจอชายหนุ่มรูปร่างค่อนข้างสมบูรณ์ถือขวานแอบตามเธออยู่ริมเสาไฟ ชายหนุ่มเมื่อรู้ว่าเด็กสาวมองเห็นตนจึงได้ วิ่งเข้ามาพร้อมกับชูขวานขึ้น

"กรี๊ดดดดดดด ใครก็ได้ช่วยด้วย"

เด็กสาวพูดพร้อมกับวิ่งหนีชายหนุ่มแต่ไม่รู้ทำไมทั้งๆที่บ้านเธอกับวิลล์อยู่ใกล้กันแท้ๆ แต่ทำไมเธอถึงยังวิ่งไม่ถึงบ้านล่ะ ชายหนุ่มวิ่งทันเธอก่อนจะเอาขวานสับไปที่ไหล่ขวานของเธอ เธอผลักชายหนุ่มออกสุดแรง เด็กสาวร้องออกมาด้วยเสียงโหยหวนของความเจ็บปวด เธอเอามือซ้ายจับไหล่พร้อมกับวิ่งอีกครั้ง เธอตะโกนขอความช่วยเหลือเท่าไรก็ไม่มีใครได้ยินเสียงของเธอ ท่ามกลางความรู้สึกของยูคานมีแต่ น่ากลัว น่ากลัว น่ากลัว เด็กสาวรู้สึกขาของเธอไม่มีแรงทำให่เธอวิ่งไม่ออก ชายหนุ่มที่ตามเธอทันอีกรอบ คราวนี้ มันได้ง้างขวานตัดไปที่ขาของเธอ เด็กสาวล้มลง และร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดพร้อมลมหายใจที่โรยริน....... คิดถึงครอบครัว ....คิดถึงวิลล์..... นี่คือสิ่งที่ยูคานคิดมันทำให้เธอร้องไห้ออกมา ก่อนที่เธอจะเห็นชายหนุ่มง้างขวานและเล็งมาที่ใบหน้าของเธอ เด็กสาวรู้สึกหมดหวัง และชายหนุ่มก็เอาขวานสับหน้าของยูคานจนเละไปหมด ยูคานตายหมดลมหายใจลง ศพของเธอโดนสับเละอยู่ท่ามกลางถนน

ยูคาน สถานะ:ตาย เมื่อวันที่:16 สิงหาคม 2780

"ยูคาน ยูคาน~~ตื่นได้แล้วลูกวันนี้วันเกิดลูกนะ" เสียงของหญิงวัยกลางคนที่เด็กสาวรู้สึกคุ้นเคย

"เฮือกกก!! " หญิงสาวสะดุ้งตื่นขึ้น ด้วยความตกใจ

"นี่...ฝันรึเปล่า...ม...แม่?" หญิงสาวเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เหลือเชื่อ

"เป็นอะไรไปจ๊ะ ฝันร้ายหรอ" ยูคานกระโดดกอดผู้เป็นแม่ก่อนจะร้องไห้ออกมา

"แม่ไม่รู้ว่าลูกฝันร้ายแค่ไหน แต่ฝันร้ายจงออกไปนะ"

งั้นลูกไปอาบน้ำล้างหน้าล้างตาก่อนดีกว่า วันนี้วันเกิดลูกนะ " มื่อพูดจบยูคานจึงไปที่ห้องอาบน้ำเมื่อเธอถอดเสื้อออก เธอกลับตกใจเธอพบ แผลที่ขาของเธอมันคือรอยล้มและรอยตัดที่ขาที่เหมือนโดนขวานสับมา ยูคานจึงคิดได้

"น...นี่ไม่ใช่ฝัน...เราย้อนเวลามาได้หรอ" ถ้าเป็นจริงวันนี้ตอนเย็นเธอต้องโดนฆ่าแน่

To Be Continued

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***