ผิดที่เป็นผม
สวัสดีครับ ผมชื่อ เจ เจวิสัน อนันทิ อายุ21ปี เรียนในโรงเรียนแห่งหนึ่งในกรุงเทพครับ ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยเข้าสังคมไม่ค่อยมีเพื่อน เป็นคนค่อยข้างเก็บตัว ไม่ค่อยออกไปไหนอยู่แต่ในบ้านผมมีน้องชาย1คนเขาชื่อ เจมส์ ภูวสัน อนันทิ อายุ19ปี เขาหน้าตาน่ารักมาก ต่างจากผมที่ไม่หน้ารักหรือดีอะไรเลย เขาเรียนดีกว่าผมเป็นไหนๆ ส่วนผมมีแต่ทำให้พ่อแม่ผิดหวัง แต่ก่อนผมทำสอบได้ดีมากเกรด3.9เกือบทุกวิชาแค่พ่อกับแม่บอกว่ายังไม่ดีเท่าน้อง น้องของผมได้เกรด4 พ่อจึงลงโทษผมโดยการขังไว้ในห้องมืด พ่อบอกว่าถ้ายังไม่ได้เกรด4ก็ไม่ต้องมาเรียกพ่อว่าพ่อ หลังจากนั้นผมก็เอาแต่เรียนและเรียนจนไม่มีเวลาสนใจเพื่อนใช่ครับผมเคยมีเพื่อนแต่หลังจากนั้นผมก็ไม่มีเพื่อนเพราะมัวแต่เรียน มันน่าเศร้าใช่ไหมล่ะครับ... ถึงผมจะพยายามแค่ไหนแต่เกรดผมก็ไม่ขึ้น4สีกทีผมจึงโดนพ่อขังอยู่บ่อยๆจนเริ่มชินแล้ว ส่วนน้องผมเขาเริ่มทำเกรดตกเมื่อป.6แต่พ่อแม่ก็ไม่ว่าอะไร แม่บอกว่า น้องน่ะเด็กอยู่ยังไม่ค่อยเข้าใจอะไรใหม่ๆหรอก ส่วนผมน่ะโตแล้วเรียนรู้อะไรได้หลายๆอย่างก็ต้องทำคะแนนให้ดี... คำพูดนี้ของแม่ทำให้ผมอยากเป็นคนที่ถูกชมบ้างจึงเรียนหนักกว่าเดิมเรียนหนักจนเข้าโรงพยาบาลเลยล่ะครับตอนนั้น ผมคิดว่าพ่อแม่จะเป็นห่วงแต่ที่ไหนได้กลับด่าผมซะงั้น55 แต่ไม่เป็นไรเพราะอย่างน้อยๆพ่อกับแม่ยังสนใจผมอยู่ พอผมออกจากโรงพยาบาลได้1วันผมก็ต้องไปเรียนต่อตามปกติเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือมีเพื่อนเข้ามาใหม่ เขาชื่อ คิม คิมหันต์ สาศิษย์ เขาหล่อมากเลยล่ะครับ ผมตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกเห็น ตอนเขาหันมาสบตาผมหัวใจผมเต้นตุ๊บๆไม่เป็นจังหวะเลยล่ะครับครูบอกให้เขามานั่งข้างผมเพราะข้างผมไม่มีใครมานั่งเลย ผมรู้สึกประหม่านิดหน่อย แต่ก็ทำตัวให้ปกติได้ เขาเริ่มชวนผมคุยตอนแรกผมก็ตกใจไม่คิดว่าเขาจะชวนคนอย่างผมคุย คุยไปคุยมาก็เริ่มสนิทกันผมกับเขาจึงแลกเบอร์แลกไลด์คุยกัน พวกเราคุยกันถูกคอมากเลยล่ะ ดีใจจังมีเพื่อนแล้ว (อนาคตอาจเป็นแฟนอิอิ)
จบตอน.
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments