ตอนที่3 โมจิโดนเลือก

พอรู้ตัวอีกทีตัวผมก็มาอยู่ที่โต๊ะพร้อมกับชาเขียวในมือ 

"ไอ่โมจิ"

"โมจิ"

"ไอ่เหี้ยโมจิ!!!!"

"ครับ?! มีอะไรครับ??" ผมสะดุ้งเพราะเสียงของโยคัง

"มึงเหม่ออะไรวะ??" ไดฟุกุหันหน้า มาถามผม

"เออ!! แมร่งเหม่อตั้งแต่ซื้อข้าวกลับมาและ เอาแต่มองชาเขียวอยู่นั่นแหละ มันมีอะไรอยู่ในนั้นวะ?!"โยคังชะโงกหัวมาดูที่แก้วของผม

"คือ...เมื่อกี้มีคนซื้อชาเขียวให้น่ะเลยคิดอะไรนิดหน่อย"ผมเลือกที่จะไม่บอกว่าใครซื้อให้ เพราะเพื่อนผมคงต้องไปวุ่นวายกับพี่เขาแน่เลย

"ใคร??"เสียงดังโงะถามพร้อมกับเพื่อนอีกสองคนหันมามองผมด้วยสายตาที่ต้องการคำตอบ

ผมรีบกินข้าวตามด้วยดูดน้ำชาเขียวเพื่อไม่ให้ปากผมว่างพอที่จะตอบคำถามของเพื่อน

"ค่อยๆกิน"ดังโงะพูดพรางมองผมไปด้วย

"เออๆพวกกูไม่ถามและ"-_-ไดฟุกุ

"พร้อมเมื่อไหร่ค่อยบอก เดี้ยวพวกกูสแกนให้ว่าผ่านไหม"โยคัง

"พี่ว้ากหรอ?"จู่ๆดังโงะก็พูดขึ้นมา

"แค่กกๆๆ .. แค่กๆ"ผมถึงกับสำลักผัดกระเพราเลย โยคังที่อยู่ข้างๆผมจึงเอามือตบที่หลังของผมเบาๆ

"แล้ว...พี่ว้ากคนไหนจีบมึงวะ?"โยคังเอ่ยถามไปด้วยตบหลังเบาๆไปด้วย

พอผมหายสำลักแล้วจึงเงยหน้ามองเพื่อนๆ'ทำไมเหมือนสารภาพผิดเลยล่ะ??-_-'

"คือ...พี่ที่ชนที่หน้าโรงอาหาร เขามาขอโทษที่เสียงดังใส่เราน่ะ เลยซื้อชาเขียวมาให้"

เพื่อนผมพากันมองหน้าเหมือนส่งซิกหรือแบ่งหน้าที่อะไรบางอย่างทางสายตา ผมจึงรีบเอ่ยก่อน

"แต่พี่เขาไม่ได้จีบเราหรอก พวกนายอย่าไปวุ่นวายกับพี่เขาเลย"

ไดฟุกุหันมามองผมพร้อมกับทำสีหน้าจริงจัง

"มึงน่ะ พอใครมาทำดีด้วยก็เห็นเขาดีหมด พวกกูเลยต้องคอยสแกนให้ไง แล้วอีกอย่างนะโมจิ พวกกูเป็นเพื่อนมึงไงเลยทำแบบนี้"

ผมรู้สึกน้ำตาคลอที่ดวงตา ก่อนพยักหน้าเหมือนไก่จิกข้าวสาร 

ไดฟุกุ โยคังกับดังโงะเป็นเพื่อนตอนมอต้นที่โรงเรียนชายล้วน และคบหาเป็นเพื่อนกันมาจนถึงทุกวันนี้ ผมรู้ว่าพวกเขาหวังดี เพราะส่วนมากที่มาทำดีกับผมไม่หวังsexก็หวังเงิน แต่ผมก็รอดมาได้เพราะพวกเขานี่แหละ 

"พี่ว้ากชื่อเสือ"ดังโงะก้มมองโทรศัพท์เหมือนกำลังหาข้อมูลอะไรบางอย่างพร้อมกับเอ่ยขึ้น และพูดต่อ

"บ้านรวย อดีตเดือน"พอพูดจบดังโงะก็เงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์ก่อนพูดเสียงที่จริงจังขึ้น "ต้องระวัง"

หลังเหตุการณ์ที่โรงอาหารวิศวะก็ผ่านไปสองวันแล้ว ผมและเพื่อนก็ใช้ชีวิตปกติเฮฮา เรียนไปด้วยรับน้องไปด้วย แต่ที่หนักน่าจะเป็นดังโงะเพราะเหมือนปีหนึ่งที่วิศวะจะเริ่มเข้าห้องเชียร์กันแล้ว และเหมือนว่าวันนี้ผมจะเจอเรื่องยุ่งๆเข้าแล้วเหมือนกัน

"เอาล่ะที่พวกพี่เรียกพวกน้องมารวมกันเพราะว่าเราจะคัดดาวเดือนของคณะนะคะ"

เสียงของรุ่นพี่ปีสามดังขึ้น 

"แต่ละสาขาส่งตัวแทนชายหญิงที่คิดว่าหน้าตาดีสุดๆออกมาน๊าา~ เดี๊ยวพวกเจ๊จะดูว่าคนไหนเหมาะจะประกวด ปีนี้คณะเราต้องได้รางวัญบางล่ะ"

กลุ่มแก็งรุ่นพี่ปีสี่ที่แต่งตัวเหมือนพี่ เอ ศุภชัย ทำหน้าเหมือนจะคาดหวังกับรางวัญนี้มากเหมือนกัน 

แต่ละสาขาส่งตัวแทนออกไปจนหมด เหลือก็เพียงแต่สาขาผมที่เพื่อนในสาขาต่างหันมองหน้ากัน เพราะไม่รู้จะส่งใครไปดี

"เอ้าา!? สาขาเคมีลูกก~ หนูต้องส่งตัวแทนมาน้ะคะ~ อะไร ยังไง? ไม่ส่งหรอ ไม่เป็นไรเดี้ยวพวกเจ๊เดินดูทีละคนเอ๊งงง~~"

แก็งของพี่เอ ศุพชัยเห็นว่าสาขาของผมตัดสินใจกันไม่ได้จึงเลือกที่จะเดินมาคัดทีละคน พวกพี่ปีสี่แยกย้ายกันเดินหาเป้าหมายคนหน้าตาดีที่สาขาผมอย่างใจเย็น 

"ดาวสาขาเอาคนนี้แล้วกัน หน้า สวย สูง ผิวขาวจั๊ว โอเคลูกแม่เลือกหนู!! ชื่ออะไรค่ะลูก"

"ฟ้ารุ่งค่ะ"

'ดูเหมือนดาวสาขาจะเลือกได้แล้ว น้ะ'ผมคิดไปด้วยก้มหน้าไปด้วย จนผมเห็นรองเท้าของใครสักคนมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม ด้วยความสงสัยของตัวเองจึงเงยหน้ามอง ก็เห็นรุ่นพี่ปีสี่ที่แต่งตัวเหมือน เอ ศุภชัย มายืนอยู่ตรงหน้าผม พร้อมกับทำสายตาวิบวับเหมือนกับตอนแม่ผมเจอดาราที่ชอบเลย

"อ๊าาา~~ อียูนี่ มึงมาดูน้องคนนี้สิ หน้าอย่างเคะ ตัวขาว อื้อหือ!! ผิวเนียนยังกะก้นเด็ก"

รุ่นพี่จับผมหันซ้ายหันขวาจนผมรู้สึกเวียนหัวไปหมดแล้ว ก่อนที่กลุ่่มพวกพี่เขาจะมารวมตัวกันจ้องผม

"หนูชื่ออะไรจ้ะ??✺◟( ͡° ͜ʖ ͡°)◞✺"

"ผมชื่อโมจิครับ(◍•ᴗ•◍)"ผมยิ้มแล้วตอบกลับ

"แม่เลือกหนูนะลู๊กก~~ คุณลูกขาา~~แม่ยกลูกให้ประกวดเดือนคณะเล๊ยย!!∩( ✧Д✧)∩"

"เออ! อีซูนี่กูเห็นด้วยกับมึง"        (☞ ͡ ͡° ͜ ʖ ͡ ͡°)☞  กลุ่มรุ่นพี่ปีสี่เหมือนเห็นพร้อมต้องกัน ก่อนที่พี่ที่แต่งตัวเหมือนเอ ศุภชัย จะแนะนำตัวเอง

"พี่ชื่อซูนี่นะคะ หรือเรียกว่าพี่สุดสวยก็ได้น้าา"

และกลุ่มรุ่นพี่ปีสี่จะแนะนำชื่อของแต่ละคนให้ผมรู้จัก ผมรู้ว่าพวกพี่คงอยากได้รางวัญผมเลยพูดขึ้น

"พี่เลือกผมจะดีหรอครับ? ผมไม่ได้หล่อขนาดนั้นนะครับ"

"โอ้ย!!! ลู๊กกก~ขาา~หนูไม่ต้องเอาตำแหน่งเดือนก็ได้ลูก แค่ป๊อปคูล่าโหวตอกอีแม่ก็เหมือนเกิดใหม่แล้ว"พี่ซูนี่พูดพร้อมกับเอามือตบอกเบาๆ

ผลสุดท้ายผมและเพื่อนอีกคนนึงที่ชื่อ ฟ้ารุ่ง ก็ได้เป็นตัวแทนของ คณะวิทยาศาสตร์ 

"วันเสาร์ ตอน9โมง น้องสองคนมาถ่ายรูปที่คณะนิเทศนะ แล้วก็หน้าไม่ต้องแต่งนะคะเดี๊ยวพวกพี่ซูนี่เขาจะแต่งหน้าให้นะ"

พี่ปีสามนัดผมกับฟ้ารุ่งก่อนที่จะเดินจากไป ผมกับฟ้ารุ่งจึงแยกย้ายกันไปเรียน

ตึ้ง ตึง เสียง Line ผมดังขึ้น

กลุ่ม Line'ชื่อเหมือนขนมญี่ปุนแล้วไง'

เทพดังต่อด้วยโงะ: เย็นนี้อยากไปผ่อนคลาย( ͡° ʖ̯ ͡°)

ไม่สนิทอย่าเรียกพี่ไดฟุกุ: เป็นไรวะ โดนรับน้องจนสมองไปแล้วไง?(´ω`)

เทพดังต่อด้วยโงะ: 凸( •̀_•́ )凸

โยคนติส ติสชึ้ง: อย่าทะเลาะกันคับ 

โยคนติส ติสชึ้ง: เอาไงไปที่ไหนดี

ไม่สนิทอย่าเรียกพี่ไดฟุกุ: ​​​​​​ร้านมึงไหมไอ้โย??

โยคนติส ติสชึ้ง: 👌

เทพดังต่อด้วยโงะ: ตกลง

หนึบหนับโมจิ: เดี้ยวเจอกันครับ(≧∇≦)/

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***