ภรรยาคุณภูริช อย่างน้อย

-คฤหาสน์เวชพิสิษฐ์-

กุลธรา

น้องภามค้าบ

กุลธราเอ่ยเรียกลูกชายเสียงเบาพรางเคาะประตู

ภาม

ค้าบมาม๊า

เด็กน้อยวัย12ปี ขานรับเสียงเรียกของผู้เป็นแม่ก่อนจะรีบลุกขึ้นจากที่นอนไปเปิดประตู

ภาม

มาม๊ามาหาภามมีอะไรรึป่าวครับ

กุลธรา

ม๊าได้ยินมาว่า

กุลธรา

คนเก่งของม๊าไปแข่งได้รางวัลที่หนึ่งเหรียญทองหรอคะ

ภาม

ใช่แล้วครับ

ภาม

ม๊าอยากเห็นเหรียญทองของภามไหม

กุลธรา

ดะ..ได้หรอคะ

กุลธราถามด้วยความตื่นเต้น แต่คำถามของเธอกลับทำให้ลูกชายตรงหน้านึกสงสัยขึ้นมา

ภาม

ทำไมจะไม่ได้หละครับม๊า

ภาม

ม๊าเข้ามาดูข้างในไหมครับ

กุลธรา

มะ..ไม่เป็นไรค่ะ

กุลธรา

ยืนอยู่ตรงนี้ม๊าก็เห็นแล้ว

กุลธรา

ลูกม๊าเก่งมากๆเลย

ภามสวมกอดผู้เป็นแม่ กุลธรากอดตอบลูกชายแน่น พรางหอมแก้มนุ่มทั้งสองข้างของเด็กน้อย

ภาม

แล้ว..เราจะฉลองกันไหมครับ

กุลธรา

อ่ะ จริงสิม๊าลืมไปเลย

กุลธรา

ป๊าฝากมาบอกว่าให้ภามอาบน้ำแต่งตัวไว้

กุลธรา

เดี๋ยวให้พี่โซมารับน่ะค่ะ

ภาม

แล้วม๊าหละครับ

ภาม

ไม่ไปด้วยกันหรอ

เด็กน้อยทำหน้าอ้อนๆ หวังอยากจะให้แม่ของตนได้ไปร่วมฉลองด้วย

กุลธรา

ม๊า..ม๊าคงไปด้วยไม่ได้ค่ะ

กุลธรา

น้องภามกลับมาฉลองกับม๊าที่บ้านได้ไหมคะ

ภาม

แล้วทำไมม๊าไปกับภามไม่ได้หละครับ

กุลธรา

มะ..ม๊ายังเหลืองานที่ต้องเคลียร์อีกเยอะเลยค่ะ

ภามของหน้าผู้เป็นแม่ แม้เค้าจะอายุน้อยสุดในบ้านก็ใช่ว่าจะไม่รู้เรื่องอะไรเลย เพราะแบบนั้นเจ้าตัวจึงเลิกเซ้าซี้ไป

ภาม

งั้มภามขอไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะครับ

กุลธรา

ค่ะ

กุลธราส่งยิ้มหวานให้กับลูกชาย สายตาจับจ้องไปที่แผ่นหลังของเด็กน้อยที่กำลังเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ก่อนจะปิดประตูห้องแล้วเดินจากไป

-ห้องนั่งเล่น-

กุลธรา

โซมานานแล้วหรอ

โซ

พึ่งถึงเลยครับ

กุลธรา

น้องภามพึ่งเข้าไปอาบน้ำเมื่อกี้นี่เอง

กุลธรา

รอสักแป๊บนะ

โซ

ครับคุณกุล

ภาม

มาม๊าภามมาแล้วค้าบ~

เด็กน้อยว่าพรางวิ่งลงบันไดมาหาผู้เป็นแม่ที่นั่งรออยู่ที่โซฟา

กุลธรา

น้องภามอย่าวิ่งสิคะ

กุลธรา

เดี๋ยวจะหกล้มอีกนะ

กุลธราเอ่ยดุเสียงเบา ก่อนจะจัดแจงเสื้อผ้าหน้าผมของเด็กน้อยให้เข้าที่เข้าทาง

กุลธรา

โอเค ลูกม๊าหล่อแล้ว

ภาม

ขอบคุณครับมาม๊า

กุลธรา

ไปได้แล้วครับ

กุลธรา

ให้ผู้ใหญ่รอนานไม่ดีนะ

โซ

คุณกุลไม่ไปด้วยหรอครับ

กุลธรายิ้มและส่ายหน้าเป็นคำตอบ โซเองก็ได้แต่พยักหน้ารับ

ภาม

ภามจะรีบกลับมานะครับ

ภาม

รอฉลองกับภามด้วยนะ

กุลธรา

ได้เลยค่ะลูก

กุลธรานั่งมองลูกชายตัวน้อยเดินออกไปขึ้นรถสปอร์ตคันหรูที่จอดรออยู่หน้าบ้าน

อย่างน้อย เค้าคนนั้นก็ยังรักและเอ็นดูลูกชายของเรา แค่นี้ก็เพียงพอแล้วหละ

เพื่อให้ลูกชายได้มีครอบครัวที่อบอุ่น เหมือนอย่างคนอื่นๆเค้า

-คาเฟ่-

กริ๊ง!

เสียงกระดิ่งหน้าประตูร้านดังขึ้น เป็นสัญญาณบอกว่า กำลังมีลูกค้าเดินเข้ามาในร้าน

ปิ่น

อ้าว..นึกว่าลูกค้าที่ไหน ที่แท้คุณแม่นี่เอง

กุลธรา

เป็นไงบ้างช่วงนี้

ปิ่น

อืม..ค่อนข้างขายดีมากๆเลยแหละ

ปิ่น

นี่ก็พึ่งจะได้พักกัน

ปิ่น

แล้วมาทำอะไรแถวนี้

ปิ่น

ใกล้ค่ำแล้วนะ

ปิ่นว่า สายตามองออกไปนอกร้าน

'วันนี้ก็มาคนเดียว ไม่มีคนติดตามมาด้วยอีกแล้ว' ปิ่นได้แต่บ่นในใจก่อนจะถอนหายใจออกมา

กุลธรา

เป็นอะไรเหนื่อยหรอ

ปิ่น

อืม..เหนื่อยมากเลยแหละ

ปิ่นว่าพรางจ้องมองหน้าเพื่อนสาวของตน เหนื่อยที่ว่าเนี่ยไม่ใช่เรื่องงานหรอก แต่เป็นเรื่องเพื่อนของเค้ามากกว่า

กุลธรา

งั้นเดี๋ยวเราช่วยเก็บร้านเอง

ปิ่น

ไม่ต้องๆเดี๋ยวให้น้องๆเก็บ

ปิ่น

้เราไปนั่งคุยกันตรงนู้นเถอะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ