เช้าที่สดใสเด็กสาวตื่นขึ้นมาดูสิ่งต่างๆรอบห้องก่อนจะปลูกเด๋กผู้ชายที่นอนข้างให้ลุกขึ้นมา
"สไปเดอร์ตื่นเร็วเช่าแล้วนะ"
"อืมมมม ข้ายังง่วงอยูู่''
"สไปเดอร์นี้ไม่ใช่บ้านของเรานะ ตื่นเร็ว"
"ใช่!! ข้าลืมเลย"
"มาตื่นแล้วข้าจะถักผมให้เจ้า"
มายาถักผมให้กับสไปเดอร์จนเสร็จและเธอก็ทำผมของเธอบ้างจนสายตาเธอเหลือบไปเห็นคีการ์ดอะไรสักอย่าง
"เอ๋? นี้อะไรอ่ะ"
"มันน่าจะใช้เปิดประตูได้"
"งั้นลองดูใหม"
"อืม ลองดู"
มายาใช้ตีการ์ดเพื่อลองเปิดประตูและมันได้ผลพวกเขารีบออกไปทันทีเผื่อจะมีความหวังได้ออกไปแต่ก็ต้องหยุดเพราะมายาถูกจับตัวได้ซะก่อน
"จะไปใหนสาวน้อย"
"คือพอดีข้าหิวนิดหน่อยเลยว่าจะหาของกิน"
"งั้นหรอ มาเดียวฉันพอไปเอง"
"คุณเป็นใครกัน"
"โอ้ ลืมเลยฉันซีด็อกนะส่วนพวกเธอฉันรู้จักแล้ว"
"ใครสั่งคุณมาหรอ"
"ออผู้พันน่ะเขาสั่งให้ฉันดูแลพวกเธอน่ะโดยเฉพาะหนูมายา"
"หนูหรอ หนูดูอันตรายขนาดนั้นเลยหรอ"
"เปล่าเพราะเธอมีปลอกคอนี้เมื่อไรก็ตามที่มันแบตหมดหรือ เธอฝ่าฝืนกฎของมัน มันจะทำการรัดคอเธอทันที"
มายาฟังแล้วก็ยิ้มแห้งหน่อยๆก่อนจะเดินตามซีด็อกไปที่ห้องอาหาร ในนั้นมีคนที่เป็นร่างอวตารและคนจากฟ้ามากมาย
"เอาละถึงเเล้วพวกเธอนั้งตรงนี้เดียวฉันเอาอาหารมาให้โอเค"
"ขอบคุณ"
ซีด็อกเดินไปสั่งอาหารให้ทั้งสอง
"สไปเดอร์ข้าจะตายไหมอ่ะ"
"ไม่แน่นอนเจ้าต้องไม่เป็นอะไร"
"ข้าก็หวังไว้เช่นนั้น ขอพระเเม่เอวาปกป้องลูกด้วย"
ระหว่างที่คุยซีด็อกก็เดินมาพอดี
"คุยกันสนุกเชียวนะพวกเธอน่ะ"
"นิดหน่อยค่ะ"
"เอานี้ของเธอเจ้าหนูสไปเดอร์ส่วนนี้ของเธอคุณหนู เสร็จแล้วอย่าลืมกินยานะแล้วฉันจะกลับมาดู"
"ขอบคุณ"
ทั้งสองกินอาหารที่ซีด็อกนำมาให้อย่างอร่อยจนอิ่มมายาค่อยกินยาที่ซีด็อกวางให้ก่อนที่เธอจะมาตรวจ
"ว้าว เก่งมากสาวน้อยทีนี้ไปเดินเล่นใหม"
"ที่ใหนหรอ"
"ก็ในนี้ละ เพราะจะให้ไปสนามฝึกคงจะเสียงดังไป"
"ไปใหมสไปเดอร์"
"แล้วแต่เธอ ข้าได้หมด"
"งั้นไปค่ะ"
ทั้งสองตามซีด็อกไปที่ห้องแล็บที่นักวิทยาศาสตร์กำลังยุ่งอยู่
"สไปเดอร์จับมือข้าไว้นะ"
"อืม มีอะไรข้าจะปกป้องเจ้าเอง"
"ท่านซีด็อก ข้าสามารถหยิบเล่นได้ใหม"
"ได้สิตามที่คุณหนูต้องการ นี้พวกนายดูคุณหนูให้ดีเข้าใจใหม!"
"ครับผม"
มายาเดินดูสิ่งต่างๆกับสไปเดอร์ในนั้นมีร่างของอวตารหลายคนในตู้แช่ พวกคนในนั้นตั้งใจทำงานมากแต่ก็ไม่ละสายตาจากพวกเขา มายาถึงจะอ่อนโยนแต่ก็มีความสนในตัวอยู่บ้างเธอหยิบนู่นหยิบนี้มา
"สไปเดอร์ดูนี่สิ"
"อย่าซนสิมายา เดียวก็เกิดเรื่องหรอก"
"ดูถ้าแมวน้อยของฉันจะสนุกน่าดู"
"นางชื่อมายาไม่ใช่แมวน้อยเจ้าโง่"
"ใจเย็น ขอโทษแทนเพื่อนข้าด้วย"
ผู้พันอุ้มายาไปโดยไม่สนสไปเดอร์เลยเขาต้องวิ่งไปเอง จนไปถึงสนามที่เหล่าอวตารทุกตัวกำลังเล่นบาสกันอยู่ ก่อนที่เขาจะวางเธอลงอย่างช้าๆ
"แมวน้อยเธอสนใจเล่นบาสใหม"
"บาส น่าสนใจนะคะ สไปเดอร์เล่นใหม"
"น่าจะเหมือนโดยนไม้ที่ป่าแหละเอาสิ"
พวกเขาเริ่มเล่นบาสกับเหล่าคนในนั้นโดยไม่รู้เลยว่าที่บ้านของพวกเขามีเรื่องแต่ความห่างบ้านนั้นกับทำให้มายาหยุดทุกสิ่งที่เธอทำและกลับห้องทันที
"เป็นอะไรมายา เจ้าโอเครึเปล่า"
"ข้าคิดถึงบ้าน..ข้าอยากกลับบ้าน..ข้าอยากกอดทุคกอดพี่ๆ"
"โอ๋ มายาขอโทษที่ลืมเรื่องนี้"
"ไม่เจ้าไม่ผิดหรอก"
"ไม่เป็นไรนะมายา "
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 7
Comments