02

เมื่อจบคาบของอาจารย์หยาง เซี่ยอวิ๋นได้แต่เหม่อลอยอย่างสับสน เขารู้สึกว่าทุกอย่างมันช่างแตกต่างจากความจริง เป็นไปไม่ได้ที่ซือเล่อจะช่วยพูดแทนเขาในที่แห่งนี้ กว่าเขาจะเจอซือเล่อก็ประมาณห้าปีได้

ทุกอย่างพังไปหมด!

เกิดอะไรขึ้น?!

"องค์ชายอยากเดินไปกับกระหม่อมหรือไม่?"ใบหน้าขี้เล่นของคนที่เขาไม่อยากพบเจอกลับปรากฏตัวข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

"ม-ไม่เป็นไรคุณชายซือ"เซี่ยอวิ๋นปฏิเสธซือเล่ออย่างเกรงใจ เขาแสร้งถอยออกห่างจากอีกฝ่ายด้วยความเกร็งทันที

"พระองค์ไม่ต้องเขินอายไปหรอกพะย่ะค่ะ ในใต้หล้านี้เราควรคบสลายที่รู้ใจเอาไว้ เรียกกระหม่อมว่าอาเล่อก็ได้พะย่ะค่ะ"

อีกฝ่ายพูดรวดเร็วพร้อมกับยัดเยียดความเป็นเพื่อนให้เซี่ยอวิ๋นโดยที่ไม่ถามเขาแม้แต่น้อย ทำให้เซี่ยอวิ๋นเกิดอาการงุนงงอย่างฉับพลันก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าคลับคล้ายยินดีอย่างรวดเร็ว

"เป็นเกียรติที่ได้เป็นเพื่อนกับคุณชายซือแต่ทว่าข้านั้น..."

ไม่ปล่อยให้เซี่ยอวิ๋นพูดจบ ซือเล่อรีบเข้ามาควงแขนเขาทันที

"ดีใจมากเลยพะย่ะค่ะที่ได้เป็นเพื่อนกับพระองค์ หากพระองค์มีอะไรที่สงสัยสามารถถามกระหม่อมได้ทุกเมื่อเลยนะพะย่ะค่ะ"

"..."หากไม่ติดที่ว่าเขามีใจให้อีกฝ่าย เซี่ยอวิ๋นรู้สึกอยากจะต่อยหน้าหมอนี่สักหมัด

ทว่าภายนอกนั้นเขาแสร้งยิ้มพลางพยายามสะบัดแขนออกแต่ติดที่ว่าเจ้าหมอนี่ดันเกาะติดหนึบ แกะก็แกะไม่ออก จนสุดท้ายเขาต้องปล่อยให้อีกฝ่ายลากไปยังห้องเรียนถัดไป

พูดก็พูดถึงว่าเขากับซือเล่อในอดีตมีความสัมพันธ์คลับคล้ายจะดีแต่สุดท้ายก็ไม่ดี เมื่ออายุเขาครบสิบห้าปีได้พบกับซือเล่อในงานสวมหวานของเขาพอดีนั้นราวกับเป็นการตราตรึงไปชั่วกาลนาน

"งานเลี้ยงช่างน่าเบื่อนัก"เซี่ยอวิ๋นกว่ดตามองไปรอบๆงานที่เต็มไปด้วยผู้คนมากมายเต็มทั่วท้องพระโรง ทุกคนไม่ได้ต่างมาเพื่อร่วมฉลองให้กับเขาหรอกกลับกันทุกคนต่างมาเพื่อฉลองให้กับน้องเก้ามากกว่า

"งานสวมกวานครั้งนี้เหตุใดจึงจัดให้กับสององค์ชายเล่าในเมื่อองค์ชายทั้งสองต่างประสูติคนละวัน"

"หากกล่าวคงจะยาว ข้าได้ยินมาว่าเพราะฮ่องเต้รักใคร่องค์ชายเก้ามากกว่าจึงมีรับสั่งให้เลื่อนวันสวมกวานขององค์ชายแปดจากสามเดือนก่อนเป็นวันนี้น่ะสิ"

เซี่ยอวิ๋นถอนหายใจก่อนจะมองชายหนุ่มทั้งสองอย่างเย็นชาเพื่อเป็นสัญญาณว่าควรจะหยุดพูดได้แล้ว

น่ารำคาญนัก

น่ารำคาญตรงสิ่งที่ทั้งสองพูดมาเป็นความจริงหมดเลยน่ะสิ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว