ในวันธรรมดา ชีวิตประจำวันของผมก็เหมือนทุกวัน ตื่นมาไปเรียน กลับมาบ้านก็ทำการบ้าน ทำเสร็จก็นอน เป็นแบบนี้ทุกวัน
ในวันเสาร์ อาทิตย์ มันคือสวรรค์ของผม วันนี้พี่ชายของผมกลับบ้านโดยนำสัตว์เลี้ยงมาด้วย
ใช่มันคือ แมว เริ่มต้นเป็นทาสของฉันซะเจ้ามนุษย์
แมวน้อยตัวเล็กน่ารัก มันชอบให้ลูบขน ผมชอบเล่นกับมันมากกกกกกกก มากที่สุดรองจากสุนัขของผม ในที่สุดผมก็เห็นคุณค่าของพี่ชายก็วันนี้ แค่วันนี้
วันแรก พี่ซื้ออาหารเม็ดมามากมาย เอาให้เห็นภาพก็ถุงขนาดใหญ่ ไม่พอสิ่งที่แมวชอบเป็นซองก็มีอย่างกับกันชาแมวเลย
ด้วยความที่บ้านผมเป็นบ้านขนาดให้ครอบครัวก็เยอะถึงผมจะไม่เห็นพวกเขาเป็นครอบครัวก็เถอะเพราะครั้งหนึ่ง น้าขับรถเหยียบขาสุนัขผม แล้วก็ไม่ดูแลมันเลย คนในครอบครัวต่างไม่ดูแลมันเลย ไม่พาไปหาหมอด้วยซ้ำ
ตอนนั้นผมยังจำได้ ผมไม่เห็นสุนัข ผ่านไปหลายวัน พวกเขาบอกว่ามันตายแล้ว แค่นั้น ? ใช่แค่นั้นแหละมันน่าเจ็บใจ ทั้งที่คนที่รับเลี้ยงไม่ใช่ผม แต่คนที่รับเลี้ยงที่แท้จริงกลับไม่รักมันเลย
บ้านนี้ไม่เหมาะเลี้ยงสัตว์เลย
ผ่านไปหลายวัน ทุกวันหลังเลิกเรียน ความเครียดจากครูและการบ้านมากมาย ยังดีที่มีเจ้าเหมียวค่อยปลอบประโลมหัวใจให้บางทีมันอาจจะเพื่อนคนหนึ่งในหัวใจผมแล้วก็ได้
วันหนึ่งยายในบ้านไม่ชอบแมวไม่อยากให้แมวอยู่บ้าน บางทีพวกเค้าอาจจะแกล้งผมอยู่ก็ได้
แมวถูกย้ายไปอยู่สวน
บ้านกลับมาเงียบเหงาเหมือนเดิน ผ่านไปวันเสาร์ผมถึงมีเวลาไปเยี่ยมมัน
แต่ก็แค่วันเดียว มันจะลืมผมไหมนะ ว่าแต่ยายจะแพ้แมวจริง ๆ หรอ ว่าแต่ทำไมพี่ถึงทำแบบนี้ ว่าแต่ทำไมเรามันไร้ประโยชน์แบบนี้ทำไมทำอะไรไม่ได้เลยนะ ทำไมเราไม่มีอิสระเลย พี่สามารถเลี้ยงแมวได้
แต่เราทำอะไรไม่ได้เลย เป็นหุ่นยนต์ที่ทำแต่สิ่งที่กำหนดไว้
วันผ่านไป จากวันเป็นเดือน
วันนี้ข่าวร้ายมา แมวที่สวนโดนสุนัขกัด พวกเขาบอกว่ามันเขามาในสวน ใช่มันเขามา เข้ามากัดแมวเรา !
ความคิดแรก อะไรนะ ทำไม สุนัขตัวนั้นมันต้องตายเลย ใครมัันปล่อยสุนัขว่ะ เกิดอะไรทำไม ถ้ามันไม่อยู่สวน แต่ทำไมไม่ดูแลมันดี
ผมถามว่าทำอะไรได้ไหม พวกเขาบอกไม่ได้ "สุนัขตัวนั้นได้ไหม" พวกเขาส่ายหน้าอย่างเห็นใจ ผมรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้แต่ความรู้สึกในใจมันสำคัญกว่าครอบครัวนี้ด้วยซ้ำ ถ้าผมเลือกได้ผมยอมให้ครอบครัวนี้ตายแทนแมวผมยังได้
ทุกวันผ่านไปด้วยความเศร้า
ผมเริ่มหาความสุขจากนิยาย
เริ่มตัดตัวเองจากโลกภายนอก
โลกมันแย่ ๆ พอกับอึ
ครอบครัวที่เสียงดัง ปากสุนัขโดยเฉพาะยาย เป็นครอบครัวหัวโบราณ เป็นครอบครัวที่สนับสนุนคนเลว
ผมออกจากโรงเรียน
ตรงหน้าผมมีเชือกผูกคอ ผมอาจคิดไม่ดีแต่มันไม่มีใครที่เป็นเพื่อนผมอีกแล้ว มันไม่มีใครอีกแล้วที่ผมรัก ผมไม่มีจุดมุ่งหมายอีกแล้ว ไม่มีสิ่งที่รัก ไม่มีสิ่งที่ต้องดูแล
ใจสลาย เพราะแมวตัวหนึ่ง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments