2.ของขวัญจากพี่ชาย

เพราะไอ้โอผมเลยต้องทิ้งงานมากินเหล้าเป็นเพื่อนมัน..ประจำเลยครับ

ทำไงได้...เสือกเลือกคบกับมันแล้วนี่ครับ...ผมผลักเข้าห้องวีไอพี1ไปก็เจอกับ.....

"มาไงมึงไอ้แซน"

ชิบหายผิดห้องดีนะเป็นห้องไอ้เคไม่งั้นเรื่องยาวอีกแน่ๆ

"โทษทีมึง..เข้าผิดห้อง..ปรกติไอ้โอมันอยู่แต่ห้องนี้ว่ะ"

เขินชิบหาย...ผมยืนเกาหัวหน้ามึนอยู่งั้นแหละครับ..

"เข้ามาก่อนสิมึงกูจะแนะนำน้องๆกูให้รู้จัก"

ก็ได้ว่ะ...เดินไปนั่งแม่ง..เขินทำตัวไม่ถูก

"คนไหนน้องมึงหล่ะ"

ก็นั่งแม่งอยู่ตั้ง2คนท่าจะให้เดาในอ้อมกอดมันนั่นแหละ..หน้าเหมือนกันเป๊ะ

"นี่น้องกูข้าวหอมส่วนข้างๆมึงนั่นพราวเพื่อนไอ้ข้าวมันก็น้องกูอีกนั่นแหละ"

พราวเหรอ!!น่ารักดีเหมือนกันนะ..

เงียบๆแต่ซ่อนเขี้ยวเล็บไว้เยอะจากที่ดู..

"ยินดีที่ได้รู้จักครับพี่ชื่อแซน"

"หวัดดีค่ะพี่แซน"

น้องไอ้เคพอจะยิ้มได้อยู่นะแต่อีกคนนี่สิ..นั่งดูดบุหรี่นิ่งเชียว

"หวัดดีค่ะพี่แซน"

นึกว่าพูดไม่ได้ซะอีก...ก็ยังดีที่ทักผมแค่พยักหน้าตอบกลับเท่านั้น..

"มาไงมึง..ไอ้โอโทรตามอีกรึไง"

'เออ!!!แม่งงานการกูไม่ต้องทำกันพอดี"

พูดแล้วขึ้น...อาทิตย์นึงแม่งตามออกมา4วันชิบหายหมด..งานกู

"เมื่อไหร่มันจะเลิกเจ้าชู้สักทีว่ะ"

"ไม่รู้โว้ย!!ป๊าให้สานงานต่อแม่งยังนิ่งอยู่เลย..งานเลยมาอยู่ที่กูหมด"

วุ่นวายอยู่คนเดียว...พูดแล้วอดโมโหไม่ได้...

"ก็คงยังอยากสนุกอยู่มั้งคงอีกไม่นานหลอกจากที่ดู..พักนี้มันดูเบื่อๆยังไงพิกล"

ปรกติจะพาสาวๆมาไม่ซ้ำ...แต่นี่..

แปลกๆบางทีแม่งมานั่งกินคนเดียวเลยต้องเดือนร้อนผมมานั่งกินเป็นเพื่อนมันอีก

"เออ!!กูไปก่อนเดี๋ยวแม่งโทรตามอีก..

พี่ไปก่อนนะสาวๆไว้รอบหน้าพี่พาไปเลี้ยงข้าวนะ"

"ได้ค่ะพี่แซน"

น้องไอ้เคมันยังตอบนะแต่อีกคนนี่ไม่สนใจโลก..นั่งดูดบุหรี่เฉย..ทำให้ผมรู้สึกสนใจเทอขึ้นมาซะอย่างนั้น..

"เออ!!วันหลังกูจะพาน้องไปกินร้านมึงนะ"

"เออ!!ได้ไปวันไหนบอกกูจะจัดห้องไว้รอ"

แล้วผมก็เดินออกมา...แล้วเข้าไปห้องไอ้โอแค่เปิดเข้ามาสายตามันก็ปาดคอผมทันที..

"ช้ามากไอ้สัสแซน"

"มาก็บ่น!!กูไม่ได้ว่างอย่างมึงนี่

งานกูเยอะแยะเมื่อไหร่มึง

จะมาช่วยกูสักทีว่ะ"

"เออ!!ขอเวลากูอีกนิดแระกัน"

"ผลัดมาเป็นชาติแระ..นี่ขนาดน้อง

ไอ้เคยังมาช่วยมันเลย

แล้วมึงไม่คิดจะช่วยกูบ้างรึไงว่ะ"

"น้องไอ้เค...ทำไมว่ะ?"

"ก็ข้าวหอมน้องไอ้เคไงมาช่วยงานที่ผับกับคาสิโนมึงยังไม่เจอน้องเหรอ"

"อ๋อ!!กูเจอแล้วแต่นึกว่าแค่มาเที่ยวเฉยๆ"

มาช่วยงานรึ...แต่ทำไมกูต้องสนใจน้องไอ้เคด้วยว่ะ...

"ไอ้โอมึงยิ้มเหี้ยอะไร..อย่าบอกนะว่ามึงสนใจน้องไอ้เค"

ปรกติไอ้ยิ้มมุมปากแบบนี้มันจะทำแค่เวลามันอยากได้อะไรสักอย่างเท่านั้นแหละ

"เออ!!กูว่าน้องไอ้เคแม่ง...น่าสนใจว่ะ"

นั่นไงกูว่าแระ..

"เจออะไรเข้าไปหล่ะมึงถึงได้ยิ้มขนาดนี้ได้"

ไม่ปรกติอย่างแรง...

"ผู้หญิงอะไรแม่งพกสนับมือ...

ไม่แน่นะมึงอาจจะพกปืนด้วยก็ได้"

"แปลกตรงไหนว่ะ...

มาเฟียรัสเซียนะมึงรึว่ามึงลืมแล้วว่าบ้านไอ้เคมันเป็นมาเฟียไม่ต่างจากเรา"

เออ!!ก็จริงแต่แม่ง..น่าสนใจมาก

ผมก็นั่งยิ้มไปแดรกเหล้าไป..

อย่างเพลินรู้สึกว่าอารมณ์ดีแปลกๆเมื่อนึกถึงหน้าเทอคนนั้น..

-ตัดมาทางข้าวหอม-

"ไหนคะของที่พี่ว่า..."

"รีบว่างั้น.."

"ค่ะรีบ!!จะได้บอกม๊าถูกว่าจะให้จัดการพี่แบบไหนดี"

อย่างแสบครับน้องผม..แด๊ดผมไม่กลัวเท่าไหร่..แต่ม๊านี่สิ...

"เออ!!ขู่จริง...ของอยู่หลังร้านจะไปดูเลยมั้ย"

"ก็นำไปสิคะ..ชักช้าจังพี่เคนี่"

มันกวนตีนติดใครว่ะ...

"ไปๆพราวด้วยพี่มีให้คนละชิ้น"

"พราวด้วยเหรอคะ"

"อืม!!พราวก็เป็นน้องพี่นะ..ไม่ใช่แค่ไอ้ข้าว"

ฉันหล่ะโครตรักพี่เคเลยว่ะ..

พอผลักประตูออกไปก็เจอกับทั้งสองคนนั่น...จะใครหล่ะพี่แซนกับอะไรโอๆนั่นแหละ

"ไงมึง..จะกลับกันแล้วเหรอ"

"เออ!!เซ็งๆกลับบ้านนอนแม่งดีกว่า"

ผมก็ว่าไปแต่ก็แอบมองไปที่น้องไอ้เค

"เออ!!กูลืมแนะนำมึงไปนี่น้องกูข้าวหอมแล้วนี่ก็พราวน้องกูเหมือนกัน"

"หวัดดีพี่ชื่อลีโอยินดีที่ได้รู้จัก"

"หวัดดีค่ะ...แต่ไม่อยากรู้จักเท่าไหร่"

เอ้า!!!คนห่าอะไร..น่ารักชิบหาย...

"แต่พี่อยากรู้จักเทอนะ..ข้าวหอม"

ฉันเกลียดรอยยิ้มเค้าจริงๆ

"ชิ!!ไปกันเถอะค่ะพี่เค..ก่อนที่ข้าวจะตั้นหน้าใครสักคน"

หงุดหงิดชิบหาย...ยิ่งได้ยินเสียงหัวเราะหึๆในในลำคอของยัยพราวด้วยแล้ว...โอ้ย!!!!

"มึงจะไปไหนไอ้เค"

"พาน้องกูไปดูของขวัญต้อนรับการมาครั้งนี่ไง"

"เออดี!!กูก็อยากรู้เหมือนกันว่าพี่ชายจะให้อะไรน้องสาว"

"เสือกจริงๆเลยนะมึงเนี่ย"

เอ้า!!ไอ้เหี้ยแซนมันว่าผมครับ

"มึงไม่อยากรู้ว่างั้น"

"อยาก!!"

"ก็เสือกไม่ต่างจากกูหลอกงั้น"

"555พอๆไปเสือกด้วยกันทั้งคู่นั่นแหละไป"

แล้วผมก็พากันออกมาหลังผับ...

"ไหนคะพี่เค..นี่กวนตีนน้องเล่นรึยังไง"

ไอ้ข้าวมันกอดอกจ้องหน้าผมนิ่ง...สมกับเป็นน้องของผมจริงๆปากมันนี่

"ไปเปิดผ้าดูเอาสิทางขวาของข้าวทางซ้ายของพราว"

ฉันหันไปมองหน้ายัยพราวซึ่งมันก็คงงงไม่ต่างจากฉัน....

พรึบ!!!!

ฉันกระชากผ้าออก...

"ว้าว!!!พี่เค...สวยมาก"

บิ๊กไบค์ค่ะคุณ..ของฉันสีดำของพราวสีแดง..บ้าบอขอแด๊ดมาตั้งนานไม่ให้แต่พี่เคหามาให้เฉย...

"ชอบมั้ยทั้งคู่อ่ะ"

"ชอบค่ะ/ชอบค่ะ"

5555พูดประสานเสียงกันเลยครับ

'ห้ามบอกแด๊ดนะ..ไม่งั้นโดนเล่นกันหมดแน่"

"ค่ะ!!!ขอบคุณค่ะพี่เค"

แล้วเทอก็กระโดดหอมแก้มพี่เทอ..

ทำไมผมรู้สึกอิจฉาไอ้เคแปลกๆว่ะ

"ขอบคุณนะคะพี่เค..พราวชอบมาก"

แล้วพราวก็เดินเข้าไปกอดไอ้เคด้วย

ผมอิจฉาไอ้เคมากครับ..ส่วนไอ้โอมันยิ้มมุมปากแบบ...โครตน่าหมันใส้มาก

สายตามันมองข้าว...เยิ้มเลยครับ

"แปลกดี..พี่ชายให้รถบิ๊กไบค์น้องสาว"

"มึงรู้จักน้องกูน้อยไปไอ้โอ...ของขวัญวันเกิดปีที่แล้วแม่งมันขอปืนกูเชียวนะ"

ยิ่งน่าสนใจเข้าไปอีกทีนี้...ห้าวดีโครตชอบ...

"พราวก็ชอบเหรอ"

ไอ้เหี้ยแซนมึงนี่แปลกๆนะปรกติเงียบ

แต่วันนี้แม่ง..จ้อไม่หยุด..รึว่ามันชอบพราว...ต้องใช่แน่ๆ

"ค่ะ!!พราวชอบ"

นั่นไง...ไอ้รอยยิ้มแบบนั้น...ไม่ผิดแน่ๆ

(ขออนุญาติเจ้าของภาพด้วยค่ะ)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***