เวทโจมตีแรงกว่าที่คิดแหละ

โลกที่ชั้นเคยอยู่ เป็นโลกอันสันติสุข,

จึงเป็นครั้งแรกที่จะได้ใช้เวทต่อสู้ วงเวทสำหรับโจมตีนั้นเป็นข้อมูลที่ปกติคนธรรมดาเข้าถึงไม่ได้ เพราะว่าเป็นข้อมูลอันตราย

คิดแล้วก็ลองเขียนวงเวทตามบนจอดู

แต่.....ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

……เพราะเป็นเวทโจมตี เลยต้องมีการกำหนดเป้าหมายรึเปล่า

คิดแล้ว ชั้นก็เลิือกต้นไม้ใกล้ๆ

ทันใดนั้น――ก็มีสายฟ้าสีน้ำเงินพุ่งออกมาจากวงเวท เข้าใส่เป้าหมายที่เล็งไว้

จุดที่เป็นเป้าหมายของสายฟ้าคราม ถูกเผาไหม้

"โอตโตะ"

อีแบบนี้ กลายเป็นไฟป่าลามทั่วแหงๆ

ชั้นรีบเขียนเวทน้ำเพื่อดับไฟบนต้นไม้

…….ต้นไม้ที่ยังยืนต้นอยู่ มีน้ำเป็นส่วนประกอบเสียมากกว่าครึ่งจึงมากที่จะเผาไหม้ได้

ถ้าเผาด้วยหัวแก๊ส อย่างมากก็ไหม้ได้แค่ปลายผิว

การที่มันลุกไหม้ในเปรี้ยงเดียวยังงี้

.....ดูเหมือนว่าเวทสายฟ้าเมื่อซักครู่จะแรงใช่ย่อย ขณะคิด ก็ได้ยินเสียงร้องมาแต่ไกล

"ใครก็ได้ ช่วยด้วย"

ดูเหมือนจะมีปัญหาอะไรเกิดขึ้น แต่สำหรับชั้น จะยังไงก็เอาเหอะ

ได้ยินเสียงกรีดร้อง แสดงว่ามีคนอยู่

ในเมื่อเคริื่องบันทึกข้อมูลเวทเกิดค้างเติ่งไม่โชว์แผนที่, วิธีดีที่สุดสำหรับการออกจากป่านี้ ก็คือถามจากคนเอาสินะ

ถึงแม้จะเป็นการดิ่งตรงเข้าสู่ปัญหาก็เถอะ

....แต่ก็ต้องลองไป คิดแล้ว ชั้นก็ไปหาต้นตอของเสียงร้อง

แล้วก็....พบกับรถม้าที่กำลังวิ่งฉิว และมีหมูป่าตาแดงๆวิ่งไล่ตามมา

มอนล่ะ

"ลองหน่อยสิ"

เมื่อกี้ชั้นเพิ่งเรียนรู้เวทโจมตี จู่ๆจะให้ลองใช้ในการต่อสู้จริงเลย

ก็เสี่ยงอยู่....แต่ก็ต้องลอง

คิดแล้วก็ทำวงเวทแบบเมื่อกี้ขึ้น และเล็งไปที่หมูป่าหอกสายฟ้า

ถูกปล่อยออกไปดังเปรี้ยง

หมูป่าโดนหอกสายฟ้าเข้าไปและล้มลง แล้วหมูป่าก็.....นิ่งไปเลย

"อ่าว, แค่นี้ก็ม่องแล้วเหรอ .....?"

หมูป่าตัวใหญ่กว่ามนุษย์อีก

นึกว่าต้องใช้เวทใส่รัวๆ กว่าจะจัดการลงได้

...... เวทโจมตี ยอดชะมัดเลยแฮะ

ขณะคิดยังงั้น, รถม้าก็หยุดลง

ท่าทางจะรู้สึกตัวแล้ว ว่าหมูป่าเลิกไล่ตาม

"ร รอดไปที! นึกว่าจะจบสิ้นแล้ว! ......ชั้นจีทรี ジートリ เป็นพ่อค้า, ต้องขอแสดงความขอบคุณ!"

ชายที่นั่งบนรถม้า ยื่นหน้าออกมาว่ากล่าวด้วย คนที่ถูกช่วยไว้ เป็นพ่อค้าชาย ชื่อ ジートリ

"ชั้นชื่อมินาโตะ, ทางนี้เองก็เช่นกัน"

ชั้นทักทายตอบจีทรี

จีทรีนั้น ใส่ชุดออกจะดูล้าหลัง

จะว่าไงดี.....

ถ้าเอามาตรฐานโลกก่อนมาเทียบ ชุดแบบนี้คือชุดของพวกคนยุคกลาง

"เช่นกันยังไง? การมาหาชั้น จะได้รับความช่วยเหลืออะไรรึ?"

ได้ยินคำชั้น จีทรีในรถม้า ถึงถามด้วยความสงสัย

ก็นะ, ใครจะไปนึก ว่ามาเกิดใหม่ต่างโลก แถมเคริื่องบันทึกข้อมูลเวทยังพัง จนต้องหลงทางอีก.....

นี่ถ้าไม่ได้เสียงร้องของจีทรี, ป่านนี้ชั้นคงยังเดินหลงอยู่ในป่า คิดแล้ว

ชั้นก็เอาเคริื่องบันทึกข้อมูลเวทย์ให้จีทรีดูด้วย

"พอดีว่าเคริื่องบันทึกข้อมูลเวทนี่มันพัง, เลยไม่รู้ว่าเมืองอยู่ทางไหน"

"....กล่องอะไร พิลึกจัง ข้างในมีแผนที่อยู่หรอ? "

"อ่า......ขอถามว่าถ้าเดินไปตามเส้นทางนี้ จะถึงเมืองรึเปล่า? ชั้นไม่มีน้ำหรืออาหารติดตัวด้วย ขอทางที่สั้นๆที่สั้นจะดีมาก"

ชั้นถามเข้าประเด็น

โดยชี้เส้นทางที่รถม้าจะไปถ้ามีถนนเชื่อมต่อ ก็น่าจะมีเมืองอยู่ที่ไหนซักแห่ง แต่หากว่าต้องเดินไป 3 วันกว่าจะถึงเมือง ชั้นคงแห้งตายกลางถนนก่อน

แต่ว่านะ, พี่แกไม่รู้จักเคริื่องบันทึกข้อมูลเวทแบบนี้ จะทำงานเป็นพ่อค้าได้แน่เร้อ

"แน่นอน ว่าไปตามเส้นทางนี้ จะมีเมืองอยู่, แต่ว่า คิดจะไปเมืองไหนเหรอ?" "เมืองไหนก็ได้แหละไม่รู้จักชื่อเมืองด้วยซ้ำ"

ชั้นไม่รู้จักชื่อเมืองของโลกนี้เลย

แทนที่จะบอกปัดมั่วๆไป, บอกตรงๆว่าไม่รู้ดีกว่า เค้าจะได้บอก

"เมืองไหนก็ได้หมดงั้นรึ.....ชั้นจะไปที่ ไมนีอา หากว่าที่นั่นก็ใช้ได้ จะนำทางไปให้"

"ช่วยได้มากเลย"

ไม่อยากจะเดินหลงในป่าแล้ว

หากว่าจะช่วยนำทาง ต้องขอขอบคุณ

".... แต่ทั้งๆที่แข็งแกร่งยังงี้ กลับไม่รู้จักชื่อเมือง......นี่เก็บตัวฝึกฝนบนภูเขารึไงกัน?"

เก็บตัวฝึกบนภูเขา

เป็นข้ออ้างที่ดีแฮะ

"พูดถูกเผงเลย.....เพราะงั้น ถึงออกจะไม่ค่อยรู้ทันโลก, แต่เวทโจมตีก็ไม่ค่อยมีโอกาสได้ใช้หรอก เพราะงั้นเมื่อกี้ถึงเพิ่งใช้ได้จริง"

"สู้เป็นครั้งแรกแต่สามารถกำจัด หมูป่าปะทุ (burst boar) バーストボア ลงได้เนี่ยนะ.....ใครจะไปเชื่อ, ได้ยินมาว่าหมูป่าปะทุ เป็นมอนที่ทนทานสูงต่อการโจมตีทางเวทมนต์ด้วย"

"เหรอ?"

"ใช่สิ, หากว่าเป็นปาร์ตี้ซึ่งมีผู้ใช้เวทเป็นหลัก จะเป็นงานยากเลย"

จีทรีบอกยังงั้น แต่แล้วก็หยุดลง

ดูเหมือนจะมีอะไรบางอย่าง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***