1.ฝันร้าย

"นี่! หยุดบ้าสีกทีวี!" ฉันพูดเสียงดังพอที่จะทำให้ทั้งคู่ที่กำลังนัวหมัดกันอยู่หยุดชะงัก

"เธอเข้าข้างมันหรอเหมย?" คาวีถลามาบีบใหล่ฉัน

"วีฟังฉัน!ฉันกลับเขาคบกันลับหลังนาย!"

"...ทำไม? อ๋อ!"

"ถึงว่าทำไมเธอถึงชอบบอกเลิกกับฉันบ่อยนัก! ชอบมันมากเลยรึไง?"

"ใช่! เพราะอะไรรู้ไหมเพราะนายมันน่าเบื่อ"

"น่าเบื่อ? เหอะ!ฉันว่าแล้วว่าเธอต้องร่านอย่างที่ทุกคนในห้องบอกจริงๆ"

อึกมันเจ็บจี๊ดที่คั่วของหัวใจเลย...

"ฉันจะไม่ทำอะไรเธอ แต่ถ้าฉันเจอเธออีกครั่งนึง...ฉันจะทำให้เธอทรมานยิ่งกว่าตาย!!!"

......................

พรึ่บ!

เฮือก!

"ฝันแบบนี้อีกแล้ว เห้อ...นายจะทำให้มันเป็นตราบาปหัวใจฉันไปจนตายเลยรึไง "

วันนี้เป็นอีกวันที่ฉันฝันร้าย และเป็นอีกวันที่เปิดภาคเรียน ปีสองวันแรก... ขอให้คาวีไม่มาเถอะสาธุ~

บ้านฉันเป็นครอบครัวที่ไม่อบอุ่นแม่อยู่ต่างประเทศส่วนพ่อเสียไปตอนอายุ17 ชีวิตฉันทำงานเป็นเด็กเสริฟในร้านเหล้า(ผับบรา) รายได้ต่อวันก็พันสองพัน ไม่ได้เยอะอะไร เมื่อก่อนฉันสามาถไปไหนมาไหนแบบลูกผู้ดีได้ แต่ตอนนี้...ไม่แม้แต่จะได้ไปไหนเลย นอกจากทำงานและเรียนวนลูบไป เมื่อสี่เดือนก่อนฉันเลิกกับคาวี...ใช่ฉันเป็นแฟนที่ไม่ได้สวยอะไรหรอกค่ะ แต่เขากับมาบอกชอบฉัน และขอฉันคบ เขาเข้ามาทำให้ชีวิตฉันดีขึ้น จากคนที่โดนบูลลี่ทุกวันกลายเป็นสาวป๊อบมหาลัย แต่หลังจากเลิกกับคาวีและมีข่าวลือแพร่ไปทั่วทำให้มีหลายคนทักมาถามฉัน บางคนมาถามดีนะ แต่บางคนก็มาด่าฉันว่าร่านบ้างแหละ แรดบ้าง กระหรี่ อีจน...ฉันต้องทนให้จบ ใช่อีกแค่สองปีเหมยลี่เก่ง!!!สู้~

...----------------...

@ห้องเรียน

"กระหรี่มาแล้วทุกค๊นนน"

เห้อ เข้ามาก็โดนเลย ฉันทำเป็นไม่สนใจและเดินไปนั้งด้านหน้าที่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีคน

"รูบานละมั้ง" แรงไปรึเปล่า...

"ฮ่าๆหาพูดนะแก แต่มันก็จริง"

"นี่ๆ"

ยังมีคนมาคุยกับฉันอีกหรอ?

"เธอเลิกกับคาวีแล้วหรอ" กิ๊บเพื่อนร่วมห้องที่เกียจฉันเข้าใส่

"อืม"

"ทำไมเธอร่านจังอ่ะ"

"ไม่ใช่กระจก"