2.ทัศนศึกษา

ซาวเฉิงจ้องมองใบหน้าอันสดใสนั้น

"อืม.. "_ซาวเฉิง

ซาวเฉิงไม่ตอบอะไรมากเขาเพียงแค่ครางในลำคอของตนเบาๆ ก่อนจะตบไหล่ด้านขวาของเคย์เบาๆและเดินจากไป ซาวเฉิงเป็นหนุ่มน้อยที่หน้าตาหล่อเหลาแต่ทว่าเขากลับปิดบังใบหน้าของตัวเองไว้ใต้ผ้าปิดปากสีดำ รวมถึงรูปร่างของเขาที่ถูกปกปิดไว้ด้วยชุดนักศึกษาที่ใหญ่เกินตัวของเขาจึงทำให้รูปร่างของเขานั้นถูกบดบังจนไม่น่ามองเท่าไหร่

.......

ณ ห้อง ประชุมขนาดใหญ่ได้มีเหล่ากลุ่มนักศึกษาระดับบีมารวมตัวกันเนื่องจากทางสถาบันได้จัดทัศนศึกษานอกสถานที่หรือก็คือ การให้นักศึกษาได้ออกไปพบโลกภายนอกของมหานครดาลินเป็นครั้งแรกในชีวิต และในวันนี้กลุ่มนักศึกษาระดับบีห้องจีได้ถูกรับเลือกให้เป็นห้องแรกๆที่ได้ออกสำรวจนอกสถานที่ เสียงพูดคุยดังขึ้นเป็นจังหวะเหล่านักศึกษาต่างตื่นเต้นเมื่อพวกเขาได้รู้ว่าตัวเองกำลังจะได้ก้าวออกจากมหานครใต้ดินแห่งนี้ครั้งแรก

เมื่อซาวเฉิงได้ย่างก้าวมาถึง ณ ห้องประชุมเขาก็ได้เดินไปยังที่นั่งของตัวเอง เมื่อปลายก้นของเขากำลังจะได้สัมผัสกับเก้าอี้พลาสติกสีแดงก็ได้มีเสียงของผู้หญิงที่นุ่มนวลแลพอ่อนโยนแต่แฝงไปด้วยความขี้เล่นดังขึ้น

"ซาวเฉิง! นายก็มาสินะ! ดีใจจังเลยคิดว่านายจะไม่มาซะแล้ว"

เสียงที่ดังมาจากด้านหลังดังขึ้น ซาวเฉิงรีบหันตัวไปมองก่อนจะพบกับใบหน้าที่สวยงามราวกับนางฟ้า ใบหน้าที่สะสวยผสมกับคิ้วหนาที่ดึงดูดใจคนได้ ดวงตาสีเหลืองอำพันอ่อน เส้นผมสีนํ้าตาอ่อนแต่ทว่ากลับมีสีเหลืองผสมอยู่ที่ปลายของเส้นผม ปลาที่อวบอิ่มเป็นที่น่าดึงดูดต่อทุกเพศ เธอก็คือ มิ้น นักศึกษาระดับเอที่มาเป็นผู้ช่วยเหล่าอาจารย์ในการดูแลเหล่านักศึกษาระดับบีและเธอยังเป็นหญิงสาวในดวงใจของซาวเฉิงมาตั้งแต่ตอนอยู่ประถม ถึงแม้อายุทั้งสองคนจะเท่ากันแต่ทว่ามิ้นกับมีความรู้ที่รวดเร็วกว่าเขามากเธอได้ก้าวกระโดดไปไกลตอนนี้ที่ควรเป็นนักศีกษาระดับบีกับได้เป็นนักศึกษาระดับเอแทนเสียแล้ว มิ้นได้เอ่ยคำพูดต่อ

"ปกตินายจะไม่ชอบมาที่คนเยอะๆหรือมาในที่ๆเสียงดังแบบนี้นะเนีย!!"_มิ้น

มิ้นได้ออกปากแซวซาวเฉิงอย่างสนุกปากก่อนจะโน้มตัวไปใกล้กับซาวเฉิงอย่างขบขัน แต่ทว่าซาวเฉิงกลับไม่เล่นด้วยเขายื่นมือข้างซ้ายไปดันไหล่เธอให้ห่างจากเขาไว้ ก่อนจะเอ่ยปาก

" เธอเป็นสาวฮอตของสถาบันนะมิ้น.. เธอมายุ่งกับคนอย่างฉัน.. ระวังพวกที่แอบชอบเธอจะมากระทืบฉันนะ.. ไม่ห่วงฉันบ้างหรอ.." _ซาวเฉิง

คำพูดสั้นๆแต่ทว่ากลับมีใจความสำคัญมากมาย หญิงสาวที่ได้ยินเช่นนั้นจึงยอมถอยออกมาแล้วยิ้มหน้าบาน

"แหม่ๆ!! ใครจะกล้ากระทืบนายกัน!" _มิ้น

เธอพูดพร้อมรอยยิ้มที่สดใส ซาวเฉิงเมื่อได้ยินประโยคพวกนั้นก็รีบชี้นิ้วไปทางขวาของห้องประชุมเมื่อมิ้นมองตามไปก็พบกับพวกนักศึกษาชายมากมายที่มองพวกเขาอยู่ด้วยสายตาโกรธแค้นแก่ซาวเฉิงที่กล้ามายุ่งกับนางฟ้าของพวกเขา

"โอ้ะ! มีเยอะเลยนี่น่าโทษทีๆ"_มิ้น

มิ้นรีบแก้ตัวก่อนจะสายหน้าไปมาราวกับทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ก่อนจะเอ่ยเสียงขึ้น

" ฉันต้องไปก่อนแล้วอาจารย์เรียก! โชคดีนะ!!ซาวเฉิงระวังตัวด้วยละ! "_มิ้น

มิ้นพูดก่อนจะรีบสาวเท้าหนีออกไปจากสายตาอาฆาตของเหล่านักศึกษาชาย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

1.โลกใบเก่า

บทต่อไป

3.ผู้ขัดขวาง