รักสีเลือด ต่อรอง

โอกิยะที่เดินมาได้สักพักเขาก็สังเกตเห็นแวมไพร์ทั้งสองกำลังเดินอุ้มใครพาดไหล่อยู่

เขาจึงเเอบตามไปอย่างเงียบๆจนถึงปราสาทแวมไพร์

ตึกตึกตึก!

ณ ปราสาทแวมไพร์

โอกิยะ(นายเอก)

(ที่นี่งั้นหรอที่พวกเเวมไพร์ชนชั้นสูงอยู่)

โอกิยะ(นายเอก)

(ที่นี่ใหญ่มาก

ตึกตึกตึก!

ฮุยสุกะ(แวมไพร์)

คงต้องถามท่านพี่ดูว่าเลี้ยงเจ้ามนุษย์นี่ได้ไหม//เดิน

ซามาดะ(แวมไพร์)

ท่านพี่ฮาคุสึกับท่านพี่สึคาสะเเละมาซาอิแล้วก็น้องเล็กของเราคงไม่ว่าอะไรเพราะชอบมนุษย์อยู่เเล้ว

ซามาดะ(แวมไพร์)

แต่เจ้ามิมุยะกับท่านพี่โอซากุนี่ไม่ชอบมนุษย์เอามากๆ

ฮุยสุกะ(แวมไพร์)

เเล้วทีนี้จะทำยังไง

ฮุยสุกะ(แวมไพร์)

ถึงเราจะมีชีวิตมาหลายร้อยปีเเต่ยังเดาใจโมริยะไม่ได้ว่ารู้สึกยังไงกับมนุษย์

ซามาดะ(แวมไพร์)

คงต้องต่อลองคุยกับท่านพี่ดู

ภายในปราสาท

โอกิยะที่เดินตามเข้ามาก็เเอบรอดักฟังอยู่ห่างๆ

ซามาดะ(แวมไพร์)

ท่านพี่

โอซากุ(พระเอก)(แวมไพร์)

เจ้ามีอะไรซามาดะ//นั่ง+มอง

โอซากุ(พระเอก)(แวมไพร์)

แถมเจ้ายังมีมนุษย์นี่มาด้วยอีกเจ้าก็รู้นิซามาดะว่าข้าน่ะเกลียดมนุษย์ที่สุด

ซามาดะ(แวมไพร์)

คือว่านะท่านพี่---

ตึกตึกตึก!

ปัง!

โมยะ(แวมไพร์)

ท่านพี่!!!//ตะโกน

โมยะ(แวมไพร์)

ข้าตัดสินใจได้เเล้วว่าจะมาบอกท่านพี่เกี่ยวกับสิ่งที่ข้าปิดบังท่านไว้

โมยะ(แวมไพร์)

ของวันนี้เพราะข้าไม่อยากปิดบังท่าน

โอกิยะ(นายเอก)

//ตกใจ

โอซากุ(พระเอก)(แวมไพร์)

โมยะเจ้าปิดบังอะไรพี่ล่ะ//ถาม

โมยะ(แวมไพร์)

ข้าขอเลี้ยงมนุษย์ได้ไหมคะท่านพี่

โมยะ(แวมไพร์)

ข้าชอบเลือดของพวกนางมาก//พาตัวซากิกับซามิโยะออกมา

ซากิ

ปล่อยพวกฉันนะฮือๆ..ฉันกลัว//ร้องไห้

ซามิโยะ

ปล่อยพวกฉันไปนะไอพวกแวมไพร์//ตะโกน

โมยะ(แวมไพร์)

ถ้าท่านพี่ไม่เชื่อว่าอร่อยท่านก็มาลองชิมดู

โมยะ(แวมไพร์)

รสชาติเลือดของพวกนางอร่อยเท่ากัน

โอซากุที่ได้ยินแบบนั้นเขาก็เดินมาก่อนจะจับตัวซากิแล้วกัดเข้าที่ต้นคอ

กึด!

ซากิ

เจ็บ! มันเจ็บฮือๆปล่อยฉันไปเถอะนะฮือๆ//ร้องไห้

โอกิยะ(นายเอก)

ปล่อยมือสกปรกๆกับปากเน่าๆของแกออกจากเพื่อนของฉันนะ//ตะโกน+วิ่งเข้ามาชกหน้า

ผลัวะ!ตุบ!

โอซากุ(พระเอก)(แวมไพร์)

อึก!//เลือดซิบ

ฮุยสุกะ(แวมไพร์)

นายเป็นใคร!?

โอกิยะ(นายเอก)

นี่ซากิจังฉันมาช่วยพวกเธอแล้ว เธอไม่เป็นอะไรนะ//ประคอง

ซากิ

ฉันไม่..เป็นไรมาก...แค่เจ็บที่ต้นคอน่ะ..

โอซากุ(พระเอก)(แวมไพร์)

//เช็ดเลือด

โอซากุ(พระเอก)(แวมไพร์)

มนุษย์อีกคนงั้นหรอ

ฮุยสุกะ(แวมไพร์)

ว่าแล้วเชียวสงสัยมานานแล้วตั้งแต่ที่เดินมาที่นี่

ฮุยสุกะ(แวมไพร์)

นายตามพวกฉันมาสินะ

โอกิยะ(นายเอก)

ได้โปรดฉันของร้องล่ะ

โอกิยะ(นายเอก)

ปล่อยเพื่อนๆของฉันไปเถอะฉันจะยอมทำทุกอย่างตามที่นายต้องการ

โอกิยะ(นายเอก)

ขอเพียงแค่นายยอมปล่อยเพื่อนฉันไป

โอซากุ(พระเอก)(แวมไพร์)

ได้สิตามที่นายต้องการ//เดินมา

ซามาดะ(แวมไพร์)

แต่ท่านพี่..

ซามาดะ(แวมไพร์)

พวกเราไม่อยากปล่อยพวกมนุษย์ไปนะ

โมยะ(แวมไพร์)

ใช่ๆท่านพี่ข้าชอบเลือดพวกนางมาก

โอซากุ(พระเอก)(แวมไพร์)

หุบปากซะ!!

โอซากุ(พระเอก)(แวมไพร์)

ข้าจะทำข้อตกลงกับมนุษย์คนนี้

โมยะ(แวมไพร์)

ก็ได้ท่านพี่งั้นข้าไปนะ//เดินออกไป

ซามาดะ(แวมไพร์)

ก็ได้ท่านพี่//เดินออกไป

ฮุยสุกะ(แวมไพร์)

//เดินออกไป

เมื่อทั้งสามเดินออกไปโอซากุก็ได้พูดขึ้น

โอซากุ(พระเอก)(แวมไพร์)

งั้นมาเข้าเรื่องของพวกเรากันดีกว่า//แสยะยิ้ม

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ