บทที่2 โมจิเจอเสือ

ผมจอดรถที่ลานจอดรถคณะวิศวะและเดินไปยังโรงอาหารทันที

'หูยย!! คนเยอะจัง! แล้วจะหาเจอไหม?' 

ผมหยิบโทรศัพย์โทรหาดังโงะทันที

ตืดดด~~

"อยู่ไหน"เสียงดังโงะดังหลังจากรับสายผม

"เราอยู่ตรงทางเข้าโรงอาหารน่ะ คนเยอะมากเลย แล้วพวกนายอยู่ไหนกัน??"

ผมถามพร้อมยืดคอไปมามองหาเพื่อน 

"เดี้ยวไปรับ"ดังโงะตอบแล้วตัดสายไป

ผมมองโทรศัพย์แล้วส่ายหน้าเล็กน้อยให้กับนิสัยพูดน้อยของดังโงะ ก่อนจะหันซ้ายหันขวาหาจุดแลนมาชที่คาดว่าพอดังโงะมาจะเห็นได้เลยว่าผมอยู่นี่ 

ก่อนจะเห็นจุดที่คิดว่าดังโงะต้องเห็นแน่ผมเลยเตรียมจะเดินไปยังจุดนั้น ก่อนจะรู้สึกว่าชนกับใครสักคนหนึ่ง

"โอ้ยยย~~!!!!"ผมกระเด็นก่อนที่จะมีมือของคนที่ผมชนจับแขนผมไว้ก่อนที่ผมจะล้มซะก่อน

"ไม่มีตามองหรือไงครับ! ถ้าคุณเดินแบบนี้แล้วไปชนใครเขาล้มเข้าจะทำยังไง!!"

เสียงคนที่ผมชนดังลั่น ผมตั้งสติได้จึงเงยหน้าขึ้นมอง คนตรงหน้าผมใบหน้าหล่อเหมือนดาราหลังข่าวที่แม่ผมชอบดูบ่อยๆ ก่อนจะก้มหน้าขอโทษ

"ขอโทษครับ ผมไม่ทันระวังเลยชนคุณ" ˚‧º·(˚ ˃̣̣̥⌓˂̣̣̥ )‧º·˚

"ถ้าทำผิดแล้วหายจะมีกฏหมายไว้ทำไมครับ!!"เสียงคนตรงหน้ายังตะโกนใส่ผมเหมือนเดิม

'เอ้?? หรือเขาคิดว่าเราไม่ได้ยินจึงตะโกน เราต้องบอกออกไปว่าได้ยิน เขาจะได้ไม่ตะโกนแล้วจะได้ไม่เจ็บคอ อือๆใช่ๆ'

ผมเงยหน้ามองคนตรงหน้าที่ทำหน้าตึงใส่ ก่อนจะพูดดังที่ใจคิด

"คุณไม่ต้องตะโกนก็ได้ครับ ผมได้ยินเดี้ยวคุณเจ็บคอน้ะ"

"นี่คุณกวนตีนผมหรอ!!!"

"ผมเปล่า"

ผมตอบกลับพร้อมกับมองคนตรงข้ามตาปริบๆ

'นี่เราไปกวนเขาตรงไหนกันน้ะ แค่กลัวจะเจ็บคอเอง'-_-

"ปีหนึ่งแค่นี้คุณก็ไม่เคารพรุ่นพี่แล้ว!! แล้วต่อไปใครเขาจะเคารพคุณ!!!"

คนตรงหน้าผมยังตะโกนใส่ผมเหมือนเดิม 

'หรือปกติรุ่นพี่คนนี้พูดแบบนี้อยู่แล้วนะ ดีน้ะที่พกลูกอมมาด้วย^^'

ผมเอามือล้วงไปที่กระเป๋าแล้วหยิบเอาลูกอมออกมาสองเม็ด ก่อนยื่นให้รุ่นพี่

"ถึงพี่จะชอบตะโกนแต่ต้องรักษาเส้นเสียงไว้น้ะครับ อ่ะ..ลูกอมอันนี้มันสามารถบรรเทาอาการเจ็บคอได้พี่รับไปสิ^^"ผมยิ้มพร้อมกับยื่นลูกอมให้

"นี่คุณ!!!!!!"

"เกิดอะไรขึ้นโมจิ?!"

ผมหันไปตามเสียง ก็เห็นดังโงะเดินเข้ามาหาผม ก่อนจะยืนหันหลังให้ผม เพื่อหันหน้าหารุ่นพี่และเอาตัวบังผมไว้ด้วย

"เราไม่เป็นอะไรหรอก แต่พี่เขาน่ะสิไม่รู้เป็นอะไรไหม เราเดินชนพี่เขาน่ะ แต่ขอโทษไปแล้วน้ะ แล้วก็เห็นพี่เขาตะโกนกลัวเขาเจ็บคอเลย ยื่นลูกอมให้แก้เจ็บคอน่ะ^^"ผมยิ้มพร้อมอธิบายเรื่องทั้งหมดให้ดังโงะฟัง 

ดังโงะหันมามองผมด้วยหน้านิ่งๆแต่สายตากลับพูดว่า 

'นี่มึงไปกวนตีนพี่เขาหรอ???' ಠಿ_ಠ

ผมมองกลับด้วยแววตาสงสัยใคร่รู้ 

'เราไปกวนเขาตรงไหนกันน๊าา??' (/ω＼)

"พี่ผมขอโทษแทนเพื่อนด้วย"

ก่อนที่ดังโงะจะหันไปขอโทษพี่คนนั้นและพูดต่อว่า

"เพื่อนผมไม่ได้อยู่คณะนี้"

รุ่นพี่คนนั้นมองดังโงะด้วยสายตาเรียบๆก่อนปรายตามามองผม แล้วเดินจากไป

"เฮ้อออ~~"เสียงถอนหายใจของดังโงะดังขึ้นหลังจากรุ่นพี่คนเมื่อกี้จากไป

"ดังโงะเป็นอะไร ทำไมถอนหายใจขนาดนั้นΣ(･o･;)"

ผมถามดังโงะด้วยความเป็นห่วง

"เดี้ยวค่อยคุยไป..ไปที่โต๊ะก่อน"

ดังโงะจับมือผมรีบเดินพาไปที่โต๊ะ  พอมาถึงโต๊ะที่เพื่อนผมนั่งจองกันไว้ ไดฟุกุเลยถามขึ้น

"ไอ่โมทำไมพวกมึงมาช้าจังวะ มึงก็อีกตัวทำไมไปตามไอ่โมช้าจัง"

"เอออ!! เกิดเรื่อง ขึ้น นิดหน่อย" ดังโงะตอบ

"ยังไงวะ"ಠಿ_ಠ โยคังถามขึ้นทันทีที่รู้ว่ามีเรื่อง

"ไม่มีอะไรหรอกโย ดังโงะก็ทำเป็นเรื่องใหญ่ไปได้" ผมรีบอธิบายก่อนที่จะเข้าใจผิดกันไปใหญ่และเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้เพื่อนฟัง

"ไอ่ดังแล้วรุ่นพี่ที่เสียงดังใส่ไอ่โมคือใครวะ???" โยคังถามดังโงะทันทีที่เล่าจบ

"พี่เฮดว้าก"( ͡° ʖ̯ ͡°)

"Σ(ﾟДﾟ；)"โยคัง

"(〇o〇；)"ไดฟุกุ

"เราไปซื้อข้าวก่อนน้ะ"ผมเห็นหน้าแต่ละคนต่างช็อกไปแล้ว ผมเลยรีบปลีกตัวไปซื้อข้าวก่อนดีกว่า

ระหว่างต่อแถวร้านอาหารตามสั่ง ผมก็ใช้ความคิดไปด้วย 

'พี่ว้ากไม่เห็นน่ากลัวสักหน่อยทำไมเพื่อนเราถึงช็อกขนาดนั้นน้ะ โมจิล่ะงงจริงๆ??'

ต่อแถวไปสักพักก็ถึงตาผมสั่งข้าว ป้าที่ร้านอาหารดูเป็นคนมีอายุเยอะแล้ว ป้าหันมาถามผม

"ไอ้หนุ่ม เอาอะไร"

"กระเพาหมูกรอบครับ"

"เอาไข่ไหม?"

"เอาครับ"ผมตอบพร้อมพยักหน้าไปด้วย พอผมจะเดินกลับไปยังโต๊ะก็เจอรุ่นพี่คนนั้นอีกครั้ง

"มีอะไรหรอครับ"ผมมองคนตรงหน้าพร้อมเอ่ยถาม

"น้ำ กูซื้อให้" พี่เขาตอบกลับและยื่นน้ำชาเขียวที่ใส่แก้วมาให้ผม ผมยื่นมือที่ว่างอยู่ไปรับ

"พี่ซื้อให้ผมทำไมครับ??"

"โทษทีที่เสียงดังใส่ กูนึกว่ามึงเป็นเด็กคณะกู"

"ไม่เป็นไรครับ(≡^∇^≡)"ผมยิ้มตอบกลับรุ่นพี่

อยู่ๆ คนตรงหน้าผมก็เดินเข้ามาใกล้ๆก่อนก้มหน้ามาหาผม ผมรู้สึกถึงลมหายใจที่อุ่นของพี่เขาได้เลย ก่อนที่พี่เขาจะยิ้มแล้วพูด

"ดื่มน้ำให้อร่อยนะครับ"

ก่อนจะเดินจากไป ผมอึ้งสักพักก่อนจะรู้สึกเหมือนขานำพาตัวผมมายังโต๊ะที่เพื่อนนั่งกันอยู่

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***