รักสีเลือด

รักสีเลือด

วันแห่งหายนะ

ทุกอย่างมันเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่วันนั้น
ถ้าฉันรู้ตัวเร็วกว่านี้ล่ะก็
ทุกอย่างคง
.
.
ฮันบาระ
ฮันบาระ
นี่โอกิยะคาบพักเที่ยงเราไปกินข้าวข้างบนดาดฟ้าดีไหม
โอกิยะ(นายเอก)
โอกิยะ(นายเอก)
อืม...เเล้วแต่นายเลย
โอกิยะ(นายเอก)
โอกิยะ(นายเอก)
ก่อนจะไปฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำสักพักเดี๋ยวตามไป
ฮันบาระ
ฮันบาระ
ได้ๆพวกฉันจะไปรอข้างบนดาดฟ้าก่อนแล้วกัน
ก่อนที่ทั้งคู่จะแยกกันก็ดันเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น
.
.
ประกาศๆนักเรียนทุกคนตอนนี้ที่โรงเรียนเกิดเรื่องแล้ว
อยู่ๆก็มีกลุ่มคน..ไม่สิ ไม่ว่ายังไงขอให้นักเรียนทุกคนพากันหาที่ซ่อนโดยด่วน
ประกาศอีกครั้งนะคะนักเรียนทุกคน----กรี๊ดด!!
โอกิยะ(นายเอก)
โอกิยะ(นายเอก)
เกิดอะไรขึ้นน่ะ!?
โอกิยะ(นายเอก)
โอกิยะ(นายเอก)
ทำไมอยู่ๆท้องฟ้าถึงมืดแบบนี้เเล้วนี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกัน
ตึก ตึกๆ ตึก
ฮันบาระ
ฮันบาระ
นี่โอกิยะรีบหนีเร็วเข้า!!//วิ่งมา
ฮันบาระ
ฮันบาระ
นายไม่ได้ยินเสียงประกาศหรือไง เอ้า!ยืนเหม่อทำไมรีบไปหาที่ซ่อนก่อน//จับมือ
โอกิยะ(นายเอก)
โอกิยะ(นายเอก)
//ถูกดึง+วิ่งตาม
ห้องเรียน ปี2ห้อง1
ทั้งสองที่เปิดประตูเข้าไปก็พบกับเพื่อนๆอีก2คนที่นั่งแอบอยู่
แอ๊ด~
ปึง!
ฮันบาระ
ฮันบาระ
แฮ่กๆ รอดแล้ว
โอกิยะ(นายเอก)
โอกิยะ(นายเอก)
//หันหลัง
โอกิยะ(นายเอก)
โอกิยะ(นายเอก)
นี่พวกเธอมาหลบอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!?
ซากิ
ซากิ
ก็พอพวกฉันได้ยินเสียงประกาศก็พากันลงมาจากดาดฟ้าแล้วมาอยู่ที่นี่น่ะสิ
ซามิโยะ
ซามิโยะ
จะให้ทำไงได้อยู่ๆท้องฟ้าก็มืดเเถมยังมีกลุ่มคนแปลกๆอีก
ซามิโยะ
ซามิโยะ
เท่าที่อ่านหนังสือมาลักษณะของพวกนั้นเหมือนแวมไพร์มาก
ฮันบาระ
ฮันบาระ
แล้วพวกเราจะเอาไงดีทุกคนถูกเผ่าของพวกมันกินจนเหลือไม่กี่คนแล้ว
ฮันบาระ
ฮันบาระ
ไม่แน่อาจจะเหลือเเค่พวกเรา
ซามิโยะ
ซามิโยะ
ชู่ว! เงียบๆหน่อย
โอกิยะ(นายเอก)
โอกิยะ(นายเอก)
เธอได้ยินเสียงอะไร?
ซามิโยะ
ซามิโยะ
เงียบก่อนฉันได้ยินเสียงคนเดินมา//พูดเบาๆ
ตึก!ตึก!ตึก!
ทั้ง4ที่พากันนั่งแอบคนละที่เงียบๆก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินมาที่หน้าห้อง
.
.
แอ๊ด~
ฮาคุสึ(แวมไพร์)
ฮาคุสึ(แวมไพร์)
//มองรอบๆ
สึคาสะ(แวมไพร์)
สึคาสะ(แวมไพร์)
มีอะไรฮาคุสึที่นี่ไม่เห็นมีอะไรเลย//มอง
ฮาคุสึ(แวมไพร์)
ฮาคุสึ(แวมไพร์)
ฉันเหมือนได้ยินเสียงแถวนี้นะ
สึคาสะ(แวมไพร์)
สึคาสะ(แวมไพร์)
ไปกันเถอะน่าที่นี่ไม่มีอะไรหรอก//เดินนำ
ฮาคุสึ(แวมไพร์)
ฮาคุสึ(แวมไพร์)
//เดินตาม
เมื่อแวมไพร์ทั้งสองได้เดินไปแล้วพวกเขาทั้ง4ก็นั่งฟังเงียบๆเมื่อไม่มีเสียงอะไรแล้วพวกเขาก็ถอนหายใจออกมา
ซากิ
ซากิ
เฮ้อ! เกือบไปแล้ว//ถอนหายใจ
ซามิโยะ
ซามิโยะ
เดี๋ยวฉันไปล็อกประตูก่อนเพื่อไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก//เดินไปล็อคประตู
ฮันบาระ
ฮันบาระ
นี่พวกเรา คิดว่ามันแปลกไหม
ซามิโยะ
ซามิโยะ
อะไรแปลก?
โอกิยะ(นายเอก)
โอกิยะ(นายเอก)
ใช่...เดี๋ยวนะฉันรู้แล้วนายจะบอกว่าเรื่องเเบบนี้มันไม่เคยเกิดขึ้นเเต่อยู่ๆพวกมันก็บุกมายึดทุกที่ทั่วโลกใช่มั๊ยฮันบาระ
ฮันบาระ
ฮันบาระ
ใช่เเล้วฉันไม่คิดเลยว่าพวกเราจะถูกพวกมันตามล่าเหมือนอาหารสำหรับพวกมัน
ซากิ
ซากิ
ฮือๆฉันกลัว
ซากิ
ซากิ
แถมพ่อแม่ฮึก..ทุกคนก็ตายฮือๆเพราะถูกพวกมันดูดเลือดจนหมดตัวฮือๆฮึกฮือๆ//ร้องไห้
ซามิโยะ
ซามิโยะ
ไม่ร้องนะซากิจังฉันเชื่อว่าทุกอย่างมันอาจจะดีขึ้น//ลูบหัว
นี่ก็คือบทสรุปเเละจุดเริ่มต้นแห่งหายนะสำหรับพวกเรา
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!