ไม้เท้ามีแต่จะเกะกะการใช้เวทย์แหละ

"ขอบคุณที่ช่วยดูเเลนะ"

"ไม่หรอก ทางนี้ต่างหากล่ะ ที่ได้รับการช่วยชีวิตไว้

ถ้ามีปัญหามาหาได้ทุกเมื่อที่บริษัท จิทรี นะ"

หลังจากพูดคุยปิดท้าย ชั้นก็ได้ลาจากกับจีทรี

เงินที่ได้รับมานั้น เอาใส่ไว้ในเวทย์เก็บของไว้

เพราะสิ่งที่อยู่ในเวทย์เก็บของจะไม่ถูกขโมยล่ะนะ

การเก็บของมีค่าไว้ในเวทย์เก็บของจึงเป็นพื้นฐาน

"เอาล่ะ ต่อไปก็กิลด์นักผจญภัยสินะ"

ทั่วเมือง จะมีป้ายชี้ทางไปที่กิลด์

เดินไปตามป้ายแล้วก็เห็นตึกดีๆ

ที่ทางเข้า มีเขียนไว้ว่า กิลด์นักผจญภัย

"นี่หรอกิลด์"

ชั้นเดินเข้ามาในกิลด์และมองดูรอบๆ

ภายในกิลด์ออกจะคึกคัก

มีเคาน์เตอร์มากมาย อย่างเช่น ช่องรับซื้อวัตถุดิบ

ช่องรับคำขอ ซึ่งต่างก็มีพนักงานคุยกับนักผจญภัยอยู่

ในบรรดาเคาน์เตอร์ทั้งหลายก็มีเขียนว่า ช่องรับสมัครด้วย

เตรียมไว้เป็นการเฉพาะเลยเหรอ

อย่างที่จีทรีว่า ท่าทางเมืองนี้จะมีคนมาสมัครเยอะจริงๆ

พอดูๆแล้วในกิลด์มีนักผจญภัยเยาว์วัยอยู่เยอะ สงสัยน่าจะเป็นเด็กใหม่ทั้งนั้นเลยด้วยซ้ำ

คิดแล้ว ชั้นก็เดินไปที่ช่องรับสมัคร

"อยากสมัครเป็นนักผจญภัยหน่อย"

"ได้เลย กรอกข้อมูลในกระดาษนี้และเอามาส่งนะ"

พนักงานให้กระดาษสมัครเป็นนักผจญภัย

ขอบใจ

และพอรับใบมา ก็ดูว่าต้องกรอกอะไร

สิ่งที่ต้องกรอกลงในใบสมัคร มีน้อยเหลือเชื่อ

มีแค่ชื่อ อาวุธที่ใช้ รูปแบบการต่อสู้

"ชื่อ มินาโตะ รูปแบบการต่อสู้ผู้ใช้เวทย์คงได้สินะ"

รูปแบบการต่อสู้มีให้ติ๊กเลยเข้าใจง่าย

นักดาบ ผู้ใช้หอก ผู้ใช้โล่ นักธนู

อาชีพพวกนี้คงเลือกไม่ได้

เพราะไม่เคยจับอาวุธมาก่อน

ให้ชั้นมาจับดาบจับธนูทำไม่ได้หรอก

ยิ่งคิดก็ยิ่งตัดตัวเลือกออกไปจนเหลือตัวเลือกสุดท้าย

"ผู้ใช้เวทย์แหละ"

ผู้ใช้เวทย์มีแต่อันนี้เท่านั้น

แม้ว่าพึ่งจะใช้เวทต่อสู้ครั้งแรกเมื่อไม่นานมานี้ แต่ก็ไม่เปลี่ยนแปลงความจริงที่ว่าสามารถสร้างวงเวทย์และใช้งานเวทย์ได้

"อาวุธ"

ชื่อก็เขียนแล้ว ติดอยู่ตรงกรอกอาวุธนี่แหละ

ไม่เคยมีประสบการณ์ใช้มาก่อน ไม่รู้จะกรอกใช้อะไรดี

"เอาเถอะไม่มีคงได้แหละ"

ใช้เวทมนต์ อาวุธเลยไม่จำเป็นล่ะนะ

บางทีผู้ใช้เวทย์ของโลกนี้อาจใช้อาวุธด้วยแต่ส่วนใหญ่มอนสเตอร์ก็ถูกกำจัดด้วยเวทย์อยู่แล้ว

แต่ถ้าต้องซื้อค่อยไปหาซื้อในร้านอาวุธเอาก็แล้วกัน

คิดพลางกรอกๆไป ก็ตระหนักถึงอะไรบางอย่าง

ใบสมัครนี้มันเขียนภาษาที่เราไม่รู้จัก

และเราก็กรอกไปเป็นภาษาที่ไม่รู้จักอีกด้วย

ทั้งที่ไม่รู้จักตัวอักษรแต่กลับอ่านออกเขียนได้ซะงั้น

นี่เป็นผลพวงจากจากการเกิดใหม่หรอ

เอาเถอะ อ่านออกดีกว่าอ่านไม่ออกถือว่าเป็นเรื่องน่ายินดี

"เขียนเสร็จแล้ว"

"ค่ะ! อ้าว"

พอพนักงานสาวดูใบสมัครที่ชั้นกรอกก็ทำหน้าสงสัย

ตรงช่องอาวุธ

"ทำไมเขียนว่า ไม่มี ล่ะ เป็นผู้ใช้เวทย์แต่ไม่มีไม้เท้าเหรอ?"

"ไม้เท้าอะไร?"

การใช้เวทย์ ไม่ต้องทำผ่านเครื่องมือนิ

"ไม้เท้าเป็นเครื่องมือที่จะทำให้พลังเวทย์ทำงานอย่างถูกต้องนะ และเพิ่มความเสถียรของพลังเวท

แม้บางคนจะใช้เวทย์ได้โดยไม่มีไม้เท้า จะเกิดข้อผิดพลาดออกมาระหว่างต่อสู้ได้ จะเป็นอันตรายร้ายแรงจึงต้องใช้ไม้เท้านะ"

แล้วพนักงานก็เอาแท่งไม้ออกมาให้ดู

ไอของแบบนี้มันจะช่วยเพิ่มความเสถียรของพลังเวทย์จริงเหรอ?

"ขอลองได้ไหม"

"ค่ะ ลองถือดูและลองใช้เวทย์ดูได้เลยค่ะ"

ชั้นจึงถือแล้วใช้เวทย์แสงแบบพื้นๆ

ทำให้ รู้ซึ้งถึงความแตกต่าง

จะว่าไงดี พลังเวทมันหนักขึ้น

และความไวในการสร้างวงเวทย์ลดต่ำลงมาก

ไม่เท้านี่มันกดการไหลเวียนของเวทย์

จริงอยู่หากว่าสกัดกั้นการไหลเวียนของเวทย์ จะสามารถเขียนวงเวทย์ได้อย่างช้าๆและการสร้างเวทย์ก็คงยากจะล้มเหลว

แม้แต่ในอดีตชาติของชั้น ผู้คนที่จะทำวงเวทย์ซับซ้อนสำหรับใช้ในอุตสาหกรรม ก็จะใช้เครื่องมือทำนองนี้

แต่กรณีการใช้เวทย์สามัญธรรมดา ของแบบนี้ไม่จำเป็น

สร้างขึ้นเองกับมือเลยจะไวกว่า

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***