บทนำ สาววายกับสเต็ปการตายอย่างอนาถ

ฉันเป็นคนไทย ชื่อก้อย นางสาว นรีรัตน์ สิงสนั่น- (อย่ามาอคติกับชื่อเชียวนะ!) ... หลงใหลในลัทธิ BL และชื่นชอบให้ผู้ชายอยู่ด้วยกัน ความจริงฉันแค่บ่นว่าทำไมไม่มาอยู่ในที่ที่มีแต่ผู้ชายได้กันนะ ฟินลูกหูลูกตา เพราะเจ้าขี้หมาก้อนนั้นยังไงล่ะ!

ช่างมันก่อน การตายของฉันเป็นยังไงก็ช่าง แต่เบื้องหน้าตอนนี้เป็นเด็กหูแมวคนหนึ่ง ใส่ชุดอย่างกะไซเบอร์ธีมสีฟ้า ตัวเล็กเท่าเด็กสิบกว่าขวบ และยิ่งไปกว่านั้น เขาเป็นเด็กผู้ชาย... สมองทำงาน เด็กนี่มันโพขวาชัดๆ

“คุณนรีรัตน์ คุณตายด้วยก้อนอุจจาระของสุนัขและหัวฟาดพื้นเลือดไหลอาบ ตายอย่างอนาถ นี่คือข้อมูลก่อนที่คุณจะตาย และมายังโลกของเล่นแห่งนี้” เขาพูดก่อนพับไมค์เก็บ ไม่แสดงสีหน้าใดๆ

ขอบใจ...

ทุเรศและน่าสมเพชที่สุด!!! ตายด้วยก้อนขี้หมาเนี่ยนะ?? ดูถูกชีวิตของนังก้อยคนนี้เกินไปแล้ว!!

แค่ลื่นก้อนขี้หมาแล้วล้มหัวคะมำฟาดพื้นเนี่ยนะ ฉันตายได้อนาถขนาดนี้เชียวเหรอ?! ตอบ!! แม่จะฟาดให้ ถ้าเจอคนเขียนบทการตายของฉันแบบนี้!(แอบกำหมัด)

ความจริงการที่จากมาต่างโลกเนี่ย ฉันควรจะตายอย่างมีสเต็ปโดยการโดนรถบรรทุกชน แล้ววิญญาณล่องละลอยอย่างสง่าสิ

ขี้หมาก้อนนั้นมันคืออะไร?!

“คุณนรีรัตน์มีงานอดิเรก อ่านนิยาย BL และอ่านโดจินBL แนวโชเน็นไอกับเรท18+ อันเซ็น เพราะเห็นอ่านแล้วได้อารมณ์” เด็กหูแมวยังพูดไม่หยุด

“เดี๋ยวๆๆๆ ไม่ต้องพูดหมดก็ได้ สงสารฉันหน่อยเถอะ” ฉันทนรับฟังต่อไปไม่ได้ ใครจะไปอยากฟังเรื่องของตัวเองแบบนั้นกัน

“ขออภัย กระผมเป็นเพียงระบบฝึกหัด นาม บิชอป ฝากเนื้อฝากตัวด้วย” บิชอปก้มหน้าเล็กน้อย เขาไม่สนใจคำพูดของฉันเลยสักนิด

“ขอบใจ” นอกจากไอ้ระบบนี่ยังจะทำตัวยิ่งกว่าคอมพิวเตอร์แล้ว ยังประสาทใส่อีก

“ถ้ารู้ว่าฉันเป็นสาววายแล้วคุณดึงฉันมาในที่แบบนี้ ก็ควรจะตอบแทน...จริงไหม?”

“ความจริง ทางเราก็จะตอบแทนอยู่แล้ว ให้ไปใช้ชีวิตสุขสบายที่ยุทธภพ...”

“หยุดอยู่ตรงนั้นเลยย่ะ!” ฉันรีบโพล่งปากรั้งไว้

“...” บิชอปมองตาแป๋ว แต่ไร้สีหน้าความรู้สึก

“สาววายก็ต้องเจอกับโลกที่มีแต่ BL ที่ฉันชอบสิ” แบบนี้ค่อยสนองความต้องการสักหน่อย

“...เข้าใจแล้ว” บิชอปก้มหน้างุด ก่อนจะจิ้มโน่นนี่นั่นบนจอดิจิตอล

ฉัน...เสนอไปอย่างนั้นแหละ ถ้าได้ก็ดี...

“ทำภารกิจเพื่อปลดล็อคด่านดังกล่าว”

“ว่าไปนั่น...แต่จริงเหรอ?!” ฉันตาลุกวาว เห้ย! ความใฝ่ฝันสูงสุดเลยนะ อย่ามาล้อเล่น!

“ทำภารกิจเพื่อปลดล็อกด่าน” บิชอปเน้นทีละคำ

“น่า เข้าใจแล้ว รีบๆ บอกมา” ฉันเร่งฝีปาก

“เงื่อนไขในการปลดล็อกด่าน เพียงยอมรับ บิชอปในฐานะระบบส่วนตัว” บิชอปเอ่ย

...แค่เนี้ย?

“สบายมาก ฉันยอมรับ” ฉันตอบอย่างไม่คิด กะอีแค่ระบบ บิชอปไม่มีความรู้สึกเหมือนคนสักหน่อย จะไปคิดมากอะไร

“...เรื่องแรกที่คุณต้องเข้าไปทำภารกิจ แก้นิสัยนายเอกขี้หวง(...) เรื่อง ชายาดอกเหมย โดยเนื้อเรื่องคร่าวๆ มีตัวละครหลัก อย่าง ซู่เฮ่อหลิน นายเอกของเรื่อง พระเอกชื่อ หลิวโม่ซาน ตามนายเอกตั้งแต่ต้นเรื่อง และตัวร้ายของเรื่อง หวังหานตง ค่าตัวแพงที่สุดในเรื่อง โม่ซานกับเฮ่อหลินตบแต่งกันตั้งแต่ต้นเรื่อง หลังจากนั้นจะเล่าถึงการใช้ชีวิตของทั้งคู่ ฝ่าฟันอุปสรรคอย่างไร และอดีตของทั้งคู่ที่ขมขื่น ตัดมาที่ปัจจุบัน ตัวร้ายอย่าง หานตง เกิดถูกใจเฮ่อหลินเข้า ไม่ว่าอีกฝ่ายจะแต่งงานอยู่กินกับสามีแล้ว เขาก็ไม่มีวันล้มเลิกความคิดแน่” บิชอปร่ายนิยายยาว

“ฉันจะได้เป็นคนไหนเหรอ?” ฉันยกมือถาม อยากเป็นคนแทงจังค่ะ...

“อย่างเธอเป็นได้แค่อากาศธาตุของเรื่องเท่านั้น” บิชอปแสยะยิ้ม

เอาล่ะ เจ้าหนูนี่มันวอนบาทาซะแล้ว ฉันทำได้แค่กำหมัดและเคียดแค้นในใจ ให้ตายเถอะ ไม่ได้อยากเป็นอากาศสักหน่อย!

ระบบแข็งทื่อนั่นไปไหน?! นิสัยเสียจริงๆ เลย

“ทำการเชื่อมต่อตัวละครไว้ให้แล้ว” บิชอปเอ่ยพลางเสกกำไลใส่ข้อมือฉัน สายสิญจน์ชัดๆ

“สายสิญจน์? เอาไว้คุ้มครองรึไงคะคุณบิชอป?” ฉันจับๆ หยิบๆ สายสิญจน์

“แล้วเจอกันคุณนรีรัตน์:)” บิชอปยิ้มกวนประสาทให้

หลังจากนั้นภาพตรงหน้าของฉันก็กลายเป็นสีขาวโพลนไปหมด จนกระทั่ง...โผล่มาในห้อง ห้องหนึ่ง ซึ่งโคตรจะไม่คุ้นเคย!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***