ชินโด

ชินโดพากษ์

สวัสดีครับผม ชินโด ทาคุโตะ ครับตอนนี้ผมมองหน้าของคิริโนะไม่ติดเลยล่ะครับเพราะอะไรนะหรอคงต้องย้อนกลับไปในวันที่ผมไปค่ายฝึกซ้อมเพื่อแข่งศึกกาแลตซี่ล่ะนะ

ตอนนั้นคิดถึงคิริโนะมากเลยล่ะนะคิดถึงคิดถึงที่สุดทำไมผมต้องคิดถึงเพื่อนขนาดนั้นนะแต่ไม่รู้สิผมคิดถึงรอยยิ้มของคิริโนะเสียงหัวเราะที่ทำให้คิริโนะดูน่ารักมาก..เฮ้ย!!นี่ผมคิดอะไรของผมอยู่เนี้ย

หมอนั้นเป็นผู้ชายนะจะมาน่ารงน่ารักได้ยังไงกัน..อ่าแต่คิริโนะก็ดูน่ารักจริงๆแหละนะ..ทั้งผมสีชมพูมัดแกละสองข้างหน้าตาสวยหวานอย่างกับเด็กผู้หญิงไหนจะร่างกายบอบบางนั้นอีก

บอกได้คำเดียวว่าคิดถึงคิดถึงมากๆคิดถึงสุดๆจนตอนนี้แทบจะทนไม่ไหวแล้วตอนนี้พวกเรากำลังฝึกฟุตบอลกันอยู่ 3 วันแล้วที่ผมมาอยู่ที่ค่ายฝึกซ้อมนี่ 3 วันแล้วที่ผมไม่ได้เห็นหน้าคิริโนะใน 3 วันที่ผมแทบจะเป็นบ้าเพราะผมคิดถึงคิริโนะเหลือเกิน

"กัป.......ตัน"อ่าเสียงใครนะ

"กัป...ตัน"เสียงของใครกัน

"กัปตัน!!"ผมสดุ้งตื่นจากความคิดแล้วหันไปทางเสียงของใครไม่รู้ที่ตะโกนปลุกผมจากความฝันในห้องชมรม

"อ้าว..เทนมะเองหรอ"ผมเกาแก้มตัวเองแก้เขิน

"ก็ใช่นะสิครับ..ถึงเวลาที่เลิกซ้อมแล้วนะครับ..มัวคิดอะไรอยู่ครับเนี้ย"เทนมะบ่นผมซะยืดยาวตอนนี้เทนมะไม่ได้เป็นกัปตันแต่ผมเป็นกัปตันแทนในศึกครั้งนี้

"ป..ป่าวหรอก"ผมปฏิเสธไปแต่ก็อดหน้าแดงไม่ได้อยู่ดี..อ่าคิดถึงจริงๆนั้นแหละคิริโนะ..คิริโนะเองก็คงพยายามเช่นกันสินะงั้นผมเองก็จะพยายามด้วยเช่นกัน

"ถึงเวลาเลิกซ้อมแล้วงั้นฉันขอกลับห้องก่อนนะเทนมะ"ผมพูดจบก็ลุกขึ้นจากม้านั่งในห้องชมรมทันที

"คร้าบบบ"เทนมะขานรับอย่างตะกุกตะกัก

"อ๋อฝากล็อคห้องชมรมด้วยนะ"ผมพูดกับเทนมะไปด้วยอารมณ์อยากกลับห้องไปเต็มแก่แล้ว

"ครับ"เทนมะพูดด้วบความเบื่อหน่ายก็นะผมมักจะใช้เทนมะในการอยู่ซ้อมและล็อคห้องชมรมให้อยู่แล้วจนกลายเป็นเรื่องปกติ

แล้วผมก็เดินออกมาและไปห้องของตัวเองทันทีห้องของผมไม่มีอะไรมากมีห้องครัวห้องน้ำโต๊ะรับประทานอาหารห้องรับแขกและห้องนอน..ผมเดินเข้าไปในห้องนอนของผมเองซึ่งเป็นห้องต้องห้ามสำหรับคนในชมรมเพราะว่าผมไม่อยากให้พวกเขาเจอภาพเหล่านี้

ภาพคิริโนะที่เป็นโปสเตอร์แปะอยู่ทั่วห้องของผม..อ่าคิริโนะ..ผมเดินไปทางเตียงและล้มตัวนอนรู้สึกปวดหนึบอีกแล้วแฮะ..จะทนได้ซักแค่ไหนกันนะผมนะ..อยากกลับไปหาคิริโนะเต็มแก่อยากเจอหน้าอยากกอดอยากหอมแก้มอยากจะทำอะไรต่อมิอะไรกับคิริโนะ

ผมรู้สึกปวดหนึบบริเวณช่วงล่างอีกแล้วแฮะ..ผมเอามือไปจับมันและผมก็พบว่าน้องชายของผมกำลังตื่นตัว..อ่าคิริโนะ..ผมชักน้องชายของผมที่ตื่นตัวและกำลังอยู่บนที่นอนอย่างเผลอไผลผมแทบครั่งเมื่อผมจินตนาการเห็นภาพคิริโนะกำลังครางชื่อผมผมเริ่มแรงจังหวะในการชักน้องชายของผม

"อ้า..คิริโนะ ซี้ดดดดดด อ๊า"ผมทนไม่ไหวและน้ำขุ่นสีขาวก็พุ่งออกมาจากน้องชายของผมเลอะทั้งที่นอนและมือผมเองด้วย

คิริโนะ..คิดถึงจังเลยผมคิดถึงที่สุด..ผมเผลอเอามือไปลูบไล้โปสเตอร์ที่มีอยู่เต็มในห้องนอนของผม..อยากจับอยากสัมผัสอยากอยู่ใกล้ๆอยากจะสูดดมกลิ่นกายให้มากกว่าอยากให้คิริโนะเป็นของผม

ผมสดุ้งเลยเมื่อความคิดสุดท้ายจบลงอะไรกันนะอยากให้คิริโนะเป็นของผมงั้นหรอบ้ากันไปใหญ่แล้วผมจะคิดแบบนี้กับเพื่อนตัวเองไม่ได้นะ

ผมมองมือที่เลอะไปด้วยคราบขุ่นขาวๆมัวๆแห่งความใคร่ของผมเอง..โถ่เว้ย!!อีกแล้ว..นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมคิดแบบนี้กับเพื่อนสนิทอย่างคิริโนะผมอยากจะบอกว่าผมคิดแบบนี้กับคิริโนะมานานมากแล้วจนมันแทบจะล้นเลยล่ะผมอยากให้คิริโนะมาอยู่ใต้ร่างผมตอนนี้แล้วร้องเสียงครางหวานๆที่มีแต่ผมเท่านั้นที่จะได้ฟัง

มีแค่ผมเท่านั้นและจะมีแค่ผมคนเดียวด้วยที่จะได้ยินเพราะคิริโนะเป็นของผมใครบังอาจจะแย่งคิริโนะไปจากผมก็ดราหน้าเข้ามาเตรียมตัวตายได้เลย

—————————————————————————

ชินโดหนูคิดไม่ซื่อกับคิริโนะหรอเนี้ย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***