คนนั้นคือพระรอง

​

เดี๋ยววันนี้ก็มีธุระอยู่นั่นแหละ ทั้งของ ยูนนะ อลัน แล้วก็องค์จักรพรรดิอีก จะเรียกห่าอะไรหนักหนาอดได้อยู่กับผัวเลยอีเวร 

"ท่านไนลอนครับ" ใครอีกวะยังไม่จบอีกหรอ พอหันไปดูออร่าแห่งความหล่อฟุ้งกระจาย เขาคือ 'ไซม่อน' น้องชายต่างมารดาของ อลัน ไคโตะ 

ไซม่อน มีนิสัยดีกว่าอลันเยอะเขาเป็นคนที่หล่อ เก่ง มีเมตตาต่อคนอื่นถึงแม้จะไม่รู้จักกันเรียกง่ายๆว่าพ่อคนดีของทุกคน ข้อเสียของเขาก็จะเป็นคนเชื่อคนง่าย... เชื่อง่ายจริงๆนะ...ชะ...เชื่อคนง่าย? เราเขียนให้มันเป็นคนแบบไหนเนี่ยนะ!!!!  

"ว่าไงหรือครับ ท่านไซม่อน" 

"คือท่านพ่อ สั่งให้ผมมารับท่านไนลอนไปหาท่านครับ เห็นยังไม่มาสักที" รอนานขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย 

"อ๋อ คือพอดีมีธุระระหว่างทางขอโทษนะครับที่ต้องทำให้รอนานขอโทษจริงๆครับ" ไม่ได้พูดจากใจจริงๆหรอกพูดให้มันเป็นพิธีเฉยๆ ชั่วได้ดีเลยกู 

"55555 ไม่ต้องขอโทษหรอกครับ" หัวเราะหาพ่ออะไรหรอไซม่อน แหกตาดูหนังหน้ากูหน่อยหน้าแบบนี้มีเรื่องตลกๆงั้นหรือ เห้อห้ามโกรธใจเย็นๆ 

"รีบไปกันเถอะครับ เดี๋ยวฝ่าบาทจะพิโรธซะก่อน"  

////จับมือไซม่อน

"//////" ทำไมหน้ามันแดงๆวะ แดงแปร๊ดอย่างกับมะเขือเทศ ไม่เข้าใจ;-; 

"ท่านไซม่อน ทำไมถึงหน้าแดงได้ขนาดนี้ครับ" 

"ก็คะ...คนมันเขินอยู่ดีๆก็มาจับมือ" แค่จับมือแค่นี้เองทำเป็นเขินไปได้ ไม่ได้คิดอะไรสักหน่อยดิฉันมีผัวแล้วค่ะ ส่วนคนนี้เป็นแค่เพื่อนสนิทก็พอ 

"อ่อครับ ถึงมันจะเสียเกียรติหน่อยเวลาให้สามัญชนมาจับมือกับคนที่มีเชื้อสายราชวงศ์ ขอให้มองข้ามเรื่องนี้นะครับถือว่าผมขอร้อง ตามจริงมันจะไม่ควรที่มีการแบ่งชนชั้นกันหรอก บางคนอาจจะพอใจกับชนชั้นนี้ แล้วคนอื่นล่ะ?เขาพอใจไหมไม่ช้าหรือเร็วมันต้องมีการประท้วงแน่ๆ" นี้เป็นบทพูดในนิยายที่เป็นคนแต่งเองนะ อีก 30วัน จะมีการก่อการประท้วงขึ้น 

ไซม่อน ถึงกับพูดไม่ออก 'ท่านเขามีควาสามารถอะไรกันแน่ คงจะไม่เป็นดั่งคำทำนายที่จะมีผู้ร่วงรู้เกิดขึ้นมาในโลกนี้' มันเป็นไปได้หรอกคงจะพูดลอยๆก็ได้นะ 

"เอิ่ม...พูดออกไปเยอะนะเนี่ย ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นคนพูดมากขนาดนี้" พูดมากตั้งแต่มาอยู่ร่างนี้แล้วโว้ย!!! มึนอะไรห้ะ 

"0_0 อะไรนะครับ!!!!" 

ณ ห้องขององค์จักรพรรดิ 

"ถวายบังคม องค์จักรพรรดิ" 

"ไนลอน อาการดีขึ้นแล้วหรือ" ถ้าอาการไม่ดีขึ้นคงไม่มายืนอยู่ตรงนี้หรอก คงจะนอนเหมือนคนเป็นอัมพาต 

"กระหม่อม อาการดี๊ด๊าแล้วครับ" อุ้ย!!! พูดติดเล่นไปหน่อยอยู่ๆหัวใจก็ดี๊ด๊าอย่างไม่ทราบสาเหตุเลย 

"พูดอะไรของเจ้า คิดว่าข้าเป็นเพื่อนกันหรือ" 

"กะ...กระหม่อมขออภัยนะครับ พอดีช่วงนี้ติดเล่นไปหน่อย เรียกง่ายๆว่าอารมณ์ดีครับ" แต่อารมณ์เสียมากกว่าอารมณ์ดีซะอีก ขอแถไปเรื่อยๆเพราะอย่างไงโลกนี้พูดแต่ความจริงอยู่แล้ว ไม่มีใครพูดโกหกหรอก 

"ข้าไม่สนใจเรื่องแบบนั้นหรอก ที่ข้าเรียกเข้ามาก็เป็นเรื่องของไคโตะ ทำไมเจ้านั่นถึงได้รักเจ้าหัวปักหัวปําทั้งๆที่ตัวเองมีคู่หมั้นอยู่แล้ว" อะไรนะ!!! นี้มันถามเอาความกันชัดๆ ต่อหน้าลูกไม่คุยด้วยแต่มาคุยกับหัวหน้าอัศวิน...

"กระหม่อมก็ไม่ทราบพ่ะย่ะค่ะ ท่านคงต้องไปคุยกับเบบี๋ของผมเองนะครับ ตอนนี้ ยูนนะกับไคโตะ เริ่มจะมีปัญหากันแล้วไม่รู้ว่าจะเคลียร์กันเสร็จหรือยัง แล้วท่านลองมองไปดูทางเข้าประตูสิครับ อุ้ย!!! ตบหน้ากันแล้วโหดร้ายจริงๆ บังอาจมาตบหน้าเบบี๋ของผมยอมไม่ได้โว้ยยยย" 

"ความรักทำไมมันถึงยุ่งยากแบบนี้วะ ข้าอุตส่าห์เลือกหมั้นหมายคุณหนูผู้ดีแล้ว แต่กับมาคลั่งรักกับหัวหน้าอัศวิน" ***เอย มันผู้ดีตรงไหนวะเรดาร์มึงพังแล้วมั้ง ดูแต่รูปลักษณ์ภายนอกภายในไม่เคยดูประสาทจริงๆ 

ไนลอน ให้โลกก่อนค่อนข้างมีนิสัยพูดตรงๆแรงๆ พูดไม่เคยที่จะคิดความรู้สึกของคนอื่นช่างมัน i don't care เพราะมันไม่ใช่เรื่องของข่อย

'หน้าอย่างเองใครเขาจะมาคบด้วย' เป็นคำถามที่ไม่อยากจะได้ยินเรื่องความรักไคล้หรอก ถึงแม้ตัวเองจะแต่งนิยายก็เถอะ

"55555 น่าตลกสิ้นดีความรักไม่ได้ยุ่งยากหรอกครับ แต่คนเราทำให้มันยุ่งยากเองท่านเคยเชื่อในรักแท้ไหมครับ ลูกชายของคุณอาจจะมีรักจริงๆที่ไม่ใช่เป็นคู่หมั้นด้วยเหตุผลทางการเมือง?" 

คงจะไม่โดนอะไรหรอกมั้ง เราเองก็พูดออกไปตรงๆแค่นั้นเอง คงไม่ระ...หรอก อะแฮ่ม อะแฮ่มสีหน้าไม่ค่อยดีเลย

"ไนลอน!!!!!" ชิบหายแล้วเอาไงดีวะเนี่ย ไม่น่าพูดแบบนั้นไปเลย... โดนแน่ๆหลับตารอเลย 

เอ๊ะ!!! ทำไมเหมือนมีคนมากอดเลยสัมผัสแบบนี้ต้องใช่แน่ๆ 'ไคโตะ' แถมยังกอดแน่นเรียกว่า

"คิดถึงเธอจัง เวลาทำไมมันเชื่องช้าเหลือเกินมันควรจะได้เจอกันนานๆไม่มีธุระคอยรบกวนระหว่าง 2 เรา" น่ารักจัง อ้อนได้ก็ขี้อ้อนมากแถมยังเชื่องด้วยเป็นหมาน้อยสมบูรณ์แบบเลย

(ตามต่อได้ในรีดอะไร๊)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***