CHAPTER 2

"Wow! Chocolates!" Sabi ni Buboy. Nakasurvive ako ng isang linggo dito. Heto at kagagaling namin sa maliit nilang palengke para magbili ng mga pagkain. Sinamahan aki ni Mayet habang si Buboy and si Manang Bett ay nasa bahay. Day off raw kasi ni Manang sa hacienda. Buti at tinanggap ako nila dito kahit hindi nila ako kilala. Ang babait ng pamilya nila, makikita mo rin sa buhay nila ang kahirapan. Well, all people (majority sa nakatira dito sa bayan) ay walang kaya sa buhay. Yung Hacienda na tinatrabahuan lang dw ni Manang Bett ang malaki and malawak dito.

"Salamat Ate! Makakatikim na ako ng chocolate" sabi ni Buboy sa akin. Ginulo ko naman ang buhok niya saka ngumiti.

"Para sa inyo yan lahat" sabi ko. Huling pera ko na to kaya binuhos ko na sa pag bili ng makakain. Diko alam kelan dadating si Kaye, walang mashadong signal dito. Kailangan ko oa magpunta malapit sa kalsada para makakuha ng signal.

Nakaluto na ang mama ni Mayett. May katandaan na rin ito. Namimiss ko na yung buhay ko sa manila, pero isang week palang ako dito. Kahit gusto ko na umuwi, ayuko naman kasi baka maikasal na ako sa taong di ko kilala.

"Tara, kain na" sabi ni Manan Bett. Naupo naman kami sa hapan. Kahot ang liit ng mesa ay nagkasya parin kami.

"ate  fried chicken po" sabi ni buboy sabay bigay sa akin ng chicken. Yung manok nila dito ay parang times two yung liit sa mga fried chicken na kinakain namin doon sa bahay. Natatawa ako pero ayus rin pala ang ganito.

"Salamat." Sabi ko sa kanya matapos niya ako lagyan ng dalawang manok sa plato ko.

"Bakit ka pala umalis sa inyo hija?" Magalang na tanong ni Manang.

Natahimik naman ako. Sabi ni Kaye wala silang kaalam alam kung sino talaga ako and itatago ko yun par d sila mailang and maiba trato nila sa akin.

"Naghahanap po kasi ako ng trabaho manang." Sagot ko nalang sa kanya. Napatango naman siya pero alam kong di siya convince sa sinabi ko.

"Wala sa itsura mo ang trabaho hija. Kung tutuosin ang paningin ko sayo ay isang dalagang lumaki sa marangya " sabi ni Manang. Natahimuk naman ako. Wala talaga akong experience sa trabaho kasi puro lang ako pag momodelo.

"Anong trabaho po ang alam mo trabahuin?" Tanong niya sa akin. Napaisip naman ako, bukod sa pagmomodelo and maging sikay na young successor ng pamilya Lopez ay wala na akong ibang alam.

"A-ano po. Gawaing bahay" sagot ko. Kahit ang totoo ay never ako naglinis even sa sarili kong kwarto. May own servant ako na tumutulong sa akin. Buhay prinsesa ako mula bata hanggang ngayon.

"Talaga ba? Kung ganun ay sumama ka nalang sa akin sa Hacienda. Naghahanap rin ng katulong yung may ari doon. Malaki rin naman ang sahod doon." Sabi ni Manang. Napaisio naman ako, wala na akong pera na natitira, plus babalikan kami nung taong naniningil. Nakakahiya naman kung wala aking gagawin, sa makalawa wala na kaming kakainin.

"S-sige." Sagot ko nalang. Natuwa naman sila sa desisyon ko. Kumain lang kami sa gabing yun tapos natulog na sila ng maaga. Sila na nagligpit sa mga pinagkainan namin, hindi sila pumapayag na maygagawin ako sa bahay nila.

Paano na to? Magtratrabaho ako for the first time, I mean diki pa alam ang trabaho ko, pero malamang ay katulong parehas kay Manang.

Lumabas ako ng bahay nila and naglakad doon malapit sa kalsada dala dala ang cellphone ko. Nagbabakasakaling may signal. Natuwa ako nung nakapasok ako sa socmed ko and nakita ko ang messages ng ibang nakakilala sa akin lalo na ang assistant ko and manager sa modeling industry.

Nagulat ako nung may tumatawag. Si Kaye! Agad kong sinagot ang tawag at laking tumawa ko talaga dahil na contact nila ako.

"Hello Kaye? Gosh! " Unang bungan ko sa kanya sa kabilang linya.

[Best! Namiss kita pero may badnews ako!] Sabi niya sa akin. Agad naman akong kinabahan.

"Wait Kaye, when will you come here? I don't have money na. Gosh! I don't know what to do. I'm broke." Sabi ko sa kanya. Diko maiwasan maging emosyonal dahil nahihirapan rin talaga ako bpero maspipiliin ki manatili dito kesa ikasal sa taong ayuko. Kilala ko Sila mommy, ayaw nila na nagiging pasawsy ako.

[I-i don't know! Maybe sooner? Basta best badnewss! Kasal kana sa taong inarrange nila Tita for you! Pinapahanap ka nila para hindi lang kayo sa papel legal.] Sabi niya sa akin. Mas lalo akong na frustrate and naiyak. Mygosh! What's happening?! Ang sama nila.

"Is that true?" Nanginginig king tanong sa kanya.

[Best.. wala akong nagawa. Sabi ni Tita nalunod na dw sa utang ang companya niyo kaya kahit labag sa kalooban ni Tito, wala siyang magawa kundi pikit matang ipakasal ka sa kabusiness partner nila.] Paliwanag niya sa akin. Napatakip ako sa bibig ko dahil sa emosyong diko nakayanan isaulo dahil sa frustration.

"Kilala mo ba? Sinabi ba nila?" Tanong ko. Natahimik siya sa kabilang linya pero nagsalita rin agad.

[Hindi eh. Di nila binanggit. Basta nalaman ko lang rin kanina na kasal kana legally sa taong ka business partner nila. With or without your presence. Sorry Best..] Sabi ni kaye sa akin. Pinatay ko na ang tawag dahil diko yata kakayanin ang mga narinig ko. What the heck?

Nalunod sa utang ang company so ito lang choice nila para isalba yun? Are they even human?! Pinagpalit nila ako para sa companya nila?! Bago ako bumalik sa bahay nila Mayet ay inayus ko muna ang sarili ko para di nila mahalata.

Natapos ang gabi ko sa kakaiyak. I'm so disappointed sa naging decision nila Mommy para sa akin. I'm so disappointed na naging ganun sila sa akin, hindi nila inaalala yung kasiyahan ko. Mas inuna nila yung business kesa sa akin na sarili nilang anak, at yun ang diko matanggap sa lahat ng pagkakamali nila, ang basta nalang ako ipakasal sa iba.

NOTE: ALAM KO MADAMING TYPOS, PLEASE LET ME KNOW IF YOU FOUND ONE. THANKS!

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***