การเดินทางแห่งโชคชะตา

บทที่ 1 แม่มดแห่งคำทำนาย

??: ชาร์ลอท ชาร์ลอท อยู่ไหนจ้ะ

ชาร์ลอท: หนูอยู่นี้ค่ะอาจารย์/ชะโงกหน้าออกมาทางหน้าต่างชั้นบน

เอลล่า: นี้ชาร์ลอท ช่วยไปเก็บผลไม้มาให้ฉันหน่อยได้ไหมจ้ะ วันนี้ฉันจะทำยาไปให้คุณนาย คาร์ล นะ /ชาร์ลอทเดินลงมาพร้อมเสื้อคลุมและตะกร้า

ชาร์ลอท: ลูกเบอร์รี่สีทองเหมือนเดิมหรอค่ะ/ใส่เสื้อคลุม กำลังมัดผ้าคลุมไปด้วย

เอลล่า: ใช่แล้วจ้ะ/กำลังกวนส่วนผสมในหม้อ

ชาร์ลอท: ได้ค่ะ แต่อาจารย์ไม่ควรรับออร์เดอร์ไปเรื่อยนะคะ เพราะหนูเป็นคนหา อาจารย์ก็รู้ว่ามันอยู่ไกล/ทำแก้มป๋อง เตรียมออกจากบ้านไปเก็บผลไม้

เอลล่า: ก็เพราะยังไงหนูก็ต้องหาเจอเร็วกว่าฉันอยู่แล้วนิจ้ะ/ยิ้มให้ พร้อมโบกมือ

หลังจากออกมาจากบ้านชาร์ลอทก็คิดในใจ "ฉันเข้าใจนะว่าฉันหาของได้เร็วก็ต้องขอบคุณเวทย์ค้นหาจากอาจารย์ที่สอนฉันมาแต่ตัวอาจารย์เองก็น่าจะหาได้นิ เฮ้อตอนนี้ฉันก็อายุ 16 ปีแล้ว อยากไปในเมืองหลวงจังนะ ถึงแม้อาจารย์จะเคยเล่าให้ฟังก็ตาม ที่ว่าในเมืองหลวงนั้นจะเข้าได้แค่แม่มดพ่อมดที่ถูกยอมรับโดยราชวงศ์เท่านั้นก็ตาม อีก 2 วันฉันก็จะได้ทำพิธีรับตราแม่มดแล้วด้วย อาจารย์นะอาจารย์กลับไปฉันต้องได้กินพายฝีมืออาจารย์"

ในป่าลึกแถบชายแดนของอาณาจักรโอลิเวีย

ชาร์ลอทกำลังเก็บผลไม้อยู่นั้นก็สัมผัสได้ถึงบ้างสิ่ง

ชาร์ลอท: ใครนะ/เงียบ เธอจึงหันกลับไปสนใจผลไม่ต่อ

แซกๆ เสียงจากทางพุ่มไม้

??: เห้...เธอเป็นใครนะ

ชาร์ลอท: เงียบ

??: เธอมาทำอะไรในนี้นะ

ชาร์ลอท: แล้วนายล่ะมาทำอะไร

??: ฉันมาเดินเล่นน่ะ

ชาร์ลอท: งั้นหรอ/หันกลับไปสนใจผลไม้ต่อ

??: แล้วเธอชื่ออะไร/ชาร์ลอทหันมามองแล้วเอ่ยว่า

ชาร์ลอท: ฉันไม่คิดจะบอกชื่อกับคนที่ไม่แนะนำตัวก่อนหรอกนะ