เกิดใหม่เป็นหมอเทวดา ป่าหมอกหมื่นพิษ

ยามเฉิน(07.00.08.59น.)

ติ๋ง ติ๋ง

เสียงหยดน้ำภายในถ้ำเสียงดังต่อเนื่องทำให้ร่างเล็กผอมบางที่กำลังหลับไหลไม่ได้สติเริ่มรู้สึกตัว ขนตางอนเงางามของเปลือกตาสีมุกเริ่มขยับกระพือขึ้นลงเพื่อปรับกเเสงสายตาอย่างไม่คุ้นชิน ดวงตาคมเรียวสีอำพัลกลมโต กวาดตาสำรวจมอง บริเวณโดยรอบอย่างช้าๆ

ฟางเหมยหลิน<นายเอก>

"ที่นี้ที่ไหนกัน"

เสียงหวานกังวานดังขึ้นเมื่อสิ้นเสียงร่างบางก็ค่อยๆขยับกายขึ้น

ฟางเหมยหลิน<นายเอก>

"อึก! เจ็บ"

//เกิดอะไรขึ้นว่ะเนี้ย~ ทำไมร่างกายของเขาถึงได้บอบช้ำได้ขนาดนี้ 'เกิดใหม่' ไอเราก็นึกว่าจะได้เกิดไปเป็นเด็กทารกซ่ะอีกเเต่ที่ไหนได้ดันมาเกิดใหม่ในร่างคนอื่นซ่ะงั้น

ร่างบางเคลื่อนตัวอย่างช้าๆเพื่อไปยังบริเวณที่มีน้ำที่กำลังหยดลงในหลุมๆหนึ่ง ก่อนจะก้มหน้าดื่มน้ำเพื่อดับกระหาย เมื่อดืมน้ำเสร็จก็ต้องตกตะลึงเมื่อรับรู้ว่าน้ำที่ตนดื่มนั้นสามารถรักษาร่างกายที่ระบ่มของเขาได้ร่างกายที่เคยผอมบางไร้เรี้ยวเเรงก็กลับดูมีน้ำมีนวลขึ้นเเรงที่มีน้อยนิดก็กลับรู้สึกว่าเเข็งเเรงขึ้น เเต่ก่อนที่เขาจะได้คิดอะไร เขาก็ต้องตกตะลึงอีกครั้งเมื่อดันสบกับหน้าตนเองที่สะท้อนเงาอยู่ในน้ำ ใบหน้าเรียวงามขาวนวลอมชมพูดูสุขภาพดี ดวงตากลมโตเบิกกว้าง เหมือนตกใจกับอะไรบางอย่างเเต่ก็ไม่อาจทำให้ภาพตรงหน้างามลดลงได้เลย จมูกเล็กโด่งรั้นขึ้นบ่งบอกถึงนิสัยดื้อรั้นของเจ้าตัวไดเอย่างดี ริมฝีปากกระจับอมชมพูเผยอขึ้นเล็กน้อยทำให้ดูงดงามอย่างไร้ที่ติ

ฟางเหมยหลิน<นายเอก>

"อึก นี้เราหรอว่ะเนี้ยยยยยย"(ตะโกน)

. . . . .

ยามอู๋(11.00-12.59น.)

//หลังจากที่เขาได้รับความทรงจำของเจ้าของร่างนี้เขาก็ได้รู้ว่าร่างนี้มีนามว่า'เหมยหลิน เเซ่ฟาง' อายุ15ปี เป็นเกออาภัพที่เเต่เดิมเเซ่จินที่ถูกผู้เป็นบิดา'จินตงเฉิง'ประมุกตระกูลจินขับไล่ออกจากตระกูลด้วยเหตุนี้จึงทำให้เหมยหลินต้องเปลี่ยนไปใช้นามสกุลมารดาเเทน เหมยหลินเป็นเกอไร้ค่าของตระกูลที่ไร้พลังลมปราณไร้วรยุทธ์ทำให้ตระกูลจินเสียชื่อเสียง ด้วยเหตุนี้บิดาจึงขับไล่ออกจากตระกูล หลังจากถูกขับไล่ออกจากตระกูล หลินเหมยกับเเม่นมก็ร่อนเร่เดินตามทางเพื่อหาที่พักเเต่ก็ต้องพบเจอกับคราวเคราะห์เมื่อต้องพบเจอกับโจรป่าทำให้เเม่นมที่อยู่ด้วยกันมาเเต่เด็กๆต้องจบชีวิตลง ทำให้เหมยหลินต้องวิ่งเข้าป่าเพื่อเอาชีวิตรอด หลินวิ่งเอาเป็นเอาตายอย่างไม่คิดชีวิต เเต่กระนั้นก็ไม่อาจรอดพ้นได้ เมื่อป่าที่เขาเข้าไปนั้นเป็นป่าหมอกหมื่นพิษที่เเม้เเต่ผู้ที่มีวรยุทธ์เองก็ไม่กล้าเข้าไป ฟางเหมยหลินเป็นบุตรของของ'ฟางเหมยลี่' ฟางเหมยหลินนั้นเสียมารดาตั้งเเต่10ขวบ ทำให้ต้องอยู่กับเเม่นมตามลำพังเพราะตั้งเเต่ฮูหยินใหญ่เสียชีวิตไปผู้เป็นบิดาก็ไม่คิดจะเหลียวเเลเขาอีกเลยทำให้ถูกพวกลูกอนุของพระบิดากลั่นเเกล้งมาตลอดเเม้เเต่บ่าวรับใช้ก็ไม่เว้นเช่นกัน ตระกูลจินเป็นตระกูลใหญ่ จินตงเฉิงเป็นขุนนางขั้น2เป็นเสนาบดีกรมโยธา

ฟางเหมยหลิน<นายเอก>

//เราต้องรีบออกจากป่าเเห่งนี้โดยเร็วก่อน'ยามโหย่ว'(17.00-18.59น.)

//เขาคิดก่อนจะมุ่งหน้าออกจากป่าอย่างรวดเร็ว

. . . . . . . . . . . . . . . . .

ยามเซิน(15.00-16.59น.)

ฟางเหมยหลิน<นายเอก>

"ท่านป้า เเถวนี้มีโรงเตี๊ยมหรือไม่ขอรับ"

//เมื่อเขาเดินเข้าไปในเมืองมาได้สักพักเขาก็เดินตามหาโรงเตี๊ยม