“ธันๆ กูหาข้อมูลอาจารย์เจอละในเว็บมอ มึงดูยังใช้นางสาวอยู่เลย” อันสะกิดให้คนตัวสูงดูบางอย่างในโทรศัพท์มือถือ มันคือข้อมูลของอาจารย์ในมหาวิทยาลัย ซึ่งเนตรก็ใช้คำนำหน้าว่านางสาว จริงด้วยว่ะใช้นางสาวอยู่แบบนี้กูก็ยังมีสิทธิ์!!
“จริงด้วยว่ะ งั้นก็แปลว่ากูมีสิทธิ์อ่ะดิ” ธันยิ้มร่าให้เพื่อนสนิท
“อาจจะไม่ได้จดทะเบียน”
“เอาไรมาพูด กูต้องได้เห็นกับตาก่อนถึงจะเชื่อ”
“ถ้าจะเอาจริง” อันส่ายหัวเบาๆ เพราะเขาก็ไม่คิดว่าธันจะชอบอาจารย์เนตรจริงๆ
ธันแอบหวั่นใจนิดๆ กับสิ่งที่อันพูดเพราะโอกาสที่จะเป็นเรื่องจริงสูงมาก ผู้หญิงที่อายุขนาดนี้จะไม่มีใครได้ยังไงกัน ทั้งสวยทั้งเก่ง จริงๆ ต้องพูดว่าโอกาสที่เนตรจะไม่มีแฟนหรือครอบครัวแถบจะไม่มีเลยล่ะ
“เออดิ กูชอบอ่ะ แต่ถ้าอาจารย์มีครอบครัวแล้วกูก็จะตัดใจ”
“ไม่ตัดใจละจะแย่งงี้หรอ ตัดใจอ่ะถูกแล้ว”
“พูดมากมึงอ่ะ จดไปเลย” ธันทำหน้าคาดโทษใส่เพื่อนสนิทอย่างอัน
วันนี้ธันมีซ้อมบาสต่อหลังเรียนเสร็จ อีกไม่กี่เดือนก็จะมีการจัดงานกีฬาสานสัมพันธ์ของแต่ละมหาลัยแล้ว ทำให้นักกีฬาของมหาวิทยาลัยต้องซ้อมกันหนักหน่อย ส่วนอันก็ต้องซ้อมวงดนตรีด้วยเหมือนกันเพราะเขาเองก็ต้องขึ้นแสดงดนตรีภายในงานเช่นกัน ทั้งคู่เลยต้องแยกย้ายกันหลังจากเรียนวิชาแคลคูลัสเสร็จ
บรรยากาศการซ้อมดูจะคึกคักเป็นพิเศษเพราะใกล้วันแข็งเต็มที่ ธันซ้อมซูดบาสระยะไกลอยู่ก็สังเกตเห็นอาจารย์หน้านิ่งที่เขาพึ่งเจอไปเมื่อเช้า แต่ดูเหมือนว่าเนตรจะมาหาอาจารย์เซนโค้ชของธัน ธันหยุดนิ่งดูทั้งคู่อยู่สักพักไม่รู้ว่าทำไมแค่เห็นอาจารย์คนสวยนั้นยิ้มให้อาจารย์เซนแล้วถึงได้รู้สึกอิจฉาขนาดนี้นะ
เซนเป็นอาจารย์หนุ่มรุ่นน้องในมหาวิทยาลัยของเนตร ซึ่งเซนก็จัดว่าเป็นคนหล่อคนหนึ่งเลยละ เขาพยายามตามจีบเนตรมาเกือบปีแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเนตรจะไม่ได้ชอบเขา เธอให้ได้แค่คำว่าเพื่อนเท่านั้น เนตรเดินเข้าไปในยิมที่มีนักศึกษาซ้อมบาสอยู่ เธอมองหาเซนคนที่นัดมาที่นี่
“เนตรครับ”
“เซน! ตกใจหมดเลยค่ะ” เนตรรีบหันมาตามเสียงเรียกของอาจารย์หนุ่ม จนหน้าของทั้งคู่เกือบชนกันเพราะเซนยื่นหน้าเขามาใกล้เธอมาก เนตรตกใจนิดๆ ก่อนจะรีบถอยหลังออกมาให้ห่างจากอาจารย์หนุ่ม
“มีอะไรจะคุยกับเนตรหรอคะ?”
“เนตรครับคบกับผมนะครับ ผมจะดูแลเนตรและหนูแก้วตาเอง ผมคิดเรื่องนี้มาสักพักแล้วหวังว่าเนตรจะตอบรับนะครับ” อาจารย์หนุ่มเดินไปหยิบช่อดอกไม้ที่โต๊ะ ก่อนจะเดินกลับมาคุกเข่าลงตรงหน้าเนตร ซึ่งนั้นมันก็ไม่ได้ทำให้เนตรเขินเลยสักนิด เธอคิดว่าเธฮคงหมดวัยที่จะเขินกับอะไรแบบนี้ไปแล้วละ
“เซน...เนตรขอโทษนะคะ แต่เนตรว่าเราเป็นเพื่อนกันดีกว่า ขอบคุณสำหรับทุกๆ อย่างนะคะ เซนเป็นคนดีมากๆ แต่เนตรคิดแบบนั้นกับเซนไม่ได้จริงๆ ดอกไม้นี่เนตรจะรับไว้ในฐานะเพื่อนนะคะ” เนตรรับดอกไม้จากมือของอาจารย์หนุ่ม ซึ่งนั้นก็ทำให้เซนผิดหวังมากแต่เขาก็เลือกที่จะส่งยิ้มให้เนตร สำหรับเนตรแล้วเซนเป็นคนดีจริงๆ เธอเลยเปิดโอกาสให้เขาได้ลองเขาหาเธอดู แต่มันกลับกลายเป็นว่าเธอไม่ได้คิดกับเขาแบบคนรักเลย
“ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณที่ให้โอกาสผมนะครับ”
ธันมองทั้งคู่ด้วยอารมณ์ที่ไ ม่ค่อยดีนัก แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้ธันรู้ว่าเนตรยังไม่มีแฟนเพราะไม่อย่างนั้นอาจารย์เซนคงไม่มาขอเป็นแฟนแบบนี้ คนตัวสูงหมุนลูกบาสบนนิ้วสักพัก ก็เปลี่ยนเป็นการเขว้งตรงไปยังเซนด้วยความแรงทำให้ลูกบาสลอยมากระแทกหน้าอาจารย์หนุ่มจนทำให้เขาสลบ
เสียงของนักศึกษาที่ตกใจกับเหตุการณ์ดังขึ้นทั่วยิม ทุกคนหยุดการซ้อมก่อนจะรีบกรูกันเข้าไปช่วยพยุงอาจารย์หนุ่ม ส่วนธันที่เป็นต้นเหตุกลับทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้อยู่ เพราะทุกคนไม่ทันได้มองว่าลูกบาสมาจากทางไหน
“โทษทีจารย์ เมื่อกี้แค่หมั่นไส้นิดหน่อย”
เนตรตกใจไม่น้อยเพราะอยู่ๆ เซนก็ล้มพับไปต่อหน้าต่อหน้า เธอฝากนักศึกษาให้ช่วยดูแลเซนก่อนจะขอตัวกลับ เพราะเธอต้องไปรับลูกที่โรงเรียน ร่างบางรีบก้าวเท้าออกไปจากโรงยิมเพราะนี้ก็ใกล้เวลาเลิกเรียนของลูกสาวแล้ว
ธันตัดสินใจเดินตามเนตรออกไปเพราะยังไงวันนี้ก็คงงดซ้อมไปแล้วละ ก็เล่นก็เรื่องซะขนาดนี้ ธันหยุดมองเนตรที่กำลังเปิดประตูเข้าไปในรถ เขาอยู่รอเธอสักพักแต่ก็ไม่เห็นว่ารถคันนั้นจะเคลื่อนไปไหนเลย จนกระทั่งเนตรเดินออกมาจากรถอีกครั้ง ดูท่าทางของเธอแล้วคงกังวลไม่ใช่น้อย ด้วยท่าทีแบบนี้ทำให้ธันรู้ได้เลยว่ารถของเธอต้องเสียแน่ๆ
คนตัวสูงแกล้งเดินผ่านรถของเธออย่างเนียนๆ แต่ก็ไม่รู้ว่าเนียนจริงรึเปล่า ธันชะโงกหน้าดูสีหน้าของเนตรที่กำลังเป็นกังวลอยู่ เขาอมยิ้มนิดๆ เพราะตอนนี้เนตรดูน่ารักมากๆ เลยละ
“อ้าว! อาจารย์คะเป็นอะไรรึเปล่าคะ?”
“รถเสียค่ะ อาจารย์ว่าจะโทรตามช่างก่อนแต่ก็ไม่รู้ว่าจะใช้เวลานานรึเปล่า” นี่คงเป็นโชคของธันละมั้งเพราะเธอน่ะเป็นลูกเจ้าของอู่ซ่อมรถที่มีสาขาถึง 30 สาขา และแน่นอนว่าเธอชอบในการซ่อมรถจึงมีวิชาติดตัวมาบ้าง
“ธันขอดูก่อนได้มั้ยคะ?”
“ซ่อมเป็นหรอคะ?”
“พ่อเปิดอู่ซ่อมรถน่ะค่ะ ก็พอจะบอกได้ว่ารถเป็นอะไร”
เนตรพยักหน้ารับอนุญาติให้ธันเข้าไปเช็คภายในรถได้ คนตัวสูงเข้าไปนั่งประจำที่คนขับก่อนจะมองสำรวจภายในรถ ซึ่งมันก็ดูจะเรียบร้อยเป็นระเบียบต่างจากเธอโดยสิ้นเชิง
ธันพยายามสตาร์ทรถอยู่หลายครั้ง เขาพยายามเช็คนู้นนี่นั้น จนเจอปัญหาจริงๆ ไฟที่แสดงติดๆ ดับๆ นั้นแปลว่ารถแบตหน้าจะหมด ธันเดินออกมาจากรถพร้อมยิ้มกว้างให้เนตรที่กำลังทำสีหน้ากังวลอยู่
“แบตหมดค่ะ คงต้องเรียกช่างให้มาเอาไปชาร์จ”
“นานมั้ยคะ?”
“5-10 ชั่วโมงค่ะ ประมาณนี้” เนตรเผลอแสดงสีหน้ากังวลออกมาเพราะเธอกลัวว่าจะไปรับแก้วตาไม่ธัน
“อาจารย์รีบหรอคะ?”
“ค่ะ ต้องไปรับลูกที่โรงเรียนน่ะ” ธันทำหน้าตกใจกับสิ่งที่เนตรพูด แต่เมื่อกี้อาจารย์เซนยังขอเป็นแฟนอยู่เลยนี่น่า เนตรขมวดคิ้วเล็กมองธันที่กำลังแสดงสีหน้าอึ้งๆ อยู่ แต่เธอก็ไม่ได้แปลกใจอะไรมากเพราะไม่ใช่คนแรกหรอกที่เป็นแบบนี้ตอนรู้ว่าเธอมีลูกแล้ว
“คงไม่ได้คิดว่าอาจารย์ยังสาวอยู่ใช่มั้ยคะ?”
“เอ่อ...ก็อาจารย์ยังสวยอยู่เลย”
“ทำไงดีนะ” เนตรบ่นพึมพัมกับตัวเอง แต่ธันก็ได้ยินอยู่ดี เขาคิดอยู่สักพักว่าจะชวนอาจารย์กลับด้วยมั้ย มันจะดูแปลกๆ ไปรึเปล่านะ แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะชวนเธอ
“ให้ธันไปส่งมั้ยคะ?”
“ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ ไม่รบกวนนักศึกษาดีกว่า เดี๋ยวอาจารย์กลับกับอาจารย์เซนก็ได้”
“อาจารย์เซนน็อตขนาดนั้นคงขับรถไม่ไหวหรอกค่ะ อาจารย์จะไม่ให้ธันไปส่งจริงๆ หรอคะ?” ธันถามย้ำเพราะสังเกตสีหน้าของเนตรที่ไม่สู้ดีนักเพราะคำพูดของธันที่บอกว่าอาจารย์เซตคงขับรถไม่ไหว “คิดว่าเป็นการตอบแทนที่อาจารย์ให้ชีทกับแซนด์วิชธันก็ได้นะคะ”
และมันก็ได้ผล เนตรพยักหน้าหงึกๆ เพราะเธอก็ไม่อยากไปรอแท็กซี่ที่คอยแต่จะปฏิเสธผู้โดยสารเหมือนกัน ธันรีบต่อสายไปหาเพื่อนสนิทอย่างอันทันทีเพราะเขาใช้บิ๊กไบค์จะให้เนตรมาซ้อนแบบนั้นเธอคงไม่ยอมไปแน่ๆ หลังจากยืมรถเพื่อนได้ธันก็บอกให้เนตรรออยู่แถวนี้ๆ ไปก่อน
ระหว่างทางเนตรไม่ได้พูดอะไรกับธันเลย เธอยังคงนั่งตรงหน้าเชิด...จนธันอดที่จะชื่นชมในความสวยราวกับนางพญาของเนตรไม่ได้ หลังจากเงียบไปนานเนตรก็หันมาบอกกับธันให้จอดที่โรงเรียนแห่งหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยเท่าไหร่
“จอดที่โรงเรียนข้างหน้าให้อาจารย์หน่อยนะคะ” เนตรหันมาบอกกับธัน คนตัวสูงพยักหน้าตอบรับ เมื่อรถจอดเนตรก็เปิดประตูลงจากรถเพื่อที่จะไปรับลูกสาว เธอเดินเข้าไปสวัสดีครูที่ยืนคอยส่งนักเรียนอย่างคุ้นเคย ตอนลอบมองเนตรอยู่ในรถด้วยรอยยิ้ม เขาพึ่งจะได้เห็นยิ้มกว้างแบบนี้ของเนตรครั้งแรกเพราะตอนที่อาจารย์เซนขอเป็นแฟนเนตรก็เพียงส่งยิ้มบางๆ ให้เขาเท่านั้น เนตรอุ้มเด็กน้อยขึ้นมานั่งตักก่อนจะปิดประตูแล้วส่งยิ้มเล็กๆ ให้ธัน
“คุณแม่คะ รถคุณแม่ไปไหน?”
“รถแม่เสียค่ะ สวัสดีพี่เขาก่อนสิคะ”
“ตู้วหู้วววพี่คนนี้เป็นใครคะคุณแม่ หล่อจัง” แก้วตาลูกสาววัย 5 ขวบของเนตรยกมือสวัสดีธัน ดูท่าเธฮจะถูกชะตากับธันเอามากๆ
“พี่ที่มหาวิทยาลัยค่ะ รถแม่เสีย พี่เขาอาสามาส่ง อีกอย่างพี่เขาเป็นผู้หญิงจะหล่อได้ยังไงคะ?”
“หล่อค่ะ” เด็กน้อยยังคงยืนยันคำเดิม
“ผู้หญิงก็หล่อได้นะคะอาจารย์”
ธันหันไปยกยิ้มให้เนตรอย่างกวนๆ แต่กลับได้สีหน้านิ่งๆ เป็นการตอบแทน ดูเหมือนว่าถ้าไม่ใช้ลูก เนตรคงไม่ยิ้มแบบนี้ให้แน่ๆ บทสนทนาภายในรถคนสองแม่ลูกมันน่ารักมากๆ จนธันอยากหยุดเวลาเอาไว้ตรงนี้ เขาได้แต่ภาวนาในใจให้บ้านของเนตรอยู่ไกลๆ แต่ดูเหมือนว่าคำขอของเขาจะไม่ได้ผลเพราะเนตรชี้บอกซอยที่เธออยู่ก่อนจะบอกให้จอดหน้าบ้านหลังใหญ่
“จอดตรงนั้นนะคะ เข้าไปดื่มอะไรข้างในก่อนมั้ยคะ?”
ถ้าเลือกได้ธันก็คงไม่ปฏิเสธ แต่ตอนนี้เขาตกอยู่ในสถานะที่ตอบตกลงไปไม่ได้เพราะอันบอกไว้ว่าพอซ้อมดนตรีเสร็จต้องรีบไปทำธุระต่อ ถึงจะรู้ว่าธุระที่ว่าคือพาสาวไปทานข้าวก็เถอะ แต่ยังไงรถมันก็ไม่ใช่ของเขาอยู่ดี เธอเลยต้องปฏิเสธเนตรไป
“พี่คนหล่อเข้ามาเล่นกับแก้วก่อนสิคะ หนูมีของเล่นเยอะมากๆ เลยค่ะ” เด็กน้อยจับมือธันแน่น คนตัวสูงลูบหัวแก้วตาอย่างอ่อนโยน
“ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ พอดีเพื่อนรออยู่น่ะค่ะ” ธันบอกเนตรด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแต่ใจตอนนี้มันห่อเหี่ยวสุดๆ “ไว้ค่อยมาเล่นกันนะคะเด็กดี”
ธันหันไปจับแก้มแก้วตาด้วยความเอ็นดู เด็กน้อยยิ้มหวานให้เขา แก้วตาใช้มือจับหน้าธันก่อนจะจุ๊บไปที่แก้มเนียนของคนพี่ จนธันต้องใช้มือลูบหน้าข้างที่โดยจูบเพราะความเขิน
“แอบไปจุ๊บพี่เขาได้ยังไงคะ”
“ก็พี่ธันหล่อ ใจดี แก้วตาชอบ หนูจะเป็นแบบพี่ธัน”
เนตรขำเล็กๆ ให้ลูกสาวเธอพึ่งจะเคยเห็นมุมนี้ของลูก เพราะถ้าเป็นคนอื่นแล้วแก้วตาแทบจะไม่คุยด้วยเลย ยิ่งเป็นผู้ชายเด็กน้อยจะมีอาการไม่อยากเข้าใกล้ไปเลย เนตรอุ้มแก้วตาลงมาจากรถก่อนจะจับมือไว้ ยิ้มบางถูกส่งให้ธัน ถึงมันจะไม่ใช่ยิ้มที่ธันอยากเห็น แต่ก็ดีแค่ไหนแล้วที่เธอยอมยิ้มให้
“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง”
“ยินดีค่ะ” ธันยิ้มตอบก่อนจะปิดกระจกแล้วรีบวนรถกลับ ถึงจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ แต่ธันรู้สึกว่านี่คือการเริ่มต้นที่ดี เธอได้รู้ว่าเนตรมีลูกแต่ไม่มีสามี เพราะงั้นเธอก็จะเดินหน้าจีบอาจารย์สุดเนียบคนนี้ต่อ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 9
Comments