ฉากที่ 2 : ลูปการตาย

ยูคานตกใจทำอะไรไม่ถูก...งั้นถ้าเธอไม่ออกไปเล่นก็ไม่น่าจะโดนฆ่าสินะ เด็กสาวครุ่นคิด เด็กสาวอยู่แต่ในบ้าน ทำให้แม่ของเธอเป็นห่วง

"ลูกไม่ออกไปเล่นหน่อยหรอ วันเกิดทั้งที" ผู้เป็นแม่กล่าวเอ่ยคำที่แฝงไปด้วยความเป็นห่วง

"หนูอยากจะอยู่รอพ่อค่ะ หนูรู้สึกอยากใช้เวลากับแม่มากกว่า" เด็กสาวกล่าวพร้อมกับรอยยิ้มใสซื่อส่งให้ผู้เป็นแม่

"ลูกใครกันเนี่ย น่ารักจริงๆ" เมื่อพูดจบทั้งสองคนก็กอดกันและช่วยกันทำอาหารรอพ่อกลับบ้าน

วันที่16 สิงหาคม 2780 เวลา 20:01 น.

"แม่...พ่อกลับมาช้าจังเลย" เด็กสาวพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนผู้เป็นแม่

"นั่นสิจ๊ะ คงใกล้จะกลับมาแล้วมั้ง" ผู้เป็นแม่ปลอบโยนเด็กสาวอย่างอ่อนโยน

* ก๊อก ก๊อก *

"เสียงเคาะประตู สงสัยพ่อจะมาแล้ว!!" ยูคานวิ่งไปหน้าประตูทันทีทันใด เมื่อเธอเปิดประตูออกไปก็มีเสียงโทรศัทพ์ของแม่ดังขึ้น

* ตรู๊ดดดด... *

**"นี่พ่อเองนะ พ่อเลิกงานแล้วกำลังจะกลับแล้วละ"**

"เอ๊ะที่รัก.....แต่เมื่อกี้....ยูคาน!! ลูกอย่าเปิดประตูนะ!! " แม่ได้ตะโกนออกไปแต่ไร้เสียงตอบกลับของลูกสาวสุดที่รัก เธอวิ่งไปหน้าประตูด้วยความเป็นห่วงแต่เธอกลับต้องทรุดลง เธอเห็นแค่ประตูที่เปิดอยู่ แต่ลูกสาวของเธอหายไปแล้ว เธอเจอสร้อยข้อมือของยูคานหล่นอยู่หน้าประตู ทำให้เธอร้องไห้ออกมาก่อนจะโทรหาตำรวจ

// ฝั่งยูคาน //

เด็กสาวกำลังกรีดร้องขอความช่วยเหลืออย่างไร้ความหมาย อยู่ในห้องมืดเธอโดนชายร่างใหญ่จับตัวไป ยูคานรู้สึกหนาว...หวาบหวิว พอผ่านไปสักระยะไฟก็เปิดขึ้น เด็กสาวเห็นตัวเองกำลังเปลือย ไร้เสื้อผ้าชั้นใน มือโดนมัด เด็กสาวเห็นชายร่างใหญ่กำลัง ยืนมองเธอพร้อมกับคำรามออกมาอย่างมีความสุข เมื่อสิ้นเสียงคำราม.....ชายร่างใหญ่ดึงเด็กสาวเข้ามาใกล้ ก่อนจะข่มขืนเธออย่างโหดร้ายและทารุณ เด็กสาวกรีดร้องเจ็บปวด อวัยวะเพศเธอฉีกมีเลือดไหล เด็กสาวโดนข่มขืนติดกัน6ชม. เด็กสาวไร้เสียงที่จะกรีดร้อง นัยตาของเธอไร้ความรู้สึก ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ เมื่อชายหนุ่มเล่นกับร่างกายเด็กสาวจนเบื่อ เขาได้ไปหยิบมีดขนาดใหญ่ เด็กสาวรู้ทันทีว่าตัวเองกำลังจะโดนฆ่าเธอได้แต่รอความตาย พร้อมกับร้องไห้ออกมา ชายหนุ่มได้เอามีดกรีดหน้าท้องเธอ ทำให้ไส้ในตัวเด็กสาวออกมาเด็กสาวเจ็บทรมานเด็กสาวทนต่อบาดแผลไม่ไหวก่อนจะหมดลมหายใจลง ร่างของเธอโดนชายร่างใหญ่ ควักไส้ออกมาและตัดหัว แต่ชายหนุ่มร่างใหญ่ก็ยังคงข่มขืนร่างกายเธอต่อไป.....

เด็กสาวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งในห้องนอนของตัวเองเด็กสาวกอดตัวเอง

"อ่า...ครั้งที่สองแล้วสินะที่กลับมาห้องนี้ " เด็กสาวกล่าวออกมาด้วยสีหน้าที่หวาดกลัว เด็กสาวคิดว่าหากตนอยู่กับแม่ก็ไม่น่าเกิดอะไรขึ้น เด็กสาววิ่งไปหาแม่

"แม่คะ วันนี้ตอนเย็นไปรับพ่อที่บริษัทกันเถอะน้าาา" (ยูคาน)

"วันนี้คึกอะไรกันจ๊ะ ปกติบ่นว่าเหนื่อยนิ" (แม่)

"ไม่ได้หรอคะ~~~" (ยูคาน)

"แหม...ได้อยู่แล้วสิจ๊ะ" (แม่)

เด็กสาวคิดแผนใหม่ได้ หากไปรับพ่อด้วยกันอาจจะรอดก็ได้ เพราะเธอมีครอบครัวมาปกป้องแต่..หาได้รู้ไม่...การตายของเธอในครั้งนี้จะทำให้เธอเปลี่ยนไป

To Be Continued

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***