3.ผู้ขัดขวาง

เมื่อ​ หญิงสาวเดินจากไปซาวเฉิงก็มีสมาธิในการนั่งรอเงียบๆและจดจ่ออยู่กับตัวเอง​ เขาเป็นพวกสันโดษไม่ต้องการใครและไม่มีใครต้องการ​ โชคยังดีที่เขายังมีเคย์และมิ้นเป็นเพื่อนไม่งั้นชาตินี้เขาคงได้อยู่แบบสันโดษ​สมใจอยากแน่

.......

.......

เมื่อเวลาการไปทัศนศึกษามาถึงนักศึกษาระดับบีห้องจีทุกคนก็ได้เดินทางไปขึ้นยานพาหนะหรือก็คือเครื่องบินแต่ทว่ามันกลับมารูปร่างหน้าตาที่เหมือนกับในหนังแฟนตาซีเสียมากกว่า​

ณ​ ในห้องโดยสารผู้คนต่างจับกลุ่นนั่งด้วยกันมีเพียงซาวเฉิงเท่านั้นที่ได้นั่งโดดเดี่ยวเพียงผู้เดียวคงเพราะเขามีโลกส่วนตัวสูงคนมั่วไปจึงไม่กล้าไปเอายปากคุยกับเขา​ เมื่อทุกอย่างเข้าที่ยานบินก็ได้ลอยตัวขึ้นและได้บินออกจากนครดาลินทันที

...พึ่บ!...

เมื่อยานบินได้บินออกมายังโลกภายนอกนั้นทำให้เหล่านักศึกษาต่างพากันตะลึงกับภาพของโลกภายนอก​ โลกภายนอกในตอนนี้นั้นต่างจากเมื่อ​ 358 ปีมากแล้ว​ ทั้งบ้านเรือนกลายเป็นซากปรักหักพัง​หรือแม้กระทั้งตึกสูงใหญ่​ เทพีเสรีภาพ​ หอไอเฟล​ ทุกอย่างกลายเป็นเพียงซากปรักหักพัง​ ที่ถูกทิ้งร่างไว้​358​ ​ปี​ ซาวเฉิงมองดูโลกภายนอกด้วยความตื่นเต้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนเขาเกิดมาในมหานครใต้ดินทุกอย่างเป็นเพียงภาพจำลองทั้งดวงอาทิตย์​เทียม​ ก้อนเมฆเทียมหรือแม้กระทั่งฝนเทียมทุกอย่างล้วนไม่ใช้ของจริงแม้แต่อากาศ​ก็เป็นอากาศ​ที่ถูกสร้างขึ้นจากเครื่องมือวิทยาศาสตร์​ ซาวเฉิงได้เอื้อมมือไปแตะยังหน้าต่างของยานบินก่อนจะมองโลกตรงหน้าอย่างตื่นตะลึงแต่ทว่าความสุขพึ่งมาได้ไม่นานความบรรลัยก็ได้พุ่งเข้ามาหาพวกเขา​

ณ​ ห้องนักบิน​ ในขณะที่​นักบินสองคนกำลังสวบอุปกรณ์​ วีโอ[1] เพื่อขับยานบินก็ดันเกิดการแทรกแซงของสมองโดยสิ่งที่ถูกเรียกว่าผู้ขัดขวาง​ ผู้ขัดขวางจะเจาะระบบวีโอของคนที่สวมใส่มันและเจาะเข้าไปยังจิตใต้สำนึกของสมองชั้นในสุดและทำให้สมองของคนๆนั้นหรือปั่นป่วนจนสามารถตายได้​ และตอนนี้ยานบินของซาวเฉิงกำลังถูกผู้ขัดขวางรุกรานไปยังจิตใต้สำนึกของสมอง​ ทันใดนั้นเองยานบินก็ได้ลดระดับ​เพดานลงอย่างกระทันหัน​ ซาวเฉิงที่เริ่มหวั่นใจจึงฉุดคิดขึ้นทันที

(ทำไมเพดานถึงลดตํ่าลงละ!! อย่าบอกนะ! ว่าโดนผู้ขัดขวางโจมตี)​_ซาวเฉิง

ผู้คนในยานบินเริ่มตื่นตระหนกแต่ทว่าเพียงไม่กี่วินาทียานบินก็ได้ลดเพดานบินอย่างรวดเร็วและตกลงสู่พื้น

โครมมมมมม!!

.......

.......

.......

ซาวเฉิงได้ลืมตาขึ้นจากการที่หัวของเขากระแทกกับผนังของยานก่อนจะสัมผัสได้ถึงของเหลวอุ่นๆที่ไหลลงมาจากศีรษะด้านขวาตรงขมับ​ เมื่อยื่นมือไปแตะซาวเฉิงก็รู้ทันทีว่านั้นคือเลือดที่เกิดจากการกระแทกตอนยานบินตกเมื่อก่อนหน้า​ ซาวเฉิงพยายาม​คุมสติก่อนจะเริ่มคิดทบทวนทุกอย่าง​ ยานบินของพวกเขาถูกผู้ขัดขวางจากองค์กรที่มีชื่อเรียกว่า​ เทว องค์กรที่เป็นศัตรู​คู่อาฆาตของนครดาลินมาตั้งแต่​ 358​ ปีก่อนเกิดไวรัสระบาด​ พวกมันจ้องจะทำลายนครดาลินอยู่ตลอดและมักจะชอบโจมตียานบินของนักศึกษา​ เม​ื่อซาวเฉิงคิดทบทวนได้จึงหันไปมองเหล่านักศึกษาคนอื่นๆในห้อง​ ก็พบว่าพวกเขามีสีหน้าที่หวาดกลัวซาวเฉิงไม่รู้ว่าพวกเขากำลังหวาดกลัวอะไรแต่เมื่อเสียงบ้างอย่างที่ดังขึ้นจากทางด้านหลังและเสียงของกรงเล็บที่ขูดแผ่นกระจกของยานดังขึ้น​ ซาวเฉิงก็รีบหันตัวไปมองทันทีโดยสัญชาตญาณเมื่อซาวเฉิงหันไปนัยต์ตาของเขาเบิกโพลนหัวใจเริ่มเต้นเร็วขึ้นมือไม้ต่างสั่นด้วยความหวาดกลัวการหายใจที่เริ่มติดขัดก็ดังขึ้น​ สิ่งที่อยู่ตรงหน้าของเด็กหนุ่มมีรูปร่างที่น่าหวาดกลัวมันมีรูปร่างเหมือน​มนุษย์​แต่มีรอยบาดแผลที่เน่าจนเกิดหนองและกลิ่นที่เหม็นจนสามารถ​ทำให้อาเจียนออกมาเป็นสายรุ้ง​ สิ่งมีชีวิตที่มีดวงตาแดงก่ำฟันที่แยกเขี้ยวออกด้วยความหิวกระหาย​ต่ออาหารตรงหน้าผิวสีเขียวอมม่วงคล้ายศพเน่า​ พวกมันคือสิ่งมีชีวิตที่ถูกเรียกว่า​ ซอมบี้​

------------------------------------------------------------------------------

[1] วีโอ​ คือ​ อุปกรณ์​สวมหัวเหมือนกับแว่นVRแต่มีรูปร่างที่สวมทั้งหัวเหลือเพียงคางเท่านั้นเป็นอุปกรณ์​ที่ใช้ในการคำนวณและสั่งการต่างๆ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***