เสียใจ2

พะแพงถูกยูกิดึงมาขึ้นรถ ก่อนจะมาถึงร้านอาหารร้านหนึ่ง เป็นร้านอาหารที่พะแพงรู้ได้ทันทีว่ามันต้องมีเงินเท่านั้นถึงจะเข้ามาทานอาหารที่นี่ได้ ถึงเขาจะรวยเหมือนกันแต่ก็ไม่เคยคิดจะมาทานอาหารในที่แบบนี้นอกจากจะซื้อจากมินิมาร์ทของโรงพยาบาลแล้วเอาไปทานที่ห้องพักตัวเองประหยัดเงินได้มากเลยทีเดียว

คุณยูกิ ทานอาหารที่นี่ประจำเหรอครับ

พะแพงพูดหลังจากมีพนักงานต้องรับมารับเขากับยูกิไปนั่งโต๊ะอาหารแล้ว

ไม่หรอก มาเฉพาะกับลูกค้าน่ะ แล้วก็ เห็นว่าคุณยังไม่ได้ทานอะไรเลยพามา

อ้อ ลำบากคุณแล้วครับ จริงๆผมทานอะไรก็ได้ไม่จำเป็นต้องเข้าร้านหรูหราไฮโซแบบนี้ อีกอย่างราคามันแพงไปผมไม่มีเงินจ่ายหรอกนะครับ

คุณเกรงใจเกินไปแล้ว คุณคือแขกของผมจะให้จ่ายได้ยังไง เพราะงั้นมื้อนี้ผมเลี้ยงไม่ต้องเกรงใจครับ

พะแพงมองหน้าของยูกิก่อนจะก้มมองเมนูอาหารซึ่งมันก็แพงจนหูฉี่ เขาจึงสั่งอะไรง่ายๆมา ยูกิเองก็สั่งอาหารมา สองสามอย่าง ทั้งสองทานอาหารโดยไม่พูดกันเลยสักคำพอทานเสร็จพะแพงเลยพูดขึ้น

ขอบคุณนะครับที่สำหรับอาหารมื้อนี้ แล้วก็ขอบคุณที่ให้ยืมผ้าเช็ดหน้า ไว้ผมจะคืนทีหลังพร้อมชุดของคุณ

ไม่เป็นไรครับ ผมแค่อยากจะตอบแทนที่คุณช่วยผมแล้วคุณพะแพงมีงานต่อหรือเปล่าครับ

อ่อ ตอนบ่ายไม่หน้ามีอะไรแล้วละครับ ผมว่าจะกลับบ้านเลย

งั้นผมไปส่ง คุณอยากซื้ออะไรเข้าบ้านก่อนไหมครับ

ไม่เป็นไรผมรบกวนคุณมามากแล้ว คุณแค่ไปส่งผมที่โรงพยาบาลก็พอ ผมจะไปเอาของน่ะกระเป๋าเงินแล้วก็กุญแจบ้านอยู่ที่นั่น

แต่รถคุณไม่มี? เอาเถอะผมไปส่งคุณเอาของแล้วส่งกลับบ้านแล้วกันนะครับ ไม่รังเกียจใช่ไหม

ไม่เลยครับ ยินดีมากๆ พะแพงไม่รู้จะปฏิเสธยังไงแล้ว ยิ่งพูดอีกคนก็ยิ่งหาเหตุผลที่จะไปส่งเขาให้ได้

ยูกิมาส่งพะแพงเอาของที่โรงพยาบาล พะแพงลงจากรถก่อนจะออกคำสั่งกับยูกิ

คุณรออยู่ที่นี่แหละครับ เดี๋ยวผมมา ไม่นาหรอกแป๊บเดียว อย่าลงจากรถนะครับคุณสะดุดตาเกินไป

ผมหล่อเกินไปเหรอครับ คุณพะแพงถึงหวงผมไม่ให้ผมลงจากรถเพราะกลัวคนอื่นจะมางาบผมไปใช่ไหมครับ

พูดจาเพ้อเจ้อแล้ว คุณหลงตัวเองเหมือนกันนะครับคุณยูกิ ผมแค่กลัวว่าคุณจะโดนไล่ฆ่าต่างหากละครับ

ที่แท้คุณหมอพะแพงก็เป็นห่วงผม ผมดีใจนะครับเนี่ย

พูดมากจังเลยครับ ปิดกระจกได้แล้ว รอเงียบๆนะครับ ผมไปไม่นาน พูดจบพะแพงก็เดินเข้าโรงพยาบาลไปทิ้งให้ยูกิมองตามหลังแล้วยิ้มออกมาน้อยๆ

น่ารักจริงๆ

พะแพงเข้ามาในโรงพยาบาลก็ตรงไปที่ห้องพักของตัวเอง เขารีบเก็บของเพราะไม่ต้องการจะเจอชิกิ เขาไม่พร้อมจะรับมือกับความรู้สึกตัวเองและความผิดหวังอีกครั้ง พะแพงเก็บของเสร็จแล้วเดินออกมาจากห้องแต่ก็ต้องชะงักเมื่อออกมาแล้วเจอชิกิที่เดินมาทางเขา พะแพงเห็นแล้วก็ทำหน้านิ่งใส่ชิกิเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาเลือกที่จะเดินผ่านร่างชิกิไปไม่เหลือบตาไปมองชิกิที่เดินมาหยุดตรงหน้าเขา

พะแพง ฉันขอโทษ

พะแพงหยุดเดินเมื่อชิกิพูดขอโทษเขา เขาไม่ได้หันกลับไปมองชิกิเพราะกลัวว่าน้ำตาที่เหือดแห้งไปแล้วจะไหลออกมาอีก

ขอโทษนะครับ เรารู้จักกันอย่างนั้นเหรอครับ คุณทำอะไรผิดทำไมต้องขอโทษผมด้วย

พะแพง อย่าเป็นแบบนี้เลยนะ ที่ฉันพูดไปเพราะฉันอารมณ์ไม่ดี ฉันขอโทษ เรากลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมได้ไหม

ผมทำไม่ได้หรอกครับ ขอโทษด้วย ไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวกลับก่อนนะครับ พะแพงกำลังจะเดินต่อ แต่ชิกิกลับดึงมือของเขาไว้

เดี๋ยวพะแพง ฉันขอโทษแล้วจากใจจริงของฉันเลยนะนายจะทำเป็นไม่รู้จักฉันงั้นเหรอ

ปล่อยมือด้วยครับคุณหมอชิกิ ผมต้องรีบไปเพราะมีคนรอผมอยู่ข้างนอก

ใครที่รอนายอยู่ คนที่นายช่วยไว้ใช่ไหมที่รอนายอยู่ข้าง นอกนั่นน่ะพะแพง นายจะคบกับเขางั้นเหรอ นายบอกไม่ชอบเขาไม่ใช่หรือไงทำไมถึงจะไปกับเขาละ

ใช่ครับ ที่ผมไม่ชอบเขา แต่ก็ใช่ว่าผมจะเปลี่ยนใจไม่ได้ แล้วอีกอย่างผมกำลังทำตามที่คุณต้องการ คือการทำเป็นคนไม่รู้จักกัน พูดเองลืมแล้วเหรอครับ ผมต้องไปแล้วขอตัวนะครับปล่อยผมได้แล้วครับ

ชิกิปล่อยมือของพะแพงแล้วมองตามแผ่นหลังที่กำลังเดินห่างออกไปเรื่อยๆโดยไม่หันมามองเขาด้วยซ้ำ

หลังจากพะแพงเดินออกจากโรงพยาบาลแล้ว เขาก็ซึมลงทันตา เขาเสียใจมามากแล้วเขาจะไม่กลับไปเสียใจอีก เขาต้องทำใจจากชิกิให้ได้อย่าให้กระทบกับงานของเขา พะแพงคิดก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติแล้วเดินไปขึ้นรถของยูกิ

ไหนว่าแป๊บเดียวไง ทำไมนานนักละ มีปัญหาอะไรหรือเปล่า

ไม่มีครับ แค่คุยกับพยาบาลเรื่องคนใข้นิดหน่อยน่ะครับ ขอโทษที่ให้รอนานนะครับ พาผมกลับเถอะ

อืม ออกรถรู้ทางไปบ้านคุณพะแพงแล้วสินะ

ครับคุณยูกิ คนขับรถพูดขึ้น ก่อนจะออกรถทันที

ยูกิพาพะแพงมาส่งถึงบ้านเขาก็ขอตัวกลับก่อนเพราะเขาต้องกลับไปเคลียร์งานที่บริษัทต่อ ส่วนพะแพงนั้นก็เข้าบ้านพักผ่อน

อ่าให้ตายสิเราลืมขอนามบัตรเขา พะแพงพูดขึ้นก่อนจะเหลือบไปเห็นแผ่นกระดาษเล็กๆบนโต๊ะรับแขกของเขา

เขาทิ้งไว้ให้สินะ ค่อยติดต่อเขากลับไปดีกว่าตอนนี้เราพักก่อน พะแพงพูดกับตัวเองแล้วก็อาบน้ำพักผ่อนตามสไตล์ของเขา

ด้านยูกิ

หลังจากแยกจากพะแพงไม่นานนัก มือขวาของเขาก็ส่งข้อความมาหาเขา

ท่านยูกิครับ เอกสารข้อมูลส่วนตัวต่างๆของคุณพะแพงผมได้จัดการหามาให้ท่านยูกิเรียบร้อยแล้วครับ

ยูกิอ่านแต่ไม่ได้ตอบ เคียวยะมือขวาเขารู้ดีว่านายท่านของเขารู้แล้วจึงไม่ได้ส่งอะไรมาอีก ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงยูกิก็มาถึงบริษัทของเขาเมื่อเขาเดินเข้ามาภายในอาคารพนักงานไม่ว่าจะชายหรือหญิงทุกคนต่างก้มหัวให้เขา ยูกิเดินผ่านผู้คนที่ก้มหัวให้เขาไปขึ้นลิฟต์ส่วนตัวไปชั้นบนสุดของอาคารซึ่งเป็นห้องทำงานของเขา ทันทีที่ประตูลิฟต์เปิดออกเคียวยะมือขวาก็รีบเดินมารับเสื้อนอกของยูกิไปแขวนที่ราวไม้ พร้อมไปยืนเงียบๆที่ริมประตูทางเข้า

ครบถ้วนหรือเปล่าที่ข้อมูลหามาเคียวยะ

ครบถ้วนครับ แต่ว่านายท่านครับแม้ในเอกสารไม่ได้ระบุว่าคุณพะแพงมีน้องชาย แต่ คุณพะแพงเหมือนจะมีน้องชายนะครับ แต่อยู่ที่เมืองไทยในตอนนี้

อืมแล้วยังไงต่อ พูดมาสิ

คือเขาชื่อ พะพาย ครับ เขาเป็นอดีตนักกีฬาเทควันโด้ทีมชาติญี่ปุ่นครับ แต่ตอนนี้ออกมาเป็นอาจารย์สอนการป้องกันตัวอยู่ที่ตระกูลอาคิระ และ ผมไม่เคยรู้เลยว่าเขาจะมีพี่ชายอย่างคุณพะแพง

โลกกลมจังเลยนะนายว่าไหมเคียวยะ เอาละ ไปหาของว่างมาให้ฉันหน่อยส่วนที่เหลือฉันจะอ่านเอง

ครับนายท่านยูกิ เคียวยะพูดก่อนจะออกไปเงียบๆ

ยูกิก้มหน้าลงอ่านตัวหนังสือหมึกสีดำที่เต็มหน้ากระดาษ เขาก็ได้ความสรุปว่า

พะแพง เป็นคนไทยเชื้อสายญี่ปุ่น ครอบครัวของพะแพงล้วนเป็นหมอทั้งสิ้น ไม่ว่าจะพ่อหรือแม่ก็เป็นหมอศัลยแพทย์ และฐานะทางบ้านของพะแพงก็ทำบริษัทผลิตอุปกรณ์เครื่องมือทางการแพทย์ด้วย ซึ่งถือว่าฐานะดีมากๆพะแพงเรียนจบปริญญาตรีคณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ที่เมืองไทยตอนอายุแค่20ปี

( ถือว่าเก่งมากระดับหนึ่งเลยทีเดียวสำหรับรุ่นเดียวกัน ) แถมได้เกียรตินิยมอันดับ2ด้วย พอจบแล้วจึงมาเรียนต่อปริญญาโทคณะแพทยศาสตร์ที่ญี่ปุ่น ด้วยความรู้ความสามารถที่มี จึงได้เป็นแพทย์เต็มตัวในตอนอายุ26 ปี

ปีนี้พะแพงอายุ26ปีเท่ากับว่าพะแพงพึ่งได้รับการบรรจุเป็นศัลยแพทย์เมื่อไม่นานมานี้ ส่วนครอบครัวนั้นได้เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุเหตุรถชน มีคนรอดแค่สองคนนั้น  ก็คือพะแพงกับน้องชายที่ชื่อพะพาย

พะพายเป็นอดีตนักกีฬาเทควันโด้ทีมชาติญี่ปุ่น ตอนนี้ทำงานให้ตระกูลเคียวยะ อีกอย่างตอนนี้เจ้าตัวกลับอยู่ที่เมืองไทยเพราะกลับไปเที่ยวและไปไหว้ศพพ่อแม่ที่นั่น อีกไม่นานก็กลับญี่ปุ่น

ยูกิอ่านเอกสารทั้งหมดก่อนจะวางลงแล้วคิด พะแพงไม่เคยมีแฟนหรือไงกันนะ เขาคิดแล้วลิฟต์ที่หน้าห้องเขาก็เปิดออกเป็นเคียวยะที่กลับมาพร้อมกับขนาดพุดดิ้งคารราเมลซอสสตรอว์เบอร์รี่จานใหญ่ กับ น้ำชาเขียว ใช่ยากูซ่าแบบเขานี่แหละที่ชอบขนมพุดดิ้งคาราเมลซอสสตรอว์เบอร์รี่ที่สุด เคียวยะวางของว่าสุดโปรดของนายท่านตัวเองแล้วเขาก็ไปนั่งพักที่โซฟาของยูกิ

นี่เคียวยะ อยู่กับฉันสองคนไม่ต้องเรียกว่านายท่านแล้วได้ยินแล้วขนลุกชะมัด

ทำไมละก็นายเป็นเจ้านายฉันไม่ใช่หรือไง

ก็ใช่แต่เรียกเฉพาะตอนอยู่ข้างนอกสิวะ อยู่สองคนไม่ต้องเรียกเพื่อนกันเรียกปกติดีกว่าเห็นเรียกแบบนั้นแล้วแปลกๆ

เออๆ รู้แล้วน่า นี่ยูกิ นายจะทำยังไงต่อจะจีบคุณพะแพงหรือเปล่า

ทำไม แกจะช่วยฉันจีบเขาเหรอเคียวยะ

ไม่ใช่หรอก ถามไปงั้น ฉันว่าเขาก็ หล่อ น่ารัก แถมน้องชายเขาก็ หล่อ หน้าหวาน เหมือนกัน

แกชอบน้องพะพายว่างั้น อ้อเข้าใจละ แกจะตีสนิทพะแพงเพื่อเข้าหาพะพายใช่ไหม โถ่ ไอ้เพื่อนเชี้ย ปอดแหกฉิบหาย ชอบก็ไปจีบพูดออกไปตรงๆเลย

ใครจะไปพราวเสน่ห์แบบนายกันยูกิ ฉันไม่ค่อยได้เจอพะพายจะเอาเวลาไหนไปตามจีบเขา อีกเจ้าตัวกำแพงคุ้มกันตัวเองหนาใช่ย่อยเข้าถึงก็ยาก ถามเย็นชาไม่ค่อยพูดอีก แบบนี้จะไปจีบก็คงแพ้ตั้งแต่ไม่เริ่ม

ก็เลยจะใช้วิธีนี้ ฮาฮาฮ่าๆ เพื่อนฉันแกนี่แมร่ง กระจอกมากเพื่อน

หุบปากไปเลย หัดดูตัวเองก่อนเถอะ หาวิธีจีบเขาได้หรือยังฮะ บ่นแต่ฉันเอาเวลาไปหาวิธีจีบคุณพะแพงนุ้นไปไอ้คนไร้ความสามารถ

พูดอย่างนี้แกมาต่อยกันไหมฮะเคียวยะ มาให้ฉันต่อยปากสักทีจะได้เอาหมาตัวใหญ่ๆออกจากปากแก

ทั้งสองเถียงกันอยู่สักพักใหญ่จนเคียวยะต้องขอตัวไปเอาน้ำมาดื่ม แล้วก็กลับมานั่งที่เดิม

เคียวยะ ถ้าพะพายกลับมาแกพาเขามาหาฉันได้หรือเปล่า

ไม่มีปัญหาอยู่ที่ว่าเขาจะมาไหมแค่นั้นแหละเพื่อน

ไม่มาก็ต้องทำให้มาให้ได้จะฉุดกระชากลากถูมาก็ไม่ว่า ขอแค่ให้เขามาเจอฉันก็พอ ฉันจะทำความรู้จักกับเขาสักหน่อย

ได้ไว้เขาบินกลับมาฉันจะไปหาเขาทันที

ไปรับเขามาหาฉัน?

เปล่าฉันคิดถึงใบหน้าหล่อหวานของเขา

เห้อ เอาที่สบายใจเลยเพื่อนอย่าลืมเขาคือคนที่ฉันอยากเจอตัวที่สุดก็พอ

รู้แล้วไม่ต้องย้ำ กลับบ้านกันเถอะเย็นแล้ว ง่วงอยากพักผ่อน

อืม ไปกันฉันก็อยากพักผ่อนบ้าง

ทั้งสองคนกลับบ้านพร้อมกันเพราะเขาอยู่บ้านเดียวกัน พอถึงบ้านเคียวยะก็หมดหน้าที่มือขวาแต่กลับเป็นเพื่อนสนิทของยูกิ มีห้องพักของเขาในตัวบ้านของยูกิย่อมเป็นเรื่องธรรมดา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***