ตอนที่ 3 ฆ่าทันที

ไทพบว่ารอบข้างเขาว่างเปล่า ในตอนแรกที่มีผู้คนอยู่นับไม่ถ้วนในตอนนี้เหลือเพียงเขาคนเดียว

ไทมองยังจุดที่แก่นแท้ของโลกเคยอยู่ ตอนนี้เหลือเพียงลูกกลมแสงขนาดใหญ่ลอยอยู่ลำพัง

“คุณยังอยู่ไหม” ไทถามออกไป เขาต้องถาม เพราะเขาไม่รู้ว่าจะออกจากที่นี่ยังไง!

ทว่าแทนคำตอบ แก่นแท้ของโลกกระพริบแสงขึ้นครั้งหนึ่ง ในตอนนี้เองที่เขารู้สึกถึงแรงดึงดูดร่างกายของเขาถูกน้ำวนที่เกิดขึ้นตรงหน้าดูดหายเข้าไปทันที

‘ทำให้ดีที่สุด เราคงได้พบกันอีกครั้ง’

ไทได้ยินเสียงแก่นแท้ของโลกพูดขึ้นในหัว สติของเขาดับวูบไปในช่วงเวลาหนึ่ง

…

“หนี! หนีไปเร็วเข้า!”

กรร

“ชาน พวกมันตามมาทันแล้ว!”

“บ้าเอ๊ย! ทำไมพวกมันเร็วนัก ตั้งแนวรับดาบโล่อยู่ข้างหน้า ที่เหลือยึดแนวที่สองกับที่สามตามลำดับ”

เสียงตะโกนของชานดัง สั่งการทีมของเขา

ทันใดนั้นชายหญิงทั้งสิบคน รีบจัดแนวรบทันที ชายร่างใหญ่สามคนที่มีโล่เหล็กและดาบในมือวิ่งออกไปก่อนจะจัดตั้งโล่ในมือเอาไว้ด้านหน้า

ชาน ชานหนุ่มที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าทีมอยู่ในแนวรับที่สองในมือของเขามีดาบยาวห้าฟุต ใบดาบกว้างมากกว่าสองนิ้ว

พร้อมกับชายหญิงอีกสองคน พวกเขาจับดาบยืนอยู่เคียงข้างชาน

“มือปืนเตรียมตัวให้พร้อม อย่ายิงโดยเปล่าประโยชน์ ทุกนัดต้องเกิดผลสูงสุด”

“รับทราบ!!” มือปืนสี่คนยืนอยู่แนวรับที่สามด้านหลังสุด

รอบข้างของทั้งกลุ่มเป็นซากปรักหักพังของเมืองเก่า ย่านซึ่งเคยเป็นย่านที่อยู่อาศัยตอนนี้เหลือเพียงซากเก่า

กี๊สสส

เสียงร้องสูงของสัตว์ประหลาดสีดำดังขึ้น ก่อนร่างกายที่สูงเพียงครึ่งตัวคนจำนวนมากจะหลั่งไหลออกมา

“เยอะเกินไปแล้ว!”

“อย่าสับสน สงบสติอารมณ์ไว้ ความประมาทจะทำให้คุณตายเร็วขึ้นเท่านั้น” ชานพูดขึ้น

ทั้งสองกลุ่มจ้องมองกันอยู่พักหนึ่ง ฝ่ายมนุษย์ พวกเขารู้สึกว่ามีเหงื่อเย็นเปียกชุ่มอยู่กลางหลังขณะที่พวกมิมิคยังคงขู่คำรามเสียงสูง พวกมันไม่รีบโจมตีเข้ามา แต่กระชับวงล้อมจนกลายเป็นรูปครึ่งวงกลม

“ไม่ดี! มีระดับทหารอยู่ในพวกมัน” ชานกระชับดาบในมือแน่นขณะที่สายตาสาดส่องมองหาร่างของสิ่งนั้น

ไม่ช้า เสียงคำรามต่ำดังขึ้นจากด้านหลังพวกมิมิค ร่างของหมาป่าสีดำที่ผิวหนังเป็นหินปรากฏขึ้นพร้อมกัน

“รูปแบบหมาป่า ซวยจริงๆแล้วทีนี้” หนึ่งในนั้นพูดขึ้นเสียงสั่น

ชานยังคงแสดงสีหน้าเรียบนิ่ง เขาดึงสิ่งของที่คล้ายโทรศัพท์ออกมาก่อนใช้โหมดสแกน

[พบเป้าหมาย มิมิคระดับทหารรูปแบบหมาป่า ระดับพลังงานอีเธอร์ 250 ]

[พบเป้าหมาย มิมิคระดับทหารรูปแบบหมาป่า ระดับพลังงานอีเธอร์ 213]

[พบเป้าหมาย มิมิคระดับเบี้ย ระดับพลังงานอีเธอร์ 79]

…

เสียงของเอไอดังขึ้นแจ้งจำนวนศัตรูอย่างต่อเนื่อง หลายคนกลืนน้ำลายลงคอทันที

ระดับพลังงานอีเธอร์เกิน 200!!

“เอายังไงดีชาน” เสียงผู้หญิงดังขึ้นจากด้านหลัง

“เฟย์ ดูแลนักเรียนคนอื่นๆด้วย”

“รับทราบ!!”

แท้จริงแล้วนอกจากชานและหญิงสาวชื่อเฟย์ อีกแปดคนล้วนเป็นนักเรียนจบใหม่ที่รับภารกิจลาดตระเวนเป็นครั้งแรก!

หลังจากมิมิครูปแบบหมาป่าปรากฏตัวขึ้น ด้วยเสียงหอนของมันครั้งเดียว มิมิคระดับเบี้ยทุกตัวพุ่งเข้าโจมตีมนุษย์ในทันที

“แนวโล่กันเอาไว้ มือปืนยิงสนับสนุนจากด้านหลัง!” ชานพูดขึ้นเสียงเรียบ

ทันใดนั้นดาบในมือของเขาพลันเรืองแสงขึ้นเล็กน้อย

ปัง!!

นักรบโล่กระแทกโล่เข้าใส่พวกมิมิค ดาบในมืออีกข้างของพวกเขาเรืองแสงอีเธอร์ ทั้งสามใช้ดาบแทงรอดออกไประหว่างช่องว่าง ร่างของมิมิคสามตัวถูกดาบแทงเข้าไป

“เสร็จล่ะ” หนึ่งในนักรบโล่ออกแรงดันดาบมากขึ้นหวังแทงมิมิคให้ตายในครั้งเดียว

“อย่าประมาท มันไม่ตายง่ายขนาดนั้น” เสียงของชานตะโกนดังขึ้น เขามาถึงด้านหลังของนักรบโล่ ดาบยาวของเขาฟันบงมาจากด้านบนสับร่างของมิมิคตัวดังกล่าวจนขาดครึ่ง

“ครู!”

“สมาธิ!”

นักรบโล่ไม่กล้าหย่อยยาน โล่เรืองแสงขึ้นอีกครั้งกระแทกพวกมิมิคให้ถอยไปด้านหลัง เพื่อให้เกิดช่องว่างระหว่างพวกมัน

มือปืนที่อยู่แนวด้านหลังยกปืนของพวกเขาขึ้น ตลับสี่เหลี่ยมที่อยู่ตรงกลางเรืองแสงไปด้วยละอองแสงอีเธอร์ กระสุนหนึ่งนัดที่คล้ายกับเวทมนตร์กระสุนมานาเล็กๆพุ่งออกไปข้างหน้า

มิมิคตัวหนึ่งที่เพิ่งจะพุ่งเข้ามา หัวของมันพลันระเบิดออก!

กรรร

เสียงคำรามต่ำของมิมิคหมาป่า มิมิคหมาป่าที่เหลือด้านหลังพุ่งเข้าโจมตีทันที

เสียงดังปัง กรงเล็บของมันกระแทกเข้าใส่โล่เหล็ก มิมิคหมาป่าผลักดันพวกเบี้ยออกไปโดยไม่สนใจพวกมันไม่ถึงสิบวินาทีเพียงแค่มิมิคหมาป่าสี่ตัว แนวรบโล่ถูกแรงของพวกมันผลักจนล้มลง

ชานรีบเข้าไปช่วยเหลือ เขาเป็นนักรบหนึ่งดาวเท่านั้น ทว่าเขาเองใกล้จะเลื่อนระดับเป็นนักรบสองดาวแล้วทำให้ระดับพลังงานอีเธอร์ในร่างกายของเขาอยู่ในระดับที่ใกล้เคียงสองร้อยแล้ว ยิ่งอัตราซิงโครไนซ์มากเท่าไหร่ ความจุและความหนาแน่นของอีเธอร์นั้นก็มากขึ้นตาม เพราะเฉพาะนั้นแม้ว่ามือปืนที่ชื่อเฟย์จะมีระดับพลังงานอีเธอร์ใกล้เคียงกับเขาแต่ถ้าความหนาแน่นของอีเธอร์ของใครมีความหนาแน่นมากกว่ากัน ระดับการใช้งานของอีกฝ่ายย่อมมีประสิทธิภาพกว่า เช่นเฟย์ มือปืนส่วนใหญ่คือผู้ที่มีระดับซิงโครไนซ์สูงกว่าคนทั่วไป ทำให้อัตราการยิงกระสุนที่สร้างขึ้นจากอีเธอร์มากขึ้นตาม

ทันทีที่นักรบโล่ล้มลง ใบหน้าของชานพลันวิตก เขาพุ่งออกไปกวัดแกว่งในดาบในมือเป็นวงกว้างเพื่อให้มิมิคหมาป่าถอยกลับ

ทว่าในตอนนี้ ชานลืมไปหนึ่งอย่าง พวกมันเจ็บเป็นแต่มันไม่มีความกลัว ในหัวของพวกมันเหมือนกับถูกระบบออกแบบมาเพื่อเดินหน้าโจมตีศัตรูจนกว่าจะหมดแรงหรือตาย

มิมิคตัวหนึ่งใช้ร่างกายของมันรับดาบของชานไว้และอีกสามตัวพร้อมกับพวกเบี้ยส่วนหนึ่งไม่สนใจพวกนักรบโล่ทว่ากลับพุ่งเข้าแนวรับที่สองและสามเพื่อโจมตีทันที

“บ้าเอ๊ย!” ชานโบกดาบใหญ่ไปมา เขาผ่าร่างพวกเบี้ยไปทันทีอีกสองตัวก่อนจะตามพวกมิมิคหมาป่าไป แม้กระสุนปืนจะทำความเสียหายได้รุนแรง แต่ในระดับของนักเรียนที่เพิ่งจบและมือปืน1ดาวก็ยังไม่สามารถเร่งความเร็วได้เท่าระดับ2ดาว

หลังจากยิงออกไปอย่างต่อเนื่อง แม้จะระเบิดร่างพวกเบี้ยและสร้างรอยแผลขนาดใหญ่ไว้บนมิมิคหมาป่ที่พุ่งเข้ามา แต่อาการเหนื่อยล้าจากการใช้อีเธอร์เองก็ปรากฏขึ้นบนสีหน้าพวกเขาเช่นกัน

มือปืนสามคนที่เพิ่งจบการศึกษาตัวสั่นทันทีที่มิมิคหมาป่าพุ่งเข้ามา ทำให้อัตราการยิงตกต่ำลงจนถึงขีดสุด

เสียงกรีดร้องดังขึ้นที่นักดาบในแถวที่สอง คอของเธอถูกมิมิคหมาป่ากัดก่อนจะกระชากเนื้อส่วนนั้นออกไป  ร่างของหญิงสาวพลันนอนกระตุกลงไปกับพื้น

ชานเหลียวไปเห็นดังนั้นเขาใช้อีกมือหนึ่งหยิบปืนพกออกมาก่อนจะลั่นไก

ปัง!! หน้าผากของหญิงสาวเกิดรูขนาดเท่ากำปั้น กระสุนเพียงนัดเดียวส่งวิญญาณของเธอไปสู่ความสงบ

เห็นฉากนี้ นักรบหนึ่งดาวคนอื่นร่างกายสั่นสะท้านทันที

แม้ว่าชานต้องการจะปกป้องทุกคน แต่มันเป็นไปไม่ได้ในที่สุด เบี้ยตัวอื่นๆที่ตามมาทีหลังกระโจนเข้าใส่นักรบโล่ทั้งสามอย่างหิวกระหาย

ทันทีที่หนึ่งในนั้นออกอาการใกล้ตายเบี้ยตัวหนึ่งกระโดดขึ้นเกาะไปที่ใบหน้าของเด็กหนุ่ม ร่างของมันเรืองแสงอีเธอร์สีดำก่อนที่จะหายเข้าไปในร่างของนักรบโล่คนนั้นทันที

กรรรรร

นักรบโล่อีกสองคนก็ประสบชะตากรรมเดียวกัน!!

ร่างของนักรบโล่ทั้งสามกลายเป็นสีดำผิวหนังเริ่มกลายเป็นหิน ก่อนร่างที่เหมือนมนุษย์ค่อยๆก้มตัวต่ำลง จากสองกลายเป็นเดินสี่เท้า จากมนุษย์หินสีดำกลับกลายเป็นมิมิคหมาป่าสีดำที่ร่างกายทำจากหินสีดำเรียบเนียน

ชานเห็นกระบวนการทั้งหมดด้วยตาของตัวเอง เขาคำรามเสียงต่ำก่อนจะถ่ายเทอีเธอร์เข้าไปในดาบจนสุดขีดแล้วพุ่งไปด้นหน้า ฟันไปยังมิมิคหมาป่าที่ใกล้ที่สุด

อาจเพราะความบ้าคลั่งนี้เอง มิมิคหมาป่าถูกแรงของดาบฟันเข้าใส่แยกใบหน้าของมันออกไปครึ่งหนึ่ง

ร่างของมันล้มลง พร้อมกันนั้นร่างกายของชานพลันเรืองแสงขึ้นทันที ความรู้สึกอบอุ่นไหลผ่านไปทั่วร่างกาย

2 ดาว! เจาะทะลวงผ่านเป็นนักรบระดับ 2 ดาว!

ชานรู้สึกถึงพละกำลังที่เพิ่มขึ้นในทันที มิมิคหมาป่ารอบๆเองก็เช่นกัน มิมิคหมาป่าที่เคยหยุดอยู่เฉยๆคำราม

มันจะเข้าสู่สนามรบเพื่อล่าแล้ว

ชานกระชับดาบกวาดไปทางด้านหลังช่วยมือปืนอีกสามคน

“ยังไหวอยู่ไหม” ชานเอ่ยถาม

“ไม่ไหวก็ต้องไหว” เฟย์มือปืนสาวตอบ ข้างๆเธอมือปืนหญิง นักดาบหนุ่มอีกคน นักเรียนสามคนสุดท้ายที่ยังรอดอยู่!!

พวกเขาเสียคนห้าคนภายในไม่ถึงห้านาที!

ต่างฝ่ายต่างสร้างแนวประจัญหน้ากันอีกครั้ง ต่อตอนนี้เอง ลำแสงสีขาวพุ่งขึ้นจากพื้นดินขึ้นสู่ท้องฟ้า

จุดที่มันปรากฏบังเอิญอยู่ตรงกึ่งกลางระหว่างทั้งสอง เป็นการแยกทั้งสองฝ่ายออกจากกันโดยสิ้นเชิง

“หืม?” เสียงอุทานดังขึ้นจากภายในลำแสง

ทันทีที่ลำแสงหายไป สีหน้าของชานและพรรคพวก มองไปที่ชายที่ปรากฏตัวด้วนสีหน้าตกตะลึง

“ลำแสงจากพื้นดินที่พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า นะ นั่น ไม่จริงน่า!!”

“เป็นไปไม่ได้!?” ชายหญิงทั้งห้าลืมมิมิคไปจนหมดสิ้น ในหัวของพวกเขามีประโยคที่แสดงถึงเหตุการณ์ตรงหน้าได้เพียงประโยคเดียวในหัว

‘เป็นไปไม่ได้!!’

“อะไรเป็นไปไม่ได้”

ผู้ที่ปรากฏขึ้นจากลำแสงคือไทที่เพิ่งออกมาจากแก่นแท้ของโลกหลังจากปรับปรุงร่างกายของเขาเสร็จ

เมื่อมนุษย์ถูกพาไปภายในแก่นแท้ เมื่อเขาหรือเธอถูกส่งออกมา พวกเขายังคงอยู่จุดๆเดิม

อธิบายให้เข้าใจง่ายๆก็คือจุดที่ไทยืนอยู่นั้น แต่ก่อนคือสถานีตำรวจเก่าที่เขาเคยถูกจับมาฝากขังไว้

ก่อนที่ไทจะได้พูดคุยกับกลุ่มมนุษย์ที่เพิ่งเจอ กลิ่นที่คุ้นเคยมากว่ายี่สิบปีแตะจมูกเขาทันที

“มิมิค?”

ในตอนนี้เองที่ชานเพิ่งคิดถึงจุดนี้ เขาพุ่งออกไปอยู่ตรงหน้าไททันที

“เด็กหนุ่มขยับไปข้างหลัง ค่อยคุยกันทีหลังว่าคุณมาจากไหน” ชานพูดขึ้น

“เด็กหนุ่ม? อ่อ!” ไทนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้รูปลักษณ์ของเขายังอยู่ในใบหน้าของเด็กอายุสิบหก แม้ว่าเขาจะสูงขึ้นและดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมานิดหน่อยก็ตาม

นักรบคนอื่นๆค่อยๆเดินมาอยู่รอบข้างไท แม้ว่าจะเป็นรองอีกฝ่ายแต่โดยสามัญสำนึก คนที่เพิ่งออกมาจากการสืบทอดมรดกนั้นล้วนแล้วแต่อยู่ในจุดเริ่มต้นของนักรบหนึ่งดาว อาจมีในประวัติที่ผ่านมาที่ขึ้นไปจนถึงระดับสูงสุดของระดับ1ดาว

แต่คนที่เพิ่งออกมาพบกับพวกมิมิคยังไม่มีทางที่จะปรับตัวได้อย่างรวดเร็ว

เขาต้องปกป้องเด็กคนนี้ นี่คือสิ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้นมานานกว่าห้าปี!!

แม้จะมีเรื่องไม่คาดฝันแต่ทั้งมนุษย์และมิมิคก็เริ่มต่อสู้กันอีกครั้ง ชานยกดาบขึ้นตั้งรับกางเล็บจากมิมิคหมาป่าที่เพิ่งเข้าสู่สนามรบ

หากก่อนที่ชานจะกลายเป็นระดับสองดาวคือความสิ้นหวังของทุกคน ในตอนที่เขากลายเป็นระดับสองดาว พลังงานอีเธอร์ของเขาก็พุ่งขึ้นสู่ระดับสองร้อยทันที มันไปหยุดอยู่ที่สองร้อยสามสิบ!! เป็นรองศัตรูเพียงเล็กน้อย

มิมิคหมาป่คำรามเสียงต่ำทันใดนั้น มันอ้าปากของ ลูกบอลพลังงานสีดำที่เกิดจากการควบแน่นอีเทอร์ถูกยิงออกจากปากของมัน

เสียงดัง เปรี้ยง!! ดาบของชานระเบิดออก มันกระเด็นหลุดมือ ร่างของเขาถูกส่งกลับถอยหลัง ก่อนพ่นเลือดสดออกจากปาก

“มะ มันควบแน่นพลังงานได้!”

“ชาน!”

“ครู”

ไม่มีใครสามารถมาช่วยเขาได้ มิมิคทั้งหมดได้แยกพวกเขาออกจากกัน ชานไม่ได้สังเกตสักนิดว่ามิมิคหมาป่าล่อเข้าออกห่างจากจุดเดิมหลายสิบเมตร

ชานรู้สึกแสบร้อนไปทั่วอก พลังงานสีดำละลายเสื้อผ้าของเขาก่อนจะลามไปถึงผิวหนัง

มิมิคหมาป่าแยกเขี้ยวอ้าปากกว้างกระโจนเข้าหาชาน

“จะ จบแค่นี้เหรอ?” สีหน้าชานว่างเปล่าเมื่อความตายใกล้เข้ามา

ปัง!

ในตอนนี้เองกระสุนอีเธอร์ระเบิดจากใบหน้าของมิมิคหมาป่า หัวของมันระเบิดกระจุยเหลือแต่ร่างกายที่ล้มลงกระแทกพื้นตามโมเมนตั้ม

ดวงตาของขานเบิกกว้าง! เขารีบหันไปดูมือปืนทั้งสามทันที ต้องการดูว่าเป็นใครที่

ช่วยเขาไว้!

ทว่าภาพที่แสดงให้เขาเห็นนั้นเป็นภาพที่ด้านหลังของมือปืนทั้งสามอีกทีหนึ่ง

วันรุ่ยที่เพิ่งปรากฏตัวจากลำแสงอยู่ในท่าเล็งปืนที่ดูจะคุ้นเคยในมือของเขา

แน่นอนว่าไทหยิบมันขึ้นมาจากศพของมือปืนที่เสียชีวิต จิตใจของเขาสั่นระริกด้วยความที่อยากลองร่างกายใหม่ของตัวเองจนเนื้อเต้น

หลังจากเป่าหัวหมาป่าที่ดูเหมือนจะแข็งแกร่งที่สุดในกลุ่ม ไทไม่หยุดแค่นั้น เมื่อปืนในมือรีโหลดนัดต่อไป เขาเริ่มลั่นไกกระสุนนัดต่อไปทันที

มิมิคตัวอื่นๆรู้ถึงภัยคุกคามใหม่ พวกมันปล่อยทิ้งคนอื่นๆพุ่งเจ้าใส่ไท

เสียงดังปัง ปัง ปัง!! ต่อเนื่อง

“รีโหลดกระสุนในสามวินาที!” เฟย์อ้าปากค้าง

มิมิคหมาป่าที่เหลืออยู่ถูกไทเป่าหัวทีละตัวอย่างแม่นยำ เขาเคลื่อนที่ไปรอบๆระหว่างรอการรีโหลด

วินาทีต่อมาเขาเหยียบไปที่ดาบยาวสามฟุตที่พื้นก่อนจะใช้ปลายเท้างัดมันขึ้นมา

“อืม…เนื้อเหล็กระดับต่ำ แถมหยาบเกินไป แต่ก็ยังดีกว่าไม่มี” ไทพิจารณาดาบในมือ

ในวินาทีต่อมาร่างของไทหายไปจากสายตาของมิมิคหมาป่าที่กระโจนเข้ามา

เสียงวาดดาบดังขึ้นประกายไฟระเบิดออกมาอย่างต่อเนื่อง ในหนึ่งวินาที ไทฟันดาบใส่ลำตัวของมิมิคหมาป่ามากกว่าเจ็ดครั้ง

ผิวหนังของมิมิคหมาป่าแตกกระจาย ร่างกายของมันถูกผ่าออกเป็นชิ้นๆ เศษร่างของมันตกลงตรงหน้าของเขา

ดวงตาของไทประกายแสงเย็นเมื่อสักครู่เขาเพียงฟันใส่ร่างของมันโดยไม่ได้ใช้อีเธอร์ของเขาแม้แต่น้อย เป็นเพียงความแข็งแกร่งของร่างกายของเขาโดยตรง ประกอบกับความแข็งแกร่งของดาบ

ปล.ขอบคุณที่ติดตามครับ ถ้าถูกใจฝากคอมเมนต์ฝากแชร์นิยายของข้าพเจ้าด้วย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***