ตอนที 2 ทะเลาะวิวาทเป็นเหตุสังเกตได้

****กริ๊งๆๆๆ****

"อือ~เสียงดังชะมัด ฮึบ ตาต้าลุกขึ้นจากเตียงด้วยเสียงนาฬิกาปลุกแบบสลึมสลือ "ขออีก5นาที" แล้วตาต้าก็หลับต่ออย่างไม่สนใจ

7:50 น

ปัง!!! "ตื่นได้แล้วไอ้น้องเวร" "อือ~ขออีก10นาที" โครม!!! " โอ๊ยยยย" "10นาทีบ้านมึงดิจะ8โมงอยู่แล้ว " "ตื่นโว๊ยยย!!!" "ห๊ะ!!! กี่โมงนะ"

"ตอนนี้7:50น." "7:50 " "ทำไมต้องทำแบบนี้กับน้องด้วย "เอาที่มึงสบายใจ" "หึย ฝากไว้ก่อนเถอะ" "ก่อนจะฝากกูไป ไปอาบน้ำ เร็วๆเลย ถ้าสายกูไม่เกี่ยว" "เออ!!!" ตาต้ากระแทกเสียงใส่พี่ชายด้วยอารมณ์หงุดหงิด

ตาต้าเข้าไปอาบน้ำและแต่งตัวอย่างไว คว้ากระเป๋านักเรียนตามพี่ชายขึ้นรถไปเรียน "เร็วๆเลยมึงอ่ะ" "คร้าบๆๆ "บ่นเยอะชะมัด "ถ้ากูไม่บ่นมึงจะทำมั้ย " "ก็ไม่ทำเพราะงั้นกูบ่นอ่ะถูกแล้ว" "เออ" ระหว่างไปส่งก็เร่งเครื่องไปโรงเรียนมัธยมของตาต้าอย่างไว

ปัง!!!ตาต้าปิดประตูรถลงด้วยความไม่พอใจที่ถูกบ่น "มึงปิดแรงอย่างงี้ ไม่เอาให้หยุดทั้งประตูเลยหล่ะ" "ได้หรอ" "กูประชด!!!" "555" "มึงไม่ต้องหัวเราะสายแล้ว" หลังจากพี่ของเขาพูดเสร็จตาค้าก็หันหลังปีนขึ้นกำแพงโรงเรียนอย่างไว

เข้าข้างหน้าไม่ได้อาจารย์ป้าเป็นเวรวันนี้ ที่จอดรถประจำก็หลังโรงเรียน ฮึบ ฟิ้ว ตอนนี้เข้าโรงเรียนได้ก็แจ้นไปโดมโรงเรียนเลยทีเดียว

แฮก แฮก แฮก !!! เกือบไม่ทัน "เร็วๆเลยมึง" "เออ" ตาต้ารีบเข้าแถวอย่างไว หลังจากทำความเคารพหน้าเสาธงทั้งหมดแล้ว ก็ต้องมานั่งฟังอาจารย์ ด้วยความง่วงตาต้าจึงผลอยหลับลงโดยที่ไม่รู้ว่าวันนี้นั้นเขาจะเจอกับอะไร

"@#฿#?*#@&" "และวันนี้ประธานนักเรียนจะมาเสนออะไรโปรดฟัง" "เ-ี้ย" ทุกคนในตอนนี้คือตกใจอย่างหนัก เพราะร้อยวันพันปี กวิน ประธานนักเรียนที่ถูกรัยเลือกอย่างงงจะมาทำหน้าที่ ที่ไม่เคยแตะสักครั้งทุกคนจะตกใจก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

"ผม กวิน ประธานนักเรียน วันนี้ผมจะมาพูดเกี่ยวกับกฏที่ตั้งขึ้นมา เพราะในโรงเรียนตอนนี้เรื่องการทะเลาะวิวาทมีเกือบทุกวัน พวกเหล่าคณะครูและผู้ปกครองทั้งหลายต้องการให้พวกเรา เหล่าสภานักเรียนควบคุมพฤติกรรมเหล่านั้นของพวกเธอทุกคน เราจึงต้องจำเป็นสร้างกฏนี้ขึ้นมา

โดยกฏของพวกเราง่ายๆถ้าเหล่านักเรียนหญิงและชายทะเลาะวิวาทจะโดนไปค่ายละลายพฤติกรรมและบำเพ็ญประโยชน์ให้สถานที่ๆเราจะไปเป็นเวลา4วัน3คืน และเหล่านักเรียนชายจะพิเศษหน่อย เพราะพวกเธอสร้างปัญหาให้เยอะกว่าพวกนักเรียนหญิง

และที่พิเศษคือพวกเราเพิ่มกฏให้นักเรียนชายอีกข้อ นั่นก็คือการแต่งหญิงเดินรอบโรงเรียน ถ้าพวกเธอไม่อายทางเราก็จะเอาวิธีอื่นเพิ่มมาอีก และเพื่อนๆเธอก็ต้องโดนเหมือนเธอด้วย เพราะฉะนั้นอย่าทำผิดกฎซะหล่ะ แค่นี้ครับ "

"แปะ แปะ แปะ " เสียงตบมือดังพอทำให้ตาต้าที่ตื่นมานั้นตบมือไปตามน้ำ แต่หางตาดันเหลือบเห็น กวิน ประธานนักเรียนสุดขี้เกียจ มันขึ้นไปพูดอะไรว่ะ พวกเราเดินข้างกันไปที่ห้องเรียนเพื่อโฮมรูม ระหว่างทางก็คุยเรื่องไอ้ประธานนั่นด้วย "เดี๋ยว พวกมึงตะกี้กูพลาดอะไรไป. . " "โครตพลาด " "ยังไงว่ะเล่า?"

"ก็ไอ้ประธานนั่นแหละตัวดีเลย ตั้งกฏบ้าบอพันธุ์นั้นขึ้นมา ไม่รู้ว่ามันคิดอะไรอยู่ มันประกาศว่าถ้าพวกเราทะเลาะวิวาทกันมันจะให้พวกเราไปเข้าค่ายละลายพฤติกรรมอ่ะดิ" "ก็แค่เข้าค่ายละลายพฤติกรรมเองนี่ไม่เห็นเป็นปัญหา "

"ปัญหามันอยู่ที่ผู้ชายมันพิเศษตรงที่มันให้พวกกูเนี่ยแต่งหญิงเดินรอบโรงเรียนไง " "อ๋อ แค่แต่งหญิงเอง" "แต่งหญิง!!! กฏบ้ากฏบออะไรของไอ้กวินมันวะ " " เออนั่นดิ" "แต่พวกเราคงต้องเซ็นก่อเรื่องไว้สักอาทิตย์แล้วว่ะ " " "มึงก็ต้องอดทนดิ "

ื " แต่ . . ." "เลือกเอาระหว่างมึงเจ็บและอาย กับ การที่อยู่ครบไม่ต้องเจ็บและอาย มึงเลือกทางไหน " "ทางที่2" "งั้นมึงก็หัดควบคุมอารมณ์ไปก่อนช่วงนี้" "ครับ" " พ่อหรือเพื่อนกูว่ะเนี่ย" " กูได้ยินนะ" "เรื่องของมึง!!!"

"ใจร้าย"ไอ้เฟียสมันทำท่ากุมหัวใจทำหน้าอย่างกับเจ็บปวดแล้วพูดว่าใจร้าย ดู ดูมันทำ น่าสงสารตายแหละ จากไอ้คนให้คำปรึกษาเมื่อกี้เปลี่ยนนิสัยเป็นเด็กเอ๋อซะแล้ว ผมเลยลูบหัวมันไป "เด็กดีๆ ขอมือหน่อย" "กูไม่ใช่หมามั้ย "

"อ้าว ก็นึกว่าเป็นเพราะปากหมาเหมือนกันนี่" "ไอ้ต้ามึงหลอกด่ากูหรอ " "ไม่รู้ไม่ชี้ " ผมวิ่งมาหลับหลังไอ้เต "แบร่" "อ. . ไอ้ต้า. ." "พวกมึงสองคนช่วยหยุดทะเลาะกันซักวันจะตายมั้ย " "มึงไม่เคยได้ยินคำสำคัญที่ว่า รักหรอกจึงหยอกเล่น " แต่มึงหยอกกูแรงไปนะบางที" "ก็มึงน่ามั่นเขี้ยวนี่หว่า" "ไอ้. . " "พวกมึงหยุดแล้วเข้าไปในห้องรอคาบแรกไป " "ครับ "

พวกผมเดินเข้ามานั่งประจำที่รอเรียนคาบแรก พอเริ่มคาบแรกพวกผมก็เรียนไปเรื่อยๆมีหลับบ้างเป็นบางคาบที่ไม่ชอบเรียนสลับหลับไปจนถึงตอนเย็นแล้วเดินกลับบ้านด้วยกัน เดินมาหลังโรงเรียนที่ แฟนต้า พี่ชายของผมมารับประจำ

ผมโบกมือลาเพื่อนๆแต่ว่าทั้ง เฟียส และ เต ยังเดินไม่ถึงไหน ไอ้กลุ่มเดิมที่ท้าต่อยมันก็เดินมาหา พร้อมแววตาหาเรื่องอย่างมุกที ผมก็ภาวนาให้พี่มารับเร็วๆจะได้ไม่ต้องหาเรื่องให้อีก

แต่ว่าพี่ก็ยังไม่มา"ครั้งที่แล้วมึงทำได้แสบมากนะไอ้ต้า แต่วันนี้กูมาชำระแค้น " "แค้นเหี้ยอะไรของมึง มึงท้ากูเองแล้วแพ้จะมาพาลไม่ได้นะเว้ย" "หุบปากไปไอ้ตุ๊ด" "ใครตุ๊ดไหนมึงพูดดีๆดิ" "ถ้าไม่ให้เรียกตุ๊ดแล้วให้กูเรียกอะไรว่ะ " "หรือกลัวแพ้ถึงไม่กล้าต่อยพวกกู " "หรือรอบนั้นแต่ฟลุ๊คว่ะ ไอ้ตุ๊ด"

"มึงอยุดเถอะ กูไม่อยากมีเรื่อง" "ไม่เกี่ยวกับพวกมึงไอ้เฟียสไอ้เต" "แม่งขี้ขลาดกันทั้งแก๊งเลยหวะ ฮะฮ่าฮ่า " "มึง!!!" " มึงใจเย็นๆ อย่างไปหลงคำยุมันดิว่ะ" ผมก็ลองพยายามทำใจเย็นลงแล้วแต่อีกประโยคที่มันพูดทำให้อารมณ์ผมขึ้น

"ถ้าขี้ขลาดถึงขนาดนี้ร้องไห้หาแม่ยังทันนะ. . . เอ. .หรือนิสัยนี้ติดมาทั้งครอบครัวนะ จริงมั้ยพวกเรา ฮะ ฮ่า ฮ่า " ผลั๊ว!!! "!!!" "!!!" "ไอ้เ-ี้ยชินมึงอย่าอยู่เลย มึงเอ่ยถึงกูยังไงก็ได้แต่อย่าเอ่ยถึงครอบครับกูอย่างนั้น!!!" ด้วยเพราะเป็นคนใจร้อนและรักครอบครัวจึงทนไม่ได้

"มึง!!!หยุดก่อน " ผลั๊ว !!! ผลั๊ว !!!" อย่าคิดว่ากูยอมมึงไอ้ต้า" ผมกับมันแลกหมัดกันแต่ด้วยจำนวนฝั่งผมมีแค่3ฝั่งนั้นมีเกือบ20กว่าคน ฝั่งผมเลยเสียเปรียบสุดๆ

ตอนนี้ฝั่งนั้นหายไปเกือบครึ่งแล้ว แต่ว่าสภาพพวกผมสามคนก็สะบักสะบอมไปไม่น้อย แต่ก็ยังยืนไหวยังคงต่อยๆไอ้ปากปีจอนั่นอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ว่าดันมีพวกมันวิ่งไปฟ้องพวกสภานักเรียนให้มากันเพียบ

พวกผมวิ่งกันไปคนละทาง แต่คิดดูว่าพวกผมสภาพร่อแร่เต็มทนกับไอ้พวกไม่มีแผลใครจะมีแรงมากกว่ากัน ใช่ พวกผมถูกจับโดยพวกสภานักเรียน มันจะไม่ร้ายแรงเลยถ้าไม่ใช่กลัวจะโดนทำโทษที่แต่งหญิงเดินรอบโรงเรียน ซึ่งโทษอันอื่นดูกากไปโดยปริยายเลย

ซึ่งตอนนี้พวกผมมาอยู่ในห้องปกครองพร้อมสภานักเรียนเกือบ10คน"พวกคนที่ทะเลาะวิวาทกันไอ้กวิน" ห๊ะ เดี๋ยวนะไอ้กวินเป็นคนกำหนดโทษ เชี่ย!!! "เป็นไปตามกฎที่พึ่งสร้างเมื่อเช้าทั้งสามคน"

"เดี๋ยว แต่พวกนั้นเริ่มก่อน " "ก็โดนเหมือนนายนั่นแหละ เพราะงั้นก็ยุติธรรมแล้ว ไม่มีอะไรก็เตรียมตัวไปเข้าค่ายอาทิตย์หน้าด้วย " "อาทิตย์หน้าปิดเทอม" "ใช่ พวกเราให้พวกนายสอบให้เสร็จค่อยไปเข้าค่ายละลายพฤติกรรมกัน เตรียมตัวไว้หล่ะ แค่เนี้ย " ผมได้แต่โอดครวญอยู่อย่างนั้นไอ้เ-ี้ยชิน!!! ไอ้ตัวซวย!!! . . . .

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***