ตอนที่ 2 "ครานี้มีคนได้อวยยศโข"

คราที่เจ้านายในเรือนรับทานข้าวเสร็จ

แม่หญิงบุพผาราตรี รับวิ่งไปที่ โรงครัว โดยมีบ่าวคู่ใจ 2 คน คือ นังบุญเพ หญิงร่างผอมใบหน้าซีดขาว ปากสีชมพู หน้าตกกระ ที่คอยปัดสีฉวีวรรณ รอเป็นเมียน้อย ขุนณรงค์ฤทธิ ผู้เป็นพี่ชาย ของ บุพผาราตรี

และ นังบุญหนา สาวร่างอวบ ใบหน้าสดใสใจดี ผู้จงรักภักดีต่อเจ้านาย แต่ก็ถูกบ่าวคนอื่น ดูเกลียดดูแคลน

'ตึกตัก ตึกตัก' เสียงเดินของบุพผาราตรี ดังไปทั่วเรือน

"ลูกจักรีบไปใย" ออกญาพูดด้วยสงใส

"โรงครัวก็อยู่ข้างล่างนี่เอง" ออกญาพูด

"ข้าจะรีบไปจัดการสำรับเจ้าค่ะ" บุหงาราตรีพูด

"พี่เจ้า คงกลับมาถึง อีกสัก *30 บาท ค่อยเตรียมก็ได้นี่ ออเจ้า" ออกญาพูด

พี่ของบุหงาราตรีไปงานราชการที่ละโว้ และไปพร้อมกับ เเม่หญิงอังคนา คู่หมั้นของขุนณรงค์ฤทธิ์

"ข้าจักไปเตรียมรอออกญาโกพิทักษ์ด้วยเจ้าค่ะ" บุหงาราตรีพูด

ออกญาโกพิทักษ์เป็นเพื่อนของพ่อของนางจะมาเจรจาเรื่องราชการที่เรือน

"ข้าขอตัวนะเจ้าคะ" บุพผาราตรี กล่าวลา

บุพผาราตรีเดินไปที่โรงครัว ด้วยความร่าเริงตามภาษาวัยรุ่นสมัยอยุธยา

"พวกเจ้าไปเอามะม่วงมานะ ข้าจักทำเครื่องจิ้ม " บุพผาราตรีบอกนัวบุญเพ

"ส่วนเจ้า ไปเอาของมาทำเครื่องจิ้มนะ" นางบอก บุญหนา

จู่ๆ บ่าวหลายคน เสียงเอะอะโวยวาย ต่างคนต่างรีบวิ่งไปที่ท่าน้ำ แม่หญิงบุหงาราตรีสงใสมากจึงชะโงกหน้าไปดู และเเล้วบ่าวผู้ชายสองคน ช่วยกันยกกล่อง ลัง ตะกร้าต่างๆขึ้นมาบนเรือน

"ของผู้ใด ไอ้ม่วง" คุณพ่อถาม

"ออกขุนท่านกับแม่หญิงอังคนาขอรับ" ไอ้ม่วงบอก

และแล้วชายร่างสูงผอม หน้าตาดี ผมสีนิล เดินมากับหญิงสาวร่างผอม หน้าตาโกงๆ ผมสีนิลเงางาม เดินมาพร้อมกัน

"คุณพ่อขอรับ" เมื่อพูดเสร็จ ขุนณรงค์ฤททิ์ก็ไหว้

"คุณลุงเจ้าคะ" แม่หญิงอังคณาไหว้

"ไหว้พระเถิด" ออกญาเภชรธิเบตรพูด

"คุณลุงเจ้าคะ ออกญาโกพิทักษ์มารอที่ท่าน้ำเเล้วเจ้าค่ะ" แม่หญิงอังคนาพูด

"จริงหรอลูก" "ไอ้ม่วงไปตามท่านมา" ออกญาพูด

"ขอรับ" ไอ้ม่วงพูด

หลังจากที่ไอ้ม่วงไปรับเชิญท่านมา จากท่าน้ำทั้งสามคน คือ ออกญาเภชรธิเบตร ออกญาโกพิทักษ์ ขุนณรงค์ฤทธิ์

"ขอบคุณนะขอรับ ที่มาบอกกล่าว" ขุนฤทธิ์พูด

"เอ้อ ข้าไหว้นะขอรับออกญาท่าน" ออกญาโกพิทักษ์พูด