สไปเดอร์สวมสร้อยที่ผู้พันให้กับมายา ผู้พันเขามองมายาตาไม่กะพริบมืของเขาเอื้อมจะมาจับมือมายาแต่ถูกสไปเดอร์ขู่ไว้
"อย่าแตะเธอแม้เเต่ปลายเล็บ"
"เห้ อะไรฉันเเค่จะดูเฉยๆเอง"
"ดูก็ดูแค่ตา มือของแกต้องอยู่กับที่"
ผู้พันได้ยินก็หูตกเล็กน้อยแต่เขาไม่รู้ทำไมร่างกายของเขาอยากสัมผัสร่างของเด็กสาวทุกครั้งที่เห็น ผู้พันยกมืขึ้นก่อนจะเดินออกไปและทิ้งการ์ดเปิดประตูห้องเขาเอาไว้ให้กับเด็กทั้งสอง เวลาผ่านไปก็ไม่มีวี่แววก่อนตื่นของเด็กสาวสไปเดอร์เริ่มเป็นห่วงก็เลยนั่งเฝ้าเธอไม่ห่างกาย
"มายา เจ้าฟื้นสิเจ้านอนนานละนะ อย่าทำข้าตกใจแบบนี้สิ"
"อีกไม่นานเธอก็จะตื่น เธอคงจะโดนช็อตมากไป"
"มันอันตรายรึเปล่า เธอไม่เเข็งเเรงเหมือนนาวีตัวอื่นๆ"
"ตอนนี้ไม่รู้ต้องดูไปก่อนเอาละฉันจะอ่านหนังสือ ส่วนนายก็นอนได้ละนี้ก็ดึกมากเเล้ว"
ก่อนที่สไปเดอร์จะนอนจู่ๆเด็กสาวก็เริ่มฟื้นขึ้นมาเธเริ่มไอเล็กน้อยก่อนที่จะสำลักเลือดออกมา สไปเดอร์รีบขอความช่วยเหลือกับผู้พันเขาอุ้ร่างหญิงสาวไปทันที เมื่อถึงตัวพยาบาลบนย่านบินแล้วเขาก็เบาใจเมื่ิอคนในนั้นบอกว่าไม่เป็นไรมาก
"เด็กคนนี้เดิมไม่เเข็งเเรงแต่ตอนนี้หายห่วงคะ แต่เธอจะไม่สามารถทำอะไรหนักๆได้เพราะข้างในเธอบอบช้ำเกินไป"
"ขอบคุณมากครับ ผมเอาเธอกลับได้ใช่ไหม"
"ได้เลยค่ะท่าน"
ผู้พันอุ้เด็กสาวอย่างเบาที่สุด เมื่อเด็กสาวตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็พบสไปเดอร์นั้งข้างๆเธอ
"สไปเดอร์..."
"มายาเจ้าตื่นแล้ว เป็นไงบ้าง"
"เจ็บนิดหน่อยแต่พอทนได้"
"อ้าว ตื่นแล้วหรอสาวน้อย งั้นดีเลยกินอาการที่ฉันทำเเล้วกินยาซะ"
"ขอบคุณท่านมาก"
มายากำลังจะเอื้อมมือไปจับถ้วยอาหารที่ผู้พันทำมาให้แต่ก็ถูกเขาเบียงเอาไว้เหมือนว่าเขาไม่อยากให้เธอกินเอง
"ใครว่าฉันจะให้เธอกินเองมาฉันป้อนนะ"
"ไม่เป็นไรข้ากินเอง"
"อย่ดื้อสิสาวน้อย เธอเป็นคนไข้ที่ฉันต้องดูแลนะ"
"นางไม่อยากให้เจ้าป้อนมาข้าทำเอง"
สไปเดอร์จะเเจ้งถ้วยมาจากมือของผู้พันแต่ด้วยความที่เขาแข็งแรงและสูงกว่าสไปเดอร์เลยแพ้ไป มายายิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะลูบหัวสไปเดอร์เบาๆ
"เจ้าลูกลิง อย่าซนมากเลยนะที่นี้ไม่ใช่ที่ของเรานะ"
"อืม ข้าจะจำเอาไว้"
"มาสาวน้อยกินดีกว่าก่อนมันจะเย็น"
"ขอบคุณท่านมากที่ดูและข้า"
ผู้พันค่อยๆป้อนอาหารให้กับมายาที่ละนิดๆ มายากินเลาะเขาจะเอานิ้วค่อยเช็ดให้เธอและกินมันเข้าไปมายาเขินนิดหน่อยและเมื่อเธอกินเสร็จผู้พันก็มอบล็อกเก็ตให้กับเธอ
"นี้คือของแทนใจฉันที่มอบให้เธอสาวน้อย"
"ข้าไม่มีอะไรให้ท่านเลย ขอเกรงใจท่าน"
"ไม่ต้องเกรงใจเธอก็ใส่เป็นคู่ฉัน และต่อไปเธอก็เรียกฉันว่าไมล์"
"ได้ ท่านไมล์"
"ไมล์ ก็เพียงพอเอาละเธอพักผ่อนซะ มีอะไรเรียกฉันอยูู่ข้างๆนี้"
"นอนเตียงแกไป อย่ายิ่งกับเพื่อนข้า"
สไปเดอร์แลบลิ้นใส่ผู้พันก่อนจะนอนข้างมายา ผู้พันยิ้มกำหมัดเล็กน้อยแต่ไม่ทำอะไร มายาเธอง่วงมากเลยนอนกอดสไปเดอร์ไปพร้อมๆกันผู้พันก่อนเขาจะ้ดินออกห้องไปนั้นเขาก็ได้จุ้บทีเเก้เธอก่อนไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 7
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments