ข้ามภพมาทำไม...? ตอนที่1

ภายในพระราชวังชิงหยา

ณ จวนองค์ชายเจ็ด

ในที่สุด รถม้าก็มาถึงในวังซักที

นั่งจนเมื่อยไปหมดแล้วเนี่ย แถมยังเจ็บก้นด้วย

ปกตินั่งแต่รถหรูราคาแพง เบาะนุ่มๆก็งี้แหละ😁

ทหาร

องค์ชายเจ็ดกลับมาแล้ว คาระวะองค์ชายเจ็ด

สาวใช้

คาระวะองค์ชายเจ็ด

พร้อมกับก้มหัว

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

พวกเจ้าไปเตรียมเรือนรับรองให้แม่นางเฟยอันที

สาวใช้

เพคะ องค์ชาย

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

แล้วก็หาเสื้อผ้าหลายๆชุดไว้ให้นางด้วย

สาวใช้

เพคะ

เฟยอัน(นางเอก)

(เหมือนได้เป็นองค์หญิงเลย)

เรือนรับรอง

เฟยอัน(นางเอก)

(โห เรือนรับรองในวังนี่ใหญ่จริงๆ)

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

เจ้าพอจะอยู่ได้ไหม

เฟยอัน(นางเอก)

อืม เอ่อ...เพคะองค์ชาย

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

พูดเหมือนเดิมก็ได้

เฟยอัน(นางเอก)

😅

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

งั้นข้าไปก่อนนะ เจ้าก็พักผ่อนเถิด ข้าจะให้สาวใช้มาคอยรับใช้เจ้า มีอะไรขาดเหลือก็บอกพวกนางได้เลย มีเรื่องอะไรก็ให้คนไปเรียกข้าได้ทุกเมื่อ

เฟยอัน(นางเอก)

อืม//ยิ้ม// ขอบคุณนะ

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

//ยิ้มแล้วเดินออกไป

ส่วนฉันก็เดินสำรวจรอบๆเรือนรับรอง

ที่นี่กว้างจริงๆ แถมมีทางไปไหนไม่รู้หลายทางด้วย ฉันจะหลงมั้ยเนี่ย

เฟยอัน(นางเอก)

เข้าไปดูห้องก่อนดีกว่า

เฟยอัน(นางเอก)

ไม่รู้กี่โมงกี่ยามแล้วเนี่ย คนที่นี่เขาดูเวลากันยังไงนะ นาฬิกาก็ไม่มี

แกร๊ก

แอ๊ดดดดดด

เฟยอัน(นางเอก)

โห!โบราณจริงๆอิงมาจากนิยายเป๊ะเลย

สาวใช้

แม่นางเฟยอันจะอาบน้ำเลยมั้ยเจ้าคะ

สาวใช้

พวกข้าเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว

เฟยอัน(นางเอก)

อืมก็ดีนะ

เฟยอัน(นางเอก)

...

เฟยอัน(นางเอก)

ไม่เป็นไรๆเดี๋ยวข้าอาบเอง พวกเจ้าไปรอข้างนอกเถอะ>///<;;

สาวใช้

เจ้าค่ะ

เฟยอัน(นางเอก)

ใครจะไปกล้าอาบ คนเยอะแยะ บ้าจริง

หลังจากถอดเสื้อผ้า ฉันก็ลงไปแช่ในอ่างที่มีน้ำอุ่นๆรออยู่ สบายจัง ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ ยังไม่ได้แช่น้ำอุ่นๆแบบนี้เลย คิดถึงอ่างกุชชี่ที่บ้านจัง😭

1ชั่วโมงผ่านไป

สาวใช้

แม่นางเฟยอันเสร็จรึยังเจ้าคะ พวกข้าเตรียมอาหารไว้รอที่โต๊ะแล้วนะเจ้าค่ะ

เฟยอัน(นางเอก)

ห๊ะ! ตายจริงได้แช่น้ำอุ่นทีไร เป็นง่วงทุกที

เฟยอัน(นางเอก)

เสร็จแล้วๆ

ผ้าเช็ดตัวพร้อมกับเสื้อผ้าถูกถือเข้ามา

นี่ฉันต้องให้พวกเขาทำให้จริงๆหรอเนี่ย

แต่จะให้ใส่เองก็ใส่ไม่เป็นนี่น่า เสื้อผ้าอะไรก็ไม่รู้รุ่มร่ามจริงๆ แถมใส่ก็ยากด้วย

เมื่อสวมเสื้อผ้าเสร็จ ก็มานั่งกินข้าว

เฟยอัน(นางเอก)

น่ากินนน เอ๊ะ!หรือเราหิว

และไม่กี่นาที กับข้าวบนโต๊ะก็หมดเกลี้ยง

เฟยอัน(นางเอก)

ข้าจะหลับพักผ่อนละนะ พวกเจ้าก็ออกไปพักผ่อนกันเถอะ

สาวใช้

เจ้าค่ะ

เฟยอัน(นางเอก)

ไม่ได้นอนเตียงนุ่มๆแบบนี้มากี่วันแล้วนะ ถึงจะไม่ค่อยนุ่มเท่าที่นอนสปริงที่บ้าน แต่ก็ดีกว่านอนเตียงไม้แข็งๆล่ะนะ

...

ในตำหนักหลวงที่ประทับของฮ่องเต้

องค์ชายทุกพระองค์ถูกเรียกให้มาเข้าเฝ้าฮ่องเต้

ฮ่องเต้

เอาล่ะ วันนี้ข้าไม่มากพิธี แค่จะมาชื่นชมองค์ชายเจ็ด ที่สามารถจัดการโรคระบาดในหมู่บ้านหวางซานได้เท่านั้น

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

ขอบพระทัยเสด็จพ่อ

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

ท่านพี่ช่างมากความสามารถ ยินดีด้วย

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

ขอบใจน้องเก้า

องค์ชายห้า(ชิงไป๋ซือ)

ยินดีด้วยน้องเจ็ด

องค์ชายรอง(ชิงเทียนอี้)

ยินดีด้วย

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

ขอบคุณท่านพี่ทั้งสอง ข้าแค่ทำตามหน้าที่ จริงๆข้าแค่โชคดีได้ผู้ช่วยดี จึงจัดการเรื่องนี้ได้อย่างรวดเร็ว

ฮ่องเต้

ดีๆ งั้นวันนี้ข้าจะให้รางวัลแก่เจ้า และผู้ช่วยของเจ้าด้วย

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

ขอบพระทัยเสด็จพ่อ

เมื่อองค์ชายทั้งห้าออกมาจากตำหนักหลวง ก็แยกย้ายกันกลับจวน เหลือแค่องค์ชายเจ็ดกับองค์ชายเก้า

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

อาการเจ้าเป็นอย่างไรบ้างช่วงนี้

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

ก็เหมือนเดิมท่านพี่

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

ช่วงนี้ข้ายุ่งมากไม่ค่อยมีเวลาไปดูอาการเจ้า ถ้ารู้สึกไม่ดีรีบให้คนมาเรียกข้าล่ะ

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

พะย่ะค่ะท่านพี่

องค์ชายเจ็ด(ชิงไป๋เจี้ยน)

ข้าไปก่อนนะ

เรือนรับรองจวนองค์ชายเจ็ด

เฟยอัน(นางเอก)

//บิดขี้เกียจ

เฟยอัน(นางเอก)

เช้าแล้วเหรอเนี่ย

หลังจากจัดการตัวเองเรียบร้อย ฉันก็มานั่งทานข้าว

โดยมีสาวใช้สองคนยืนอยู่ตรงข้าม

เฟยอัน(นางเอก)

พวกเจ้าสองคนชื่ออะไรกันเหรอ?

อู่เฟิง(สาวใช้)

ข้าชื่ออู่เฟิง

ซินซิน(สาวใช้)

ส่วนข้า ซินซิน

เฟยอัน(นางเอก)

งั้นเรารู้จักกันละนะ

เฟยอัน(นางเอก)

ตอนนี้ข้ารู้สึกว่ากินข้าวคนเดียวไม่อร่อย พวกเจ้าจะนั่งเป็นเพื่อนข้าได้มั้ย

อู่เฟิง(สาวใช้)

พวกข้าสองคนไม่กล้าหรอกเจ้าค่ะ

เฟยอัน(นางเอก)

ทำไมล่ะ ไม่เป็นไรหรอกตอนกินข้าวพวกเจ้าก็ปิดประตูให้แน่นก็พอ

เฟยอัน(นางเอก)

หากมีใครว่าอะไรข้ารับผิดชอบเอง นะๆ

ทั้งสองมองหน้ากัน

อู่เฟิง(สาวใช้)

ก็ได้เจ้าค่ะ

แล้วทั้งสองก็นั่งลงตรงเก้าอี้ที่ว่าง

เฟยอัน(นางเอก)

กินนี่นะ//ตักให้//

เฟยอัน(นางเอก)

ข้ากินคนเดี๋ยวไม่หมดเสียดายแย่

เฟยอัน(นางเอก)

(หุหุ นี่คือแผนซื้อใจคนต่างหากล่ะ พวกเธอมาเป็นคนของฉันซะเถอะ)

พวกเราก็กินข้าวกันจนอิ่ม

เฟยอัน(นางเอก)

เป็นไงอร่อยมั้ย?

ซินซิน(สาวใช้)

🥺เจ้าค่ะ พวกเราไม่เคยได้กินอาหารดีๆแบบนี้มาก่อน มันอร่อยมากเจ้าค่ะ

อู่เฟิง(สาวใช้)

ใช่เจ้าค่ะ

เฟยอัน(นางเอก)

งั้นก็ดีแล้ว ต่อไปพวกเจ้าก็ต้องมากินกับข้าทุกวัน😊

อู่เฟิง(สาวใช้)

เอ่อ...เจ้าค่ะ

ซินซิน(สาวใช้)

เจ้าค่ะ

เฟยอัน(นางเอก)

อิ่มแล้วก็อยากจะเดินเล่น ย่อยอาหารซะหน่อย

เฟยอัน(นางเอก)

มีที่สวยๆให้เดินเล่นไหม

อู่เฟิง(สาวใช้)

มีเจ้าค่ะ เดี๋ยวพวกเราพาไปนะเจ้าคะ

เฟยอัน(นางเอก)

อืม ดีๆ

สาวใช้ทั้งสองพาฉันเดินตามทางมาซักพัก

เฟยอัน(นางเอก)

ว้าวสวยจัง

เฟยอัน(นางเอก)

ข้าขอเดินเล่นที่นี่ซักพักนะ

เฟยอัน(นางเอก)

พวกเจ้าไปเอาชามาให้หน่อยสิ

อู่เฟิง(สาวใช้)

เจ้าค่ะ

แล้วสาวใช้ทั้งสองก็เดินไป

ฉันเดินเล่นมองดอกไม้ สระน้ำ อย่างเพลิดเพลิน จนกระทั่ง...

ในวังนี้ช่างกว้างจริงๆมีทั้งจวน ทั้งสวนดอกไม้

แถมมีที่ให้นั่งพักผ่อนด้วย

เฟยอัน(นางเอก)

//นั่งลงบนเก้าอี้ไม้

เฟยอัน(นางเอก)

สบายจัง

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

เจ้าเป็นใครกัน?

เฟยอัน(นางเอก)

เอ๊ะ!

เฟยอัน(นางเอก)

(หล่ออออ)

เฟยอัน(นางเอก)

(ต้องเป็นองค์ชายแน่ๆเลย)

เฟยอัน(นางเอก)

เอ่อ...ข้าไม่รู้ว่าเป็นที่ของท่าน ต้องขออภัยด้วย

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

ไม่เป็นไร//ยิ้ม

รอยยิ้มอันอ่อนโยน แฝงด้วยแววตาเศร้า โอ๊ย!เหมือนในนิยายเลย

แล้วเขาก็ไปนั่งเก้าอี้อีกตัว

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

ข้าไม่เคยเห็นเจ้าที่นี่เลย เจ้าเป็นใครกัน

เฟยอัน(นางเอก)

ถ้าข้าบอกว่าข้าเป็นนางฟ้า55 ท่านจะเชื่อมั้ยล่ะ?

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

ฮะฮ่า เจ้านี่มีอารมณ์ขันยิ่งนัก

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

แค่กๆ//ไอเบาๆ

เฟยอัน(นางเอก)

ดูเหมือนท่านไม่สบาย ให้ข้าดูหน่อยได้มั้ย

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

แค่ดูก็รู้แล้วรึ ว่าข้าไม่สบาย?

เฟยอัน(นางเอก)

//ลุกขึ้นไปจับแขนของเขาวัดชีพจรทันที

เฟยอัน(นางเอก)

(โอะ ชีพจรเต้นเร็วแถมไม่เป็นจังหวะ)

เฟยอัน(นางเอก)

(หน้าค่อนข้างซีดขนาดนี้ สมัยนี้คงมีไม่กี่โรคหรอกมั้ง)

เฟยอัน(นางเอก)

ท่านโดนพิษมาหรอ

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

//พยักหน้า

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

เจ้ารู้ด้วยรึ

เฟยอัน(นางเอก)

นิดหน่อย ทำไมหมอในวังนี้ถึงไม่รักษาท่านให้หายล่ะ

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

ท่านหมอที่นี่บอกว่าไม่สามารถรักษาได้ เพราะพิษแทรกซึมอยู่ทั่วทั้งกระแสเลือด และข้าก็มีโรคประจำตัวมาตั้งแต่เด็ก

เฟยอัน(นางเอก)

(ถ้ามียาในสมัยปัจจุบันก็คงดี ใส่สายน้ำเกลือเจาะเข้าเส้นเลือดไล่พิษไปเลย)

อู่เฟิง(สาวใช้)

แม่นางเฟยอันเจ้าคะ!!

เสียงอู่เฟิงนิ ฉันต้องไปแล้วล่ะ

เฟยอัน(นางเอก)

ข้าต้องไปแล้ว ไว้ข้าจะหาวิธีมารักษาท่านนะ

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

//ยิ้มแล้วพยักหน้า

เฟยอัน(นางเอก)

//ลุกจากเก้าอี้แล้วรีบเดินไป

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

แม่นางเฟยอันงั้นรึ//ยิ้มเล็กๆ

องค์ชายเก้า(ชิงฮว่าเซียน)

หวังว่าเราคงจะได้เจอกันอีกนะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ