...ความจากตอนที่แล้ว...
.
.
"อือ คงงั้นแหละ เพราะช่วงนี้พี่เห็นเซินมาแรงมากๆในไทย จนได้ฉายานู่น " ว้าว บางทีก็เกินป๊ายยยย~~~`่
.
.
.
.
ผมก็เดินไปเรียนอยู่ดี ๆ ก็มีแต่สายตาจับจ้องมาที่ผมยังไงอย่างงั้น ประเทศนี้มันยังไงกันเนี่ย เฮ้อ.. ก็เข้าใจนะว่าดัง แต่นี่มันเกินไปป๊ะ?
.
.
.
.
จากนั้นผมก็เรียนไปเรียนมา จนจบคาบเช้า แต่ก็ดีที่ไม่มีคาบบ่าย จะได้ไปทำงานไว ๆ แต่ทันใดนั้นผมก็ได้ยินเสียงของคนที่ถูกด่า
.
.
.
ทำไมประเทศไทยถึงได้น่ากลัวชนาดนี้กันนะ อยากกลับไปประเทศจีนแล้วเนี่ย..
.
.
แต่หลังจากที่ผมยืนเกร็งเพื่อคิดอยู่ไม่นานก็มีเสียงผู้ชายคนนึงลอดเข้ามา — !
.
.
" ดีครับตะเล้ก" ใครอ่ะ? แฟนคลับ? สโตกเกอร์? ทำไมใส่หน้ากาก?
.
.
"พี่ไง~~` วันนี้ไม่มีเรียนคาบบ่ายเหมือนกันนี่นา ป่ะ! ไปเที่ยวกัน! " ผมมองหน้าพี่ฮิคาดะด้วยความสงสัย รู้ทั้งรู้ว่าผมชอบความสงบ. . . . คนละ"ขั้ว" กับพี่เลยนะ. .
.
.
.
.
" นี่ไง! พี่เจอชุดที่เหมาะกับนายแล้ว! "
.
.
.
"เห? ผมว่ามันตัวใหญ่ไปนะพี่. . . จะเอาจริงๆหรอ? "
.
.
.
...[ ตัดภาพมาชุดที่ฮาคาดะเลือกให้เซินๆ]...
...[แล้วตัดมาที่ปัจจุบัน]...
.
.
" เลือกเสร็จแล้วก็ไป! นี่จากบ่ายโมง ตอนนี้บ่ายสองครึ่งละเนี่ย "
.
.
" ก็ถ้าจะให้เซินๆ ของพี่ใส่ชุดเชยๆมันก็ไม่ดี.. " เหอะ อยากเห็นผมทำตัวน่ารักก็ไม่บอก
.
.
" พี่ฮิคาดะๆ " ผมจิ้มๆพี่ฮิคาดะประมาณสองครั้ง จนหันกลับมาผม
.
.
" ตะเนี้ยว-! " ผมทำท่าแมวเหมียวสุดน่ารักใส่ ่ ่
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 6
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments