เริ่มงานวันแรก

กระจกสะท้อนภาพหญิงสาวร่างอวบแต่ไม่ถึงกับอ้วน ใบหน้ารูปไข่ ดวงตากลมโตกระจ่าง ดูใสซื่อบริสุทธิ์ คิ้วเรียงตัวสวยงามดำสนิท ขนตาแผ่ยาวงอน จมูกโด่งเชิดขึ้นเล็กน้อยอย่างดื้อรัน ปากบางสีชมพูระรื่น ผมดำยาวสนิท ผิวขาวอมชมพูละเอียด

.

“โหหหหหนี่ฉันเหรอเนี้ย….? แต่แอบอวบไปหน่อยหนึ่ง ไม่เป็นไรค่อยลดล่ะกัน”

แก้วกมลกล่าวกับตัวเอง พร้อมสำรวจหน้าตาตัวเองอย่างพึงพอใจ เธอหมุนตัวไปมาเพื่อดูร่างกายของเธอที่อวบจนเริ่มอ้วนแล้วถอนหายใจ ด้วยความที่ร่างก่อนของแก้วกมลเธอเป็นสายรักสุขภาพ ชอบออกกำลังกาย และทำอาหารเพื่อสุขภาพกินเองเป็นประจำ

“ไม่ไหวเลยนะเธอเนี้ย หน้าตาสวยส่ะป่าว ไม่รู้จักดูแลตัวเองเลย เอ๊ะหรือในนิยายเขาชอบเป็นสาย RealsizeBeauty กันนะ”

ไม่เป็นไรเดี่ยวฉันจะเปลี่ยนเธอเอง รับรองสวยจนทุกคนต้องตะลึงเลยล่ะ แก้วกลมคิดอย่างมั่นอกมั่นใจ

.

แก้วกมลเริ่มสำรวจของทุกอย่างภายในห้องสี่เหลี่ยมผืนผ้า ที่มีเครื่องเฟอร์นิเจอร์ครบถ้วน เตียงขนาดขนาด5ฟุต ตู้เสื้อผ้า โต๊ะเครื่องแป้ง โต๊ะหนังสือ มีห้องน้ำในตัว ห้องสะอาดเป็นระเบียบเรียบร้อยแต่ดูจะเล็กไปหน่อยนะเนี้ย

.

1 อาทิตย์ต่อมา

วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันเริ่มทำงานเป็นคนรับใช้ที่อยู่ในร่างนี้ ร่างเดิมของฉันคือทำงานหัวหน้าฝ่ายประชาสัมพันธ์ของโรงเเรมเชี่ยวนะ หวังว่าฉันจะไม่เป็นลมตายล่ะ เธอสำรวจเครื่องแต่งกายที่เธอสวมใส่ แบบเดี่ยวกันเด๊ะกับการแต่งตัวของเปลวเมื่อหลายวันก่อน

.

แก้วกมลเริ่มชินกับที่นี่มากแล้ว ทุกเช้าเธอจะตื่นเช้ามาออกกำลังกายด้วยการคาดิโด แม้ว่าวันแรกจะทำได้แค่5นาทีแล้วรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะตายก็เหอะ แต่เธอก็พยายามเพิ่มเวลาออกกำลังกายทุกวัน

ก๊อกๆ!!

“แก้ว\~\~เสร็จหรือยัง? สายแล้วนะเดี่ยวป้าบัวด่าเอา”

เสียงเปลวที่อยู่ห้องข้างๆ มาตามฉัน

“เสร็จแล้วๆ ป่ะไปกันเถอะ”

ฉันพูดกับเปลวที่มารออยู่หน้าห้อง แต่ไม่ลืมล็อกห้องให้เรียบร้อย ฉันกับแก้วมารวมตัวกันที่ห้องครัวของบ้านหลัก ที่นี่เป็นบ้านส่วนตัวของพระเอกในนิยาย ที่แยกจากครอบครัวมาอยู่คนเดียว เพราะชอบความสงบ ที่มีเพียงบ้านหลักนั้นก็คือเจ้าของบ้านอาศัยอยู่แค่คนเดียว จะเรียกว่าบ้านก็ดูจะไม่ไช่ เรียกว่าคฤหาสน์เลยก็ว่าได้ อยู่คนเดียวจะสร้างอะไรหนักหนาก็ไม่รู้ ไม่โวงเวงหรือไง แล้วก็มีเรือนคนรับใช้ คนสวน คนขับรถ แยกชายหญิง

“อ่าวววเร็วหน่อยสิย๊ะ อืดอาดอยู่นั้นแล่ะ นี่กี่โมงกี่ยามแล้ว”

เสียงป้าบัวหัวหน้าแม่บ้านดุฉัน2คนที่มาช้า ทุกเช้าทุกคนจะต้องมารวมตัวกันที่ห้องครัว เพื่อตรวจการแต่งกาย หน้าผมให้ดูเรียบร้อย เพราะเจ้าของบ้านค่อนข้างซีเรียสเรื่องนี้มาก เพราะความเยอะและเนี๊ยบจึงทำให้คนที่นี้โดนไล่ออกบ่อยๆ เเต่เพราะค่าตอบแทนค่อนข้างสูงทุกคนจึงทำอย่างขยันขันแข็ง ไม่มีใครกล้าบ่นสักคน ที่นี่มีแม่บ้าน รวมๆ 9คน คนสวน2คน และคนขับรถ1คน

“เอาล่ะเมื่อคืนคุณกวินกลับมาจากดูงานที่ญี่ปุ่น แก้วกับฟ้าใสช่วยกันทำอาหารเช้า เปลวยกกาแฟกับของทานเล่นไปให้คุณกวินที่สวนกุหลาบ ส่วนคนอื่นๆ แยกย้ายไปทำหน้าที่ตัวเอง”

“ค่ะ\~”

ทุกคนขานรับอย่างพร้อมเพรียง และแยกย้ายกันไปทำงานของตน 

"วันนี้ทำแค่ข้าวต้มปลากับสลัดผักก็พอ"

ป้าบัวพูดกับพวกฉัน2คน 

"อ่ะๆทำอะไรนะนังแก้ว" ป้าบัวร้องห้ามฉัน

"ก็กำลังจะทำข้าวต้มปลาไงคะ" ฉันตอบพร้อมทำหน้า งง 

"อย่างแกเนี้ยนะ จะทำข้าวต้มปลา  ไปล้างผักนู้น ขื่นคุณกวินกินไปได้ท้องเสียกันพอดี"

ฉันเดินไปล้างผักที่จะนำมาทำสลัด ลืมได้ยังไงเนี้ยว่าร่างไหม่ทำอาหารแทบกินไม่ได้เลย เฮ้อออยากจะบ้าตาย ผ่านไปสักพักกลิ่นห้องจากข้าวต้มที่ป้าบัวทำส่งกลิ่นหอมฟุ่งไปทั่ว  จนฉันแทบจะอดใจไว้ไม่อยู่

"แก้ว ยกอาหารไปเสิร์ฟกับฉัน  ฟ้าใสอยู่เก็บครัวล่ะ"

"ค่ะ\~" 

ฉันยกอาหารที่ทำเสร็จแล้วออกไปที่ห้องอาหาร ตอนนี้หัวใจฉันเต้นรัวเลยแล่ะ อยากจะเห็นจริงๆหน้าตาของพระเอกในเรื่องจะเป็นยังไงกันนะ ในนิยายบรรยายหน้าตาพระเอกไว้แบบหล่อเวอร์วังเอาการมากทีเดียว แน่ล่ะถ้าไม่หล่อก็คงไม่ได้เป็นพระเอกสินะ ปากฉันยิ้มฉีกจนปิดไม่สนิท  ห้ามความตื่นเต้นไว้ไม่ไหว ทันทีที่ถึงห้องอาหาร ฉันเห็นผู้ชายรูปร่างสูงประมาณ180 กว่าๆ นั่งด้วยท่าสง่า มองไอแพดอย่างจริงจัง อยู่บนเก้าอีกเนื้อดีตรงโต๊ะอาหาร ดวงตาคมกริบ คิ้วโก่งหนา จมูกโด่งคมสันรับกับหน้าที่สุดแสนเพอร์เฟค ปากไม่หนาหรือบางจนเกินไปดูชมชื่น ตรงเครามีหนวดสั้นๆน่าจะทำงานหนักจนลืมโกนออก ผิวดูขาวดูสุขภาพดีไม่ต้องเห็นกับตาว่าข้างในเสื้อตัวนั้นมีอะไร ก็จินตนาการการได้ว่าต้องเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นๆแน่

"เอ้า\~\~จะมั่วยืนทำอะไรอยู่รีบเอาไปเสิร์ฟสิ"

ฉันตื่นจากภวังค์เมื่อป้าบัวดุฉัน ฉันค่อยๆเดินเอาอาหารไปเสิร์ฟอย่าเก๋ๆกังๆ ก็ใครจะไม่ตื่นเต้นล่ะ  หล่อขนาดนี้หัวใจฉันตกไปถึงตาตุ่มหมด แล้ว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***