ข้ามภพมาทำไม...? ตอนที่3

วันต่อมา

องครักษ์(เยว่เหวิน)

แม่นางเฟยอัน องค์ชายเจ็ดให้ข้ามาเชิญท่านไปที่ตำหนัก องค์ชายทรงกำลังรอท่านอยู่

เฟยอัน(นางเอก)

เข้าใจแล้ว

เฟยอัน(นางเอก)

อู่เฟิง ซินซิน พวกเจ้ารออยู่ที่นี่นะ

อู่เฟิง(สาวใช้)

เจ้าค่ะ

ซินซิน(สาวใช้)

เจ้าค่ะ

เฟยอัน(นางเอก)

งั้นเราไปกันเถอะ

องครักษ์(เยว่เหวิน)

ขอรับ

หน้าตำหนักองค์ชายเจ็ด

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

เจ้ามาแล้ว งั้นเราไปกันเถอะ

เฟยอัน(นางเอก)

เพคะ

ขึ้นเกี้ยว

เฟยอัน(นางเอก)

(เกิดมาเพิ่งเคยขึ้นเกี้ยว แล้วมีคนหามเป็นครั้งแรก ตื่นเต้นจัง>_<)

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

เจ้าเป็นอะไรรึเปล่า ดูนิ่งๆ

เฟยอัน(นางเอก)

ป่าวๆ ตื่นเต้นนะ ปกตินั่งแต่รถ

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

รถ? รถม้านะรึ?

เฟยอัน(นางเอก)

เอ่อ...ไม่ใช่ๆ รถที่เมืองของข้าจะมี4ล้อ เป็นเหล็กๆ โอ๊ย! จะอธิบายยังไงให้ท่านเข้าใจดีล่ะ

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

เมืองที่เจ้าเคยอยู่ มีสิ่งแบบนั้นด้วยรึ!?

เฟยอัน(นางเอก)

55ใช่ๆ😅

หยุดดดดด

องครักษ์(เยว่เหวิน)

ถึงตำหนักองค์ชายเก้าแล้วพะย่ะค่ะ

วางเกี้ยวลง

ตำหนักองค์ชายเก้า

เฟยอัน(นางเอก)

ดูเงียบสงบ แต่ก็ร่มรื่นจัง

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

เราเข้าไปกันเถอะ องค์ชายเก้าจะรอนาน

เฟยอัน(นางเอก)

อืม

ในห้ององค์เก้า

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

พี่เจ็ดมาแล้วเหรอ ข้ารออยู่เลย

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

อืม น้องเก้าเป็นอย่างไรบ้าง ช่วงนี้

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

ก็เหมือนเดิม เอ๊ะ!เจ้า!?

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

//มองไปยังเฟยอัน

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

อ๋อ! นี่แม่นางเฟยอันผู้ช่วยของข้า

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

อ๋อ! เจ้านี่เอง

เฟยอัน(นางเอก)

//ยิ้ม สวัสดี เอ๊ย!

เฟยอัน(นางเอก)

(สมัยนี้สวัสดีต้องพูดว่าไงนะ😥)

เฟยอัน(นางเอก)

คารวะองค์ชายเก้า

เฟยอัน(นางเอก)

(แบบนี้รึเปล่านะ)

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

//ยิ้ม ผู้ช่วยของท่านพี่คนนี้พูดแปลกจริง

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

55ข้าก็ว่าเช่นนั้น

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

เอาล่ะ เดี๋ยวข้าจะตรวจให้เจ้าก่อน

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

อืม

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

//นอนลง

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

เจ้าลองตรวจเขาสิ

เฟยอัน(นางเอก)

ขะข้าเหรอ!?

เฟยอัน(นางเอก)

//ชี้ตัวเอง

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

ใช่ เจ้านั่นแหละ

เฟยอัน(นางเอก)

//เข้าไปจับแขนวัดชีพจร

เฟยอัน(นางเอก)

//ตรวจนั่น ดูนี่

เฟยอัน(นางเอก)

>///<(ผู้ชายอะไร ตัวข๊าวขาว ผิวนุ๊มนุ่ม)

เฟยอัน(นางเอก)

(เดี๋ยว!! เธอคิดอะไรอยู่!!)

เฟยอัน(นางเอก)

เสร็จแล้ว

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

เป็นยังไงบ้าง

เฟยอัน(นางเอก)

ข้าก็ยืนยันเหมือนเดิม ว่าเขาถูกพิษเข้าสู่กระแสเลือด

เฟยอัน(นางเอก)

ข้าไม่รู้ว่าท่านได้รับพิษมานานแค่ไหนแล้ว

เฟยอัน(นางเอก)

แต่เท่าที่ดูจากที่ตรวจก็น่าจะประมาณ2-3ปี

เฟยอัน(นางเอก)

แต่เพราะได้รับพิษทีละน้อย มันจึงค่อยๆซึมเข้าสู่กระแสเลือดอย่างช้าๆ

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

ใครกัน!กล้าวางยาองค์ชาย

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

ข้าว่าน่าจะศัตรูปลอมตัวเข้ามา หรือไม่ก็คนในเป็นหนอนบ่อนไส้

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

เจ้ามีวิธีรักษาไหม ไหนจะโรคประจำตัวอีก

เฟยอัน(นางเอก)

ความจริงมันก็พอจะมี

เฟยอัน(นางเอก)

แต่ที่นี่ไม่มีของที่ข้าต้องการใช้เลย

เฟยอัน(นางเอก)

ข้าต้องไปคิดหาวิธีก่อน ยิ่งรักษาเร็วก็ยิ่งดีกับตัวท่านนะ

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

งั้นข้าจะรอ

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

ถ้าอย่างนั้นวันนี้พวกเรากลับก่อนนะ

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

ถ้าแม่นางเฟยอันคิดวิธีออกเมื่อไหร่จะมาใหม่

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

อืม

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

เดี๋ยวข้าออกไปส่ง

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

ไม่เป็นไร เจ้าพักผ่อนเถอะ

เฟยอัน(นางเอก)

ทูลลาองค์ชาย

ฉันกับองค์ชายเจ็ดก็กลับจวน

ตำหนักองค์ชายเจ็ด

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

เจ้าคิดว่าจะรักษาเขาให้หายได้จริงๆเหรอ?

เฟยอัน(นางเอก)

ทำไมไม่ได้ล่ะ?

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

ข้ากับหมอหลวงทั่วเมืองพยายามอย่างที่สุดแล้ว ก็ยังจนปัญญาเลย

เฟยอัน(นางเอก)

ให้ข้าลองดูซักครั้ง ถ้ารักษาได้ ข้าจะได้รางวัลมั้ยนะ55

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

...

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

หากเจ้ารักษาได้จริงท่านพ่อคงพระราชทานบำเหน็จรางวัลให้ตามที่เจ้าต้องการ

เฟยอัน(นางเอก)

//ยิ้ม ถ้าอย่างนั้นก็รอดูได้เลย55

เฟยอัน(นางเอก)

ข้ากลับเรือนรับรองก่อนนะ อู่เฟิงกับซินซินคงรอแย่แล้ว

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

ได้ เดี๋ยวข้าให้เยว่เหวินไปส่งเจ้า

เฟยอัน(นางเอก)

อืม

ฉันเดินกลับโดยมีองครักษ์เยว่เหวินเดินตามหลัง

เฟยอัน(นางเอก)

นี่ๆท่านองครักษ์เยว่เหวิน ข้าเรียกว่าเยว่เหวินเฉยๆได้รึเปล่า

องครักษ์(เยว่เหวิน)

ขอรับ

เฟยอัน(นางเอก)

ท่านพอจะรู้จักร้านที่ขายสายยางบ้างมั้ย

องครักษ์(เยว่เหวิน)

อะไรคือสายยางขอรับ

เฟยอัน(นางเอก)

เอิ่ม...

เฟยอัน(นางเอก)

ที่นี่ไม่ใช้สายยางรดน้ำต้นไม้รึไง!?

องครักษ์(เยว่เหวิน)

ใช้บัวตักน้ำที่สระมารดขอรับ

เฟยอัน(นางเอก)

😓

เฟยอัน(นางเอก)

เห้อออ

เรือนรับรอง

เฟยอัน(นางเอก)

ถึงแล้ว ขอบคุณนะที่มาส่ง//ยิ้ม

องครักษ์(เยว่เหวิน)

เป็นหน้าที่ขอรับ

องครักษ์(เยว่เหวิน)

งั้นข้าขอตัวก่อนนะขอรับ

เฟยอัน(นางเอก)

อืม

เฟยอัน(นางเอก)

//เดินเข้าประตู

อู่เฟิง(สาวใช้)

เฟยอันทำไมท่านกลับมาช้านัก อาหารเย็นหมดแล้ว

เฟยอัน(นางเอก)

พอดีข้าคุยธุระกับองค์ชายเจ็ดอยู่น่ะ

เฟยอัน(นางเอก)

มาๆทานข้าวกัน

ซินซิน(สาวใช้)

เจ้าค่ะ

อู่เฟิง(สาวใช้)

เจ้าค่ะ

หลังกินข้าวเสร็จ

เฟยอัน(นางเอก)

นี่ๆคืนนี้พวกเราไปนั่งชมจันทร์ ข้างนอกกันมั้ย

เฟยอัน(นางเอก)

วันนี้พระจันทร์น่าจะเต็มดวงล่ะ

อู่เฟิง(สาวใช้)

เจ้าค่ะ

ซินซิน(สาวใช้)

เจ้าค่ะ

ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ฉันก็ยังไม่เคยไปนั่งรับลมนอกห้องตอนกลางคืนเลย

คืนนี้ออกไปซักพักคงไม่เป็นไร

คนที่นี่ค่ำหน่อยก็เข้านอนกันแล้ว ไม่ท่องราตรีบ้างเลย

. . .

กลางคืน

บริเวณลานกว้างในเรือนรับรอง

ฉันออกมานั่งที่โต๊ะหินอ่อน

ซินซิน(สาวใช้)

ชาอุ่นๆเจ้าค่ะ

เฟยอัน(นางเอก)

ขอบใจ

เฟยอัน(นางเอก)

ซินซิน เจ้าว่าพระจันทร์คืนนี้สวยมั้ย

ซินซิน(สาวใช้)

เจ้าค่ะ ข้าไม่เคยมาชมจันทร์ตอนกลางคืนเช่นนี้เลย ไม่คิดว่าจะสวยขนาดนี้

เฟยอัน(นางเอก)

ใช่มั้ย สวยเหมือนเจ้าเลย

ซินซิน(สาวใช้)

เฟยอันล่ะก็...>///<

เฟยอัน(นางเอก)

ถ้าพวกเจ้าง่วงก็ไปนอนก่อนเถอะ เดี๋ยวซักพักข้าก็จะเข้าไปแล้ว

ซินซิน(สาวใช้)

เจ้าค่ะ

เฟยอัน(นางเอก)

//นั่งเหม่อมองพระจันทร์

เฟยอัน(นางเอก)

คิดถึงบ้านจัง

เฟยอัน(นางเอก)

ปกติห้องนอนในคอนโดของเรา จะมองเห็นพระจันทร์ดวงใหญ่มาก เวลาเปิดม่าน

เทพเซียนเทียนหลาง

เจ้าคงกำลังคิดถึงบ้านมากสินะ

เฟยอัน(นางเอก)

เสียงใคร?

เทพเซียนเทียนหลาง

ข้าคือเทพเซียน

เทพเซียนเทียนหลาง

ที่จะมาช่วยเจ้า

เฟยอัน(นางเอก)

ถ้าเป็นเทพจริง งั้นขอถามหน่อยเถอะ ให้ฉันข้ามภพมาที่นี่ทำไม?

เทพเซียนเทียนหลาง

555เจ้ายังไม่ต้องรู้หรอก

เฟยอัน(นางเอก)

แต่ฉันอยากรู้ อยู่ดีๆฉันก็ต้องจากบ้านมาอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้

เฟยอัน(นางเอก)

หรือท่านหลอกข้า ท่านเป็นใครกันแน่

แว๊บ

ปรากฏตัวต่อหน้า

เฟยอัน(นางเอก)

อุ๊ย!

เทพเซียนเทียนหลาง

เชื่อรึยัง ว่าข้าคือเทพเซียนจริงๆ

เฟยอัน(นางเอก)

แสงออร่ามาเต็มขนาดนี้เชื่อก็ได้

เฟยอัน(นางเอก)

(คนอะไรมีแสงจนแสบตาขนาดนั้น)

เทพเซียนเทียนหลาง

ข้ารู้นะ ว่าเจ้าแอบว่าข้า

เฟยอัน(นางเอก)

ยังรู้ความคิดฉันอีก

เทพเซียนเทียนหลาง

หึหึ

เทพเซียนเทียนหลาง

เอาล่ะ วันนี้ข้าจะมาบอกว่า ข้าคอยช่วยเหลือเจ้าอยู่

เทพเซียนเทียนหลาง

//ชี้มือไปยังบนโต๊ะ

มีแสงวาบออกมา

วิ้งงงง

กล่องปฐมพยาบาลก็ปรากฏขึ้น พร้อมกับถุงผ้าใบเล็กๆ

เทพเซียนเทียนหลาง

นี่คือกล่องปฐมพยาบาลสารพัดนึกจากโลกของเจ้า

เทพเซียนเทียนหลาง

ส่วนถุงผ้านี้ เจ้าสามารถใส่อะไรเข้าไปก็ได้ ไม่ว่าใหญ่แค่ไหนก็ใส่ได้หมดไม่จำกัด

เฟยอัน(นางเอก)

ว้าว😲

เทพเซียนเทียนหลาง

ส่วนนี่...

เทพเซียนเทียนหลาง

//หยิบบางอย่างออกมาจากแขนเสื้อ

เทพเซียนเทียนหลาง

ปิ่นปักผมนี้ จะทำให้เจ้าเรียกข้าได้ทุกเมื่อ

เฟยอัน(นางเอก)

สวยจัง

เฟยอัน(นางเอก)

ขอบคุณท่านเทพ

เทพเซียนเทียนหลาง

อ่อ! ข้ามีนามว่าเทพเซียนเทียนหลาง

เฟยอัน(นางเอก)

ยาวจัง

เทพเซียนเทียนหลาง

😒

เทพเซียนเทียนหลาง

ข้าไปล่ะ มีอะไรก็เรียกข้าล่ะ

เทพเซียนเทียนหลาง

แต่อย่าเรียกพร่ำเพื่อ รบกวนเวลาพักผ่อนของข้าหมด

เฟยอัน(นางเอก)

=_=;;

วาบบบบ

เทพเซียนเทียนหลาง

//หายตัว

เฟยอัน(นางเอก)

อะไรของเขา มาเร็วไปเร็วจริง

หยิบกล่องมาดู

เฟยอัน(นางเอก)

ดูยังไงก็กล่องปฐมพยาบาลธรรมดาๆ

เฟยอัน(นางเอก)

//เปิดดู

เฟยอัน(นางเอก)

โอ้โห! ของที่ต้องการใช้ทั้งหมดเลย

เฟยอัน(นางเอก)

กล่องสารพัดนึกงั้นเหรอ? งั้นถ้าฉันปิดกล่องแล้วหลับตานึกของที่ต้องการใช้ก็จะมีงั้นเหรอ...?

เฟยอัน(นางเอก)

ลองดูซักหน่อยละกัน ถึงขนาดนี้แล้วคงไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้ละมั้ง

เฟยอัน(นางเอก)

//หลับตา

เฟยอัน(นางเอก)

(ยาละลายสารพิษในเลือด)//คิด

เฟยอัน(นางเอก)

//ลืมตา

เฟยอัน(นางเอก)

//เปิดกล่อง

เฟยอัน(นางเอก)

ว้าว มีจริงๆด้วย

เฟยอัน(นางเอก)

แล้วถุงนี่ละ

เฟยอัน(นางเอก)

ถุงแค่นี้ใส่ได้ขนาดนั้นเลย

เฟยอัน(นางเอก)

//เปิดถุงแล้วเอากล่องพยาบาลใส่

ถุงเล็กๆดูดกล่องพยาบาลเข้าไปในพริบตา

เฟยอัน(นางเอก)

เจ๋งอ่ะ สมเป็นเทพเซียนจริงๆ

เฟยอัน(นางเอก)

จะว่าไปก็ดึกมากแล้ว ไปนอนดีกว่า พรุ่งนี้มีอะไรต้องทำอีกเยอะ

แล้วฉันก็เก็บถุงผ้านั่นไว้ในเสื้อ และเดินเข้าห้องนอน

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ