ตอนที่4 ของสำคัญ

ฉาก: 3 วันต่อมา ณ เข้าวันที่อากาศสดใส

นากามูระ: (ระหว่างวันหยุดที่ผ่านไปในหัวก็มีแต่เรื่องของมินาโตะกับคุณครู วันนี้ก็ต้องขึ้นรถกลับกัน 3 คนอีก)

มินาโตะ: นากามูระ!!!

นากามูระ: สวัสดีจ๊ะการแข่งกีฬาที่ฮอกไกโดเป็นอย่างไรบ้าง

มินาโตะ: ก็ชนะน่ะสิ ฉันได้เป็น MUP เชียวนะ ส่งมือมาสินากามูระ ฉันมีของจะให้

เนื้อเรื่อง: หลังจากนั้นมินาโตะก็ได้ยื่นพวงกุญแจจิ้งจอกสุดน่ารักให้กับนากามูระเป็นของฝากจากฮอกไกโดแทนเครื่องราง

มินาโตะ: เครื่องรางนี่ ฉันให้เธอ

นากามูระ: (พวงกุญแจหมาจิ้งจอก ดีใจจัง)

มินาโตะ: ฉันซื้อจากร้านขายของฝากที่สนามบิน

นากามูระ: (ถ้าทำเป็นหยิ่งก็คงไม่ดี ดีใจที่สุด ที่ฉันได้รับของสิ่งนี้..)

นากามูระ: ให้มาแบบนี้จะดีหรอ

มินาโตะ: ก็แล้วแต่เธอสิ

นากามูระ: (แย่แล้ว แย่แล้วฉัน..พูดอะไรออกไป ทั้งๆ ที่อยากจะเป็นคนนุ่มนวลแท้ๆ จะไม่พูดอีกเด็ดขาด)

เนื้อเรื่อง: หลังจากที่นากามูระแยกจากมินาโตะแล้ว เธอก็ได้เขียนคำว่า "รักมาก" ลงไปข้างหลังพวงกุญแจที่มินาโตะซื้อให้แล้วรีบเก็บใส่ในกระเป๋า ก่อนที่นากามูระจะรีบเปลี่ยนห้องเรียนเพื่อไปเรียนคาบเรียนต่อไป หลังจากที่นากามูระออกจากห้องนั้นไม่นาน ก็มีเพื่อนผู้ชายวิ่งมาชนเข้ากับโต๊ะเรียนของนากามูระอย่างจังจึงทำให้กระเป๋าของนากามูระตกจากโต๊ะแล้วพวงกุญแจที่มินาโตะซื้อให้ก็ตกออกจากกระเป๋าของเธอ

เพื่อนในห้อง: ฮารุกะต่อไปไปเรียนที่ห้องคหกรรม

นากามูระ: จ๊ะ

ฉาก: ตอนเย็น ณ โดมสนามบาส

มินาโตะ: เอาล่ะวันนี้ซ้อมแค่นี้ก่อน นากามูระเดี๋ยวรอเธออยู่ที่ห้องนะ

นากามูระ: อืม...ได้เดี๋ยวรีบตามไปนะ

ฉาก: ณ ห้องล็อกเกอร์

เนื้อเรื่อง: พอนากามูระกลับมาเอาของที่ห้องล็อกเกอร์แล้ว เธอก็พบว่าพวงกุญแจที่มินาโตะซื้อให้นั้นหายไปนากามูระจึงพยายามหาจนทั่วแต่ก็ไม่เจอ จนกระทั่งมินาโตะเข้ามาตาม

นากามูระ: (ทำยังไงดีหนักใจจริงๆ ที่ต้องกลับกัน 2 คน ) (เอ๋!!!ไม่มีพวงกุญแจแล้ว)

มินาโตะ: นากามูระ ทำไมนานจัง ทำอะไรอยู่

นากามูระ: ทำของหล่นหายไป เป็นของสำคัญด้วย ทำไงดี

มินาโตะ: ถ้างั้นฉันจะช่วยหา ทำอะไรหล่นล่ะ

นากามูระ: ไม่ต้องหรอก ฉันจะหาคนเดียว! ฉันอยากหาด้วยตัวเอง ไม่ต้องช่วยหรอก (แย่แล้ว พูดขนาดนี้ นี่ฉันบ้าไปแล้วแน่ๆ)

มินาโตะ: อย่างนั้นหรือ งั้นฉันจะรออยู่ตรงนี้แหละ

นากามูระ: (ไม่มีทางอื่นเลย ถ้าถูกเห็นว่าเขียนข้อความไว้หลังพวงกุญแจนั่น)

นากามูระ: ทำไงดีห้องของผู้ชายก็ไม่มี หายไปไหนนะ

มินาโตะ: ดูที่ห้องเรียนรึยัง

นากามูระ: อะ... ยังไม่ได้ดูเลย

มินาโตะ: ถ้างั้นก็ไปดูกันเถอะ

นากามูระ: ไม่ต้องหรอก มินาโตะกลับไปก่อนเถอะ

นากามูระ: (ได้เวลาที่คุณครูอิสึมิจะขึ้นรถแล้ว)

นากามูระ: ฉันจะอยู่หาต่อเอง

มินาโตะ: เธอเป็นอะไร

นากามูระ: ไม่ต้องยุ่ง ไปสิ คงอยากไปพบคุณครูล่ะสิ เรื่องของฉันมันไม่สำคัญหรอก!!!

มินาโตะ: เธอพูดอะไร..!? ดึกขนาดนี้จะปล่อยให้ผู้หญิงกลับคนเดียวได้ไง มันอันตรายรู้ไหม ฉันจะรอจนกว่าจะหาเจอ

นากามูระ: (จริงหรือ มินาโตะเป็นห่วงฉันจริงๆ หรือ)

ฉาก: ณ ห้องเรียน ปี 2 ห้อง 1

เนื้อเรื่อง: พอทั้ง 2 คนมาถึงห้องเรียน นากามูระก็รีบหาพวงกุญแจจนเจอ เธอจึงดีใจมากเพราะพวงกุญแจที่มินาโตะมอบให้คือสิ่งที่สำคัญมากๆ สำหรับเธอ

นากามูระ: เจอแล้ว!!! ดีจังเลย ถ้าหาไม่เจอก็ไม่รู้จะทำยังไง ดีจริงๆ เลย

มินาโตะ: ฉันไม่รู้หรอกนะว่ามันคืออะไร แต่คงเป็นของสำคัญมาก

นากามูระ: อืม..เป็นของที่มีค่าและสำคัญที่สุดของฉัน

นากามูระ: (เข้าใจตัวเองแล้ว ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรฉันก็จะชอบมินาโตะต่อไปไม่เปลี่ยนแปลง ดังนั้นฉันต้องพิสูจน์เรื่องนั้นให้ได้)

ฉาก: เย็นวันต่อมา ณ ห้องพักครู

นากามูระ: คุณครูอิสึมิอยู่ไหมคะ

ครู: คุณครูวากาสึคิหรือ? คงจะอยู่ที่ห้องสมุด ลองไปดูที่ห้องสมุดสิ

ฉาก: ณ ห้องสมุด

นากามูระ: (อยู่นี่เองคุณครูอิสึมิ คุณครู ร้องไห้!? )

นากามูระ: คุณครู

ครูอิสึมิ: อะไรหรือนากามูระ

นากามูระ: หนูจะเล่าเรื่องคนที่หนูชอบอยู่ค่ะ คนนั้นคือมัสสึอุระคุงที่อยู่ชมรมบาส ขอร้องหละค่ะช่วยบอกความจริงเถอะค่ะ คุณครูตอนนี้คุณครูมีคนที่คบอยู่รึเปล่าคะ (ถามอย่างไม่ยุติธรรมเลย)

ครูอิสึมิ: ไม่มีจ๊ะ ครูจะมีที่ไหนกันจ๊ะทั้งๆ ที่วันอาทิตย์นี้เป็นวันเกิดแท้ๆ ยังต้องไปดูคอนเสิร์ตกับเพื่อนผู้หญิงด้วยกันเลย

นากามูระ: (ไม่ได้คบอยู่กับมินาโตะหรือ?)

นากามูระ: คอนเสิร์ตอะไรหรือคะ

ครูอิสึมิ: ดนตรีคลาสสิกจ๊ะคราวนี้จัดที่ฮอลล์โยโกฮาม่า นากามูระต้องพยายามเข้าถึงมัสสึอุระคุงนะจ๊ะ

นากามูระ: ค่ะ! (ดีจังเลยในที่สุดก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***