ตอนที่ 2

ผู้คนเดินผ่านไปมามากมาย บ้างก็แวะเข้ามาในเพื่อลิ้มลองขนมในร้านของธันย์ที่วันนี้เพิ่งเปิดวันแรก

เด็กผู้หญิงสองคนที่ยืนอยู่หน้าร้านได้นานสองนานก็ตัดสินใจเดินกุมมือกันเข้ามาในร้านเพราะลูกค้าเริ่มลดน้อยลงบ้างแล้ว

ติ๊ง ติ๊ง

เสียงที่ดังขึ้นเป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่ามีลูกค้าเข้ามา คนตัวเล็กก็รีบผละงานตรงหน้าออกก่อนจะเอ่ยทักทายคนมาใหม่

"รับอะไรดีครับ"

"ปะ..เปล่าค่ะ" น้ำเสียงที่ฟังดูประหม่าเล็กน้อย

"ครับ?" ธันย์คิ้วขมวดเข้าหากันได้ยินคำตอบ

"เราเห็นพี่ติดป้ายครับสมัครพนักงาน ก็เลยจะมาลองสมัครหน่ะค่ะ" เด็กหญิงคนนึงหันกลับไปชี้ที่ทางด้านหน้าของร้านที่มีกระดาษแผ่นนึงแปะอยู่

"จริงด้วยครับ พี่ลืมไปเลย" มือเล็กยกขึ้นมาเกาท้ายทอยเล็กน้อยกับความขี้ลืมของตัวเอง

"แล้วนี่มีใครมาสมัครยังค่ะ"

"ยังเลยครับ พึ่งมีน้องสองคนนี้แหละ"

"งั้นเราต้องส่งเอกสารอะไรรึเปล่าคะ"

"..เหมือนน้องสองคนยังเป็นนักเรียนอยู่หรือเปล่า ครับ"

"ใช่ค่ะ"

"จะมาทำเป็นงานพาร์ทไทม์หรอครับ"

"เปล่าค่ะ จะมาเป็นพนักงานประจำเลย"

เป็นเพราะอีกคนชอบงานบริการอีกคนชอบทำขนมทั้งสองเลยมีความฝันร่วมกันว่าอยากจะเปิดร้านขนมเล็กๆด้วยกัน แต่ด้วยฐานะทางบ้านของทั้งสองที่ไม่ค่อยแน่นอน เลยตัดสินใจที่จะไม่เรียนต่อและหางานทำไปก่อน

"งั้นหรอครับ สะดวกเริ่มงานกันวันไหนดี"

"วันนี้เลยได้มั้ยค่ะ"

"เอางั้นหรอครับ งั้นไม่ต้องส่งเอกสารอะไรหรอกครับพี่รับเลย"

"ขอบคุณพี่มากๆเลยนะคะ" ทั้งสองรีบกล่าวขอบคุณที่คนตัวเล็กรับเขาทั้งสองเข้าทำงาน

"แล้วชื่ออะไรกันครับ พี่จะได้เรียกถูก"

"หนูชื่อแพรค่ะ" เอ่ยแนะนำตัวเองก่อนจะสกิดใก้เพื่อนแนะนำตัวบ้าง

"หนูชื่อพลอยค่ะ"

"เป็นพี่น้องกันหรือเปล่าครับ" คนตัวเล็กเอ่ยถามด้วยความสงสัยเพราะทั้งสองมีหน้าตาคล้ายคลึงกันอย่างกับแฝด

"ไม่ใช่หรอกค่ะ เราสองคนเป็นเพื่อนกัน" ทั้งสองยิ้มเขินเล็กน้อยแล้วมองหน้ากันก่อนจะเอ่ยตอบออกมา

"หรอครับ งั้นพี่จะให้เงินเดือนเดือนแรกอยู่ที่ 8,××× นะครับ แล้วก็อาจจะมีเบี้ยขยันให้นิดหน่อย" ธันย์ยิ้มเขินเล็กน้อยก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุย

ค่ะ//ค่ะ

"อ่อ ลืมแนะนำตัวเองไปเลย พี่ชื่อธันย์นะครับ"

ค่ะ//ค่ะ

"ผ้ากันเปื้อนห้อยอยู่ตรงนั้นนะครับ" คนตัวเล็กชี้มือไปทางด้านข้างเคาน์เตอร์

คนทั้งรีบไปหยิบผ้ากันเปื้อนมาใส่ทันทีเพราะจะได้เริ่มทำงาน

19:30 น.

"ขอบคุณที่มาอุดหนุนนะคะ"

"ทานให้อร่อยนะคะ"

ทั้งสองขอบคุณลูกค้าคนสุดท้ายที่เหลืออยู่ในร้านก่อนที่หันมาคุยกับธันย์

"ขนมหมดเกลี้ยงเลยค่ะพี่ธันย์"

"งั้นเราก็ปิดร้านเลยละกัน"

ค่ะ//ค่ะ

"แล้วแพรกับพลอยพักอยู่ที่ไหนกันครับ"

"จริงด้วย เราลืมเรื่องที่พักไปเลย ทำไงดีพลอย"

พลอยได้แต่ส่ายหน้าไปมาเพราะตัวเองก็ลืมเรื่องนี้เช่นกัน

คนตัวเล็กครุ่นคิดว่าจะทำจะยังไงดี ขืนปล่อยให้เด็กหญิงสองคนออกไปหาที่พักคงไม่ดีสักเท่าไหร่เลยนึกได้ว่า ตัวเองมีห้องว่างอยู่หนึ่งห้องเลยจะให้ทั้งสองพักอยู่ที่นี่ไปก่อน

"มีพี่ห้องว่างหนึ่งห้องแต่มันไม่ได้ใหญ่มาก อยู่ได้รึเปล่า"

"ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา"

"ไว้เดี๋ยวแพรจะรีบหาที่พักให้ไวที่สุดเลยค่ะ"

"ครับ"

—ยังไม่ตรวจคำผิด—

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***