เนยถั่วกับความหงุดหงิด

หลังจากที่ทานอาหารกลางวันเสร็จ เนยถั่วก็กลับมาทำงานเหมือนเดิม งานของเขาวันนี้คือออกแบบบรรจุภัณฑ์ให้กับสินค้าออกใหม่ของร้านเทียนหอม ซึ่งบรีฟของลูกค้าคือ ทันสมัยแต่ยังคงความvintageไว้ ดูน่าค้นหา แต่ก็สนุกสนานในเวลาเดียวกัน ซึ่งกลิ่นของcollectionนี้จะมีด้วยกันอยู่สามกลิ่น

กลิ่น redmelon&coffee ซึ่งจะมีส่วนผสมของแตงโมและกาแฟ 

กลิ่น bluemoon&sweet night มีส่วนผสมของไม้กฤษณาและวานิลลา

กลิ่น midnight&teddybear มีส่วนผสมของน้ำมันซึบากิและน้ำผึ้ง

ตามที่เขาได้ออกแบบไว้ กลิ่นแรก ที่มีส่วนผสมของแตงโม เขาเลือกที่จะใช้สีแดงให้แสดงถึงความสดชื่นและสีน้ำตาลของกาแฟ และยังเลือกที่จะใส่ที่เหลืองเพื่อตัดสีของทั้งแดงและน้ำตาลอีกด้วย เลือกใช้รูปแบบตัวอักษรที่ดูสดใสอีกทั้งยังเพิ่มพื้นหลังเป็นสวนกาแฟ และเพิ่มสีเขียวลายแตงโมเข้าไป นำตัวภาพของผลิตภัณฑ์ใส่เข้าไป ปรับสีอีกนิดหน่อยก็เสร็จสิ้น 

สำหรับกลิ่นที่สอง เขาจะใช้สีเหลืองเป็นพื้นหลังและนำสีน้ำตาลจากฝักวานิลลามาทำเป็นจุดๆ เพื่อเพิ่มลูกเล่น ถ้านึกภาพไม่ออกก็ให้นึกถึงไอศกรีมช็อกโกแลตชิปก็ได้ สีน้ำตาลอ่อนที่ความทึบแค่สามสิบเปอร์เซ็นต์มาคลุมทับทั้งหมด และเขาจะเพิ่มป่าสนลงไปเป็นพื้นหลังอีกนิดหน่อย ด้านล่างก็น้ำพื้นดินมาใส่ เพิ่มความน่าค้นหา นำไม้กฤษณาและฝักวานิลลามาใส่ปรับโทนของภาพให้ดูเข้ากันมากขึ้นก็เรียบร้อย

และกลิ่นสุดท้าย เขาจะลงพื้นหลังด้วยสีครามสีม่วง สีฟ้า และสีชมพูบางส่วน และเพิ่มดวงดาวลงไปประปรายให้มองดูเป็นท้องฟ้าตอนกลางคืน และเขาเลือกที่จะเพิ่มเป็นต้นไม้ที่มีหมีกำลังกินน้ำผึ้งอยู่ข้างล่างอีกด้วย ตรงหูหมีก็ทัดด้วยดอกคามิเลียสีแดงให้ดูน่ามอง ปรับสีอีกนิดหน่อย แค่นี้ก็เรียบร้อยแล้วล่ะ

องค์ประกอบทั้งหมดของภาพเขาวาดเองและลงสีให้ดูวินเทจ ดังนั้นทุกๆอย่างก็จะดูเป็นธีมเดียวกันทั้งหมด

เขาจะลองเอาทั้งหมดไปลองใส่ในเทมเพลตและส่งให้ลูกค้าดู เผื่อต้องปรับแก้ตรงไหน เขาจึงบันทึกทั้งหมดไว้คนละเลเยอร์

ตอนนี้เนยถั่วนั่งทำงานหลังจากทานอาหารกลางวันเสร็จมาเป็นเวลาสามชั่วโมงแล้วล่ะ ตอนนี้ท้องของเขาก็เริ่มจะหิวแล้วด้วยสิ ลองค้นหาของว่างในกระเป๋าผ้าที่นำมาด้วยทุกวันก็ไม่มีอะไรที่ทานได้เลย วันนี้เขาลืมเข้าร้านสะดวกซื้อน่ะสิ เมื่อเช้ารีบมากเลย พูดแล้วก็ยังไม่ได้โทรไปถามอาการของพีนัทจากคุณหมอเลย 

15:08

เนยถั่วเลือกที่จะเดินไปห้องพักของพนักงานเพื่อหาของว่างทานและโทรหาคุณหมอ เข้าเดินมานั่งที่เก้าอี้ตัวหนึ่งที่เรียงอยู่รอบโต๊ะยาวกลางห้อง

"สวัสดีครับคุณหมอ พีนัทเป็นยังไงบ้างครับ" เนยถั่วภาวนาให้พีนัทไม่เป็นอะไรมากนักอยู่ในใจ

(น้องพีนัทไม่ได้เป็นอะไรมากนักหรอกค่ะ หมอลองตรวจสุขภาพดูแล้วน้องไม่ได้มีอะไรผิดปกตินะคะที่น้องไม่ยอมทานอาหารคงเพราะเบื่ออาหารน่ะค่ะ คุณเนยถั่วลองเปลี่ยนอาหารให้น้องดูนะคะ เดี๋ยวหมอจะให้ยาเสริมอาหารไปให้ ลองบทผสมกับอาหารให้น้องกินดูนะคะ) ค่อยโล่งใจหน่อย คุณหมออธิบายออกมายาวเหยียด เขาตั้งใจฟังและจดจำทั้งหมดไว้ในเซลล์สมองของเขาเรียบร้อย

วันนี้เขาจะลองทำอาหารให้พีนัทกินเอง!

"ขอบคุณมากๆเลยนะครับคุณหมอ ถ้าพีนัทไม่เป็นอะไรมาก ช่วงเย็นผมก็ไปรับกลับได้เลยใช่ไหมครับ" 

(ใช่ค่ะ มารับได้เลย) คุณหมอบอกขณะที่สายตาของผมเหลือบไปเห็นใครบางคนที่เดินเข้ามาในห้องนี้พอดี

"ขอบคุณมากครับ เดี๋ยวตอนเลิกงานแล้วผมไปรับกลับ อาจจะช้าหน่อยนะครับ ผมว่าจะไปซื้อวัตถุดิบทำอาหารให้พีนัททานเองน่ะครับ" 

(ถ้าเป็นอย่างนั้นดีมากเลยค่ะ หมอแนะนำให้ใช้ปลาที่มีโอเมก้าสูงและผักผลไม้ที่มีวิตามินนะคะ ใส่พวกโปรตีนเป็นอกไก่ หรือไข่ต้ม ปลาทู เนื้อกุ้งได้หมดเลยค่ะ ทั้งหมดนี้ไม่ต้องปรุงรสนะคะ ลองใส่นมสำหรับแมวลงไปด้วยก็ได้นะคะ คุณเนยถั่วลองหาในอินเทอร์เน็ตดูก็ได้ค่ะ) คุณหมอให้คำแนะนำเขา ซึ่งก็ถือว่าดีมากเลยล่ะ เขาได้ความรู้ใหม่เยอะแยะเลย วันนี้แหละพีนัท พี่จะทำให้พีนัทกลับมากินเยอะๆ พุงนิ่มๆเหมือนเดิม แถมสุขภาพดีด้วย!

ถ้าถามว่าเลี้ยงแมวแล้วทำไมพึ่งรู้ข้อมูลพวกนี้ ก็เขาพึ่งจะเลี้ยงไม่กี่วันเองน่ะสิ งานเขายุ่งๆด้วย เลยอาจจะไม่ได้ให้ความสำคัญกับอาหารของพีนัทขนาดนั้น เขาให้อาหารเปียกสลับกับอาหารเม็ดก็นึกว่าเพียงพอแล้ว พี่ขอโทษน้าาาพีนัท 

ต่อไปนี้เนยถั่วให้คำมั่นกับตัวเองว่าเขาจะดูแลพีนัทให้ดีกว่านี้ เขาจะเป็นเจ้าทาสที่ดี!

หลังจากคุณหมอวางสายไปแล้วเขาถึงได้หันไปมองได้เต็มตาว่าคนที่เดินเข้ามาคือใคร ก็พบกับคุณแก้วกำลังชงกาแฟอยู่

"สวัสดีครับคุณแก้ว" เนยถั่วเอ่ยทักทายเธอ

"อุ้ยตาย สวัสดีค่ะ" แก้วกรานต์สะดุ้งนิดหน่อยเพราะกำลังจดจ่อกับกาแฟที่ไหลรินลงมา ตอนนี้เธอปวดห้องน้ำมากๆ แต่บอสก็จะเอากาแฟตอนนี้ เธอก็เลยต้องมาทำให้ก่อน 

"เป็นอะไรไหมครับ ทำไมคุณแก้วดูแปลกๆ"ทำไมคุณแก้วดูรีบร้อนขนาดนั้น

"ดิฉันปวดท้องน่ะค่ะ แต่ต้องชงกาแฟไปให้บอสก่อน.." เธอบอกเหตุผลก่อนจะหันกลับไปจ้องเครื่องทำกาแฟ ราวกับจะกดดันให้มันทำงานเร็วกว่านี้ 

"ถ้าเป็นแบบนั้น ให้ผมช่วยเอาไปให้ไหมครับ" เนยถั่วหยิบยื่นน้ำใจให้เธอเพราะตอนนี้เธอดูจะไม่ไหวแล้ว

ถ้าทุกคนจะถามเธอว่าทำไมไม่ไปห้องน้ำก่อนค่อยมาทำ คำตอบก็คือบอสของเขาน่ะสิ กำลังหงุดหงิดเกี่ยวกับการเจรจากับคู่ค้า พอบอสเครียดทีไรก็ใช้คาเฟอีนบรรเทาทุกที ทำให้เธอต้องมาชงกาแฟให้ทุกครั้ง แต่ตอนนี้บอสดูจะหงุดหงิดมากๆด้วยสิ ระดับสี่เต็มห้าเลยล่ะ ดังนั้นต้องเอากาแฟเข้าสู่ร่างกายบอสให้เร็วที่สุด!

"จะดีหรือคะ" 

"ดีสิครับ ให้ผมช่วยดีกว่า" ว่าจบเนยถั่วก็ดันไหล่เธอเบาๆให้ไปทางห้องน้ำ

"ขอบคุณมากๆเลยนะคะ คุณเนยถั่ว" 

"รู้จักผมหรือครับ" เนยถั่วถามออกไปด้วยความสงสัย เขาไม่เคยบอกชื่อตัวเองกับคุณแก้วนะ แต่เธอเป็นถึงเลขาของท่านประทานเลยนะ อาจจะพอรู้ก็ได้

"เอ่อ..ค่ะ"

"ครับ เชิญเลยครับ" เขาว่าพร้อมส่งยิ้มให้

"ขอบคุณอีกครั้งนะคะ!" เธอไม่วายขอบคุณเขาอีกครั้ง

เนยถั่วจัดการรอกาแฟจนเครื่องทำกาแฟทำงานเสร็จสิ้น แต่เขาไม่รู้น่ะสิว่าท่านประธานกินกาแฟรสชาติไหน จึงนำครีมเทียมและน้ำตามาเผื่อด้วยอีกสามสี่ซอง

ก๊อกๆๆ

"เชิญเข้ามา" เสียงท่านประธานดังลอดประตูบานใหญ่ออกมา

เขาจัดการถือถาดให้มั่นคงด้วยมือเดียว และดึงประตูบานใหญ่ออก ใช้แรงมากเหมือนกันนะเนี่ย

"โอยยย จะหกๆ" เขาเอ่ยเสียงหลงแต่ยังดีที่ยังกลับมาทรงตัวได้อีกครั้ง

"นาย..." ท่านประธานเงยหน้าขึ้นมาจากเอกสารที่กำลังอ่านอยู่อย่างเคร่งเครียดและมองท่าทางของเขาด้วยความประหลาดใจ

"แหะๆ สวัสดีครับ" เนยถั่วเดินเข้ามาที่โซฟาตรงมุมห้องพร้อมกับวางถาดกาแฟไว้ที่โต๊ะตัวเล็กหน้าโซฟาตัวยาว 

"ผมเอากาแฟมาให้ครับท่านประธาน" เขาเอ่ยบอกพร้อมยืนตัวตรงจ้องไปที่ท่านประธาน

"คุณแก้วล่ะ" คามิลล์ที่ไม่เห็นเลขาของเขา กลับกลายเป็นคุณพนักงานตัวเล็กเอากาแฟมาให้เขาแทนก็นึกแปลกใจ

"ไปห้องน้ำน่ะครับ ผมอาสาเอามาให้เอง" เนยถั่วเอ่ยบอกไปพร้อมเตรียมจะใส่น้ำตาลลงในแก้ว

"ว่าแต่ท่านประธานกินหวานเท่าไหร่ครับ" เขาเงยหน้าขึ้นไปถามท่านประธานที่จ้องเขามานิ่งๆ

"น้ำตาลกับนายอะไรหวานกว่ากันล่ะ" คามิลล์ที่เห็นท่าทีของคนตัวเล็กก็นึกอยากแกล้งขึ้นมา

"กะ..ก็ต้องน้ำตาลสิครับ" 

"ไม่แน่นะ นายอาจจะหวานกว่าก็ได้ ให้ฉันลองพิสูจน์สิ" ว่าจบท่านประธานก็ลุงจากเก้าอี้เดินมาหาเขา

เดี๋ยวๆๆๆๆๆๆๆ!!! ตอนนี้ในใจเนยถั่วตะโกนเอ่ยห้ามเสียงดังลั่น แต่ก็ทำได้แค่ในใจล่ะนะ

"เอ่อ...ท่านประธานครับบ.." เขาเอ่ยเรียกท่านประธานเสียงอ่อน เดี๋ยวสิ แล้วทำไมต้องเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆด้วยล่ะ! พอเดินมาประชิดตัวก็ยื่นหน้ามาจนจมูกโด่งๆนั้นจะโดนเขาอยู่แล้ว

"ฮ่าๆ จากที่ฉันหงุดหงิดตอนแรก ก็หายเป็นปลิดทิ้งเลยล่ะ นายนี่เก่งจริงๆเนย" นะ...เนยหรือ ท่านประธานรู้ชื่อเขาได้ยังไงน่ะ

แล้วท่านประธานก็เดินผ่านเขาไปนั่งที่โซฟาสีแดงตัวยาว

"ไหนจะชงกาแฟให้ฉันไม่ใช่หรือ เอามาสิ" ท่านประธานนั่งไขว่ห้างในท่าสบายๆแล้ว มองมาที่เขา

"อ่าา ท่านประธานยังไม่ตอบผมเลยครับ ว่าใส่น้ำตาลเท่าไหร่" เขาแย้งออกไปหน้ามุ่ย 

"ฉันไม่กินหวาน แต่ถ้าเป็นนายจะลองดูนะ" สายตาคามิลล์บอกทุกอย่าง แต่คุณพนักงานตัวเล็กก็คงไม่เห็น เพราะตอนนี้เจ้าตัวก้มหน้าก็ตาอยู่ หน้าแดงเชียว

"เดี๋ยวสิครับ ถ้าไม่ใส่น้ำตาลก็...นี่ครับ ได้แล้ว" คนตัวเล็กยื่นกาแฟให้คามิลล์พร้อมกับพยายามสบตา แต่มันยากมากเลยล่ะ เขาสู้สายตาของท่านประธานไม่ได้!

"ขอบคุณนะครับคุณพนักงาน นายนี่ช่างมีน้ำใจจริงๆ หรือนายอยากจะเข้ามาเจอฉันอยู่แล้วหรือเปล่า" อะไรเนี่ย ท่าประธานเป็นอะไรก็ไม่รู้ ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ! แล้วความหลงตัวเองนี่มันอะไรกัน นี่หรือท่านประธานที่พี่ๆในบริษัทลือกันว่าเคร่งขรึมและดุมาก ทำไมเขาถึงมาเจอแบบนี้แทนล่ะ 

"เปล่านะ!" เนยถั่วรีบร้อนตอบออกไป เขาเผลอเสียงดังไปหน่อย พอปฏิเสธเสร็จก็ก้มหน้าเหมือนเดิม

"รีบตอบเชียวนะ หรือว่าโดนจับได้แล้ว" คามิลล์เอ่ยหยอกไปพร้อมกับจิบกาแฟดูปฏิกิริยาของคนตัวเล็กด้วย

"ไม่ใช่จริงๆครับ" เนยถั่วปฏิเสธอีกครั้ง พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองท่านประธาน เขาบอกว่าก็ไม่สิ

"หงุดหงิดฉันหรือเนยถั่ว" ท่านประธานรู้จักชื่อเขาจริงๆสินะ

"ครับ งั้นผมขอตัวดีกว่า" เขาเหนื่อยจะปฏิเสธแล้ว 

"ด่าฉันในใจอยู่สินะ ฉันเริ่มสนใจนายมากขึ้นแล้วสิ" มากขึ้น ขึ้นมากแค่ไหน แล้วมาสนใจอะไรพนักงานตาดำๆอย่างเขากันเนี่ย

"ไว้เจอกันใหม่นะครับคุณพนักงาน" คามิลล์วางแก้วกาแฟลง แล้วเดินไปทำงานต่อ

เขาเก็บถาดกาแฟแล้วเดินออกมาจากห้อง กำลังจะเอาถาดไปเก็บที่ห้องพักพนักงาน ก็เดินสวนกับคุณแก้วพอดี

"คุณเนยทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะคะ หรือว่าบอสทำอะไรคุณ เดี๋ยวดิฉันไปคุยกับบอสให้นะคะ" เธอว่าด้วยน้ำเสียงรีบร้อน เมื่อเห็นท่าทีของคุณคนที่อาสาช่วยเธอ

"เปล่าหรอกครับ ไม่มีอะไร ผมขอตัวก่อนนะครับ" เนยถั่วปฏิเสธออกไป

"ยังไงก็ขอบคุณจริงๆนะคะ" แก้วกรานต์ยังไม่วายขอบคุณเขาอีกหรือ

"ครับ" ตอนนี้เขาไม่มีอารมณ์จะทำอะไรแล้วล่ะ เขาน่ะ ไม่ชอบท่านประธานมากๆเลย ขนาดพึ่งเจอกันแค่วันเดียวนะ!

.

.

.

*ยังไม่ได้แก้คำผิด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***