ตอนที่ 1.

"ไอ้ไร้ค่า!! เเกยังจะเข้าUAไปเพื่อ?! ในเมื่อเเกไม่มีอัตลักษณ์!!!" บาคุโก คัตสึกิ มายืนหน้าโต๊ะตะคอกใส่อดีตเพื่อนรักสมัยเด็กอย่างจัง

"คัตจัง!! น้ำลายมันกระเด็นนะรู้ไหม!!!?" มิโดริยะ อิซึคุ ตะคอกกลับ ณ บัดนี้สมุดการบ้านของอิซึคุเฉอะแฉะเต็มไปด้วยน้ำลายของคัตสึกิ

"หา?!!!! ชั่งมันสิวะ!!!" คัตสึกิปัดสมุดนั่นจนตกโต๊ะ "เเกน่ะเป็นฮีโร่ไม่ได้หรอก!!! เพราะเเกมันไร้อัตลักษณ์ไงล่ะ!!!" คัตสึกิเอานิ้วชี้กดหน้าผากของอีกฝ่ายอย่างเเรง

"ผมจะห่าเป็นอะไรก็เรื่องผม!! เอามือออกได้เเล้วคัตจัง!" อิซึคุพยายามเอามือของอีกฝ่ายออกเเต่ก็ไม่เป็นผล เค้าสู้เเรงช้างอย่างคัตสึกิได้ยังไงกัน!?

"ทำไม? เจ็บงั้นหรอ? เเค่นี้ก็เจ็บจะไปทำไรได้!" อิซึคุที่ฟังคำพูดเพ้อเจ้อของคัตสึกิ เจ้าตัวมีสีหน้าเเบบนี้→-_-

"เหอะ! เเค่นี้ก็เจ็บ?คนอย่างผมเนี่ยนะ? รู้จักผมน้อยไปละนะคัตจัง!!" อิซึคุลุกขึ้นพรวดเอาเท้าของตนเตะโต๊ะอย่างเเรง คัตสึกิที่อยู่หน้าโตะก็โดนไปจังๆ

อ๊อก!

คัตสึกิล้มไปกับพื้น

"เป็นไงล่ะคัตจัง~ " อิซึคุพูดพรางเอามือเท้าสะเอว ยกยิ้มมุมปาก

"ไอเดกุ!!" คัตสึกุลุกล้นพรวด ใช้อัตลักษณ์ระเบิดของตน โจมตีอิซึคุ

บู้ม!!!

"หวา!! คัตจัง! เล่นใช้อัตลักษณ์อะ!!ไม่เเฟร์เลย!!!" อิซึคุหลบระเบิดนั่นได้ ยืนกอดอกนิ่วหน้าไม่พอใจ

"ช่วยไม่ได้เเก ไร้อัตลักษณ์เองนิ" คัตสึกิพูดเน้นคำว่าไร้อัตลักษณ์ ยกยิ้มอย่างผู้มีชัยชนะ

"เชอะ!!" อิซึคุหันหน้าหนีอย่างงอนๆ

"เชอะ แชะอะไรของเเก?" คัตสึกิพูดกวนๆ

"ผมพูดเเค่คำว่าเชอะอย่างเดียวเถอะคัตจัง ผมไม่ได้ผู้ว่าเเชะด้วยซักหน่อย" อิซึคุก็ไม่ยอมเเพ้

"อะ เอ่อ..พวกนายหยุดทะเลาะกันได้เเล้วนะ อ..อาจารย์จะเข้าสอนเเล้วนะ" เพื่อนร่วมห้องห้ามปราม ไม่งั้นถ้าอาจารย์เข้ามาเเล้วเห็นสภาพโต๊ะกระจักกระจายเเบบนี้ได้โดนครูบ่นจนหูชายกห้องเเน่...

คัตสึกิทะเลาะกับอิซึคุทุกวันทุกเวลาจนคนส่วนใหญ่บอกว่าเป็นเรื่องปกติไปซะเเล้ว เพื่อนร่วมห้องรวมถึงอาจารย์เเละพ่อเเม่ยังกุมขมับ....

"เฮ้อ เอาเถอะ" อิซึคุยักไหล่ทีนึงเเละเก็บกวาดของที่กระจักกระจายให้เป็นที่เหมือนเดิน โดยมีเจ้าคัตสึกิช่วยอยู่บางชิ้นบางอัน

...-----------------------------...

"เอาล่ะนั่งที่ๆ" อาจารย์ประจำวิชาเข้ามา ถึงกับค้างภายในห้องเงียบสงบ เงียบเเบบได้ยินเสียงสอนของห้องข้างๆ ปกติเข้ามาก็จะปวดหัวกับการห้ามการทะเลาะกันระหว่างคัตสึกิกับอิซึคุ เเต่ปัดนี้ดันไม่ชวนกันทะเลาะ

เเปล๊กกก!!! อาจารย์คิดในใจ

...*****************************...

...จบ!!!...

......หวัดดีช่วงท้ายครับนักอ่านทุกท่าน......

......ไม่รู้เเต่งดีรึเปล่าติชมได้ครับ ผมลืมบอกไปเรื่องนี้อาจจะหยาบๆหน่อยนะครับ(เพื่อความกาว🥴)......

......บ๊ายบายครับ~~......

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

คุยกันก่อนอ่าน