ความเเค้น ของเสวี่ยอิง

[ ความเดิมจากตอนที่เเล้ว ]

เสวี่ยอิง ได้พุ่งหมัด ไปหาองค์ชาย

[ เนื้อเรื่อง ]

[ เหตุการณ์ในอดีต ]

เสวี่ยอิง ได้พุ่งหมัด ไปหาองค์ชาย ทันที เเล้ว หักกระดูกขององค์ชายเสีย ทำให้องค์ชายนั้น เจ็บปวด ครวญคราง ร้องขอให้ ช่วย ก็ไม่มีใคร กล้า เพราะกลัวว่าจะโดนพลอยไปด้วย

ณ ตอนกลาง คืน

เหตุการณ์ในตอนกลางวันนั้น ได้เข้าหูของ จักรพรรดิ เสวี่ยฟง จักรพรรดิ เสวี่ยฟงนั้น ไม่รอ ช้า เรียก เสวี่ยอิง มาพบ ทันที เเต่ว่า เสวี่ยอิงนั้น ไม่ยอมเข้าพบ เพราะว่า จักรพรรดิ

เสวี่ยฟง เคยสั่งว่า "ห้ามเข้าวัง ตระกูล

เสวี่ย" ตั้งเเต่ นั้นมา เสวี่ยอิง ไม่เคย เข้าไป ใกล้ วัง ตระกูล เสวี่ยเลย ในเมื่อ จักรพรรดิ

เสวี่ยฟง รู้ว่า เสวี่ยอิงนั้นไม่ยอมมาเข้าเฝ้า ก็เลย สั่งทหาร ไป ฆ่า ไป๋หนาน พี่สาว ของ

เสวี่ยอิง ทันที ทหารได้มาที่บ้านของ เสวี่ยอิง เเต่ ไม่พบว่า เสวี่ยอิงนั้นอยู่บ้าน เห็นเเต่ ไป๋หนาน ทหารนั้น ไม่รอช้า รีบวิ่งเข้าไปฆ่า เเต่ว่า ใบหน้า อันงดงามของ ไป๋หนาน ทำให้ทหารนั้น มีอารมณ์ ขึ้น ทหารนั้น จับ ไป๋หนาน ขึ้นเตียง ทันที

[ อ่านเเบบคนโกรธ ]

" นี่ พวกเจ้าจะทำอะไรน่ะ" : ไป๋หนาน

" ทำอะไรน่ะหรอ ก็จะข่มขืนไงละ สาวงาม

เเบบนี้ จะอดทนได้ไง ฮ่าๆๆ " : ทหาร

" ข้าจะทำให้เจ้ามัความสุขเอง" : ทหาร

" หยุดน่ะ อ้า " : ไป๋หนาน

" เจ้าน่ะ อยู่นิ่งๆ ไป ข้าจะทำให้มีความสุขเดี่ยวนี้ล่ะ ฮ่าๆ " : ทหาร

" ไอ้สารเลว หยุดน่ะ อ้า อ๊า " : ไป๋หนาน

" ฮ่าๆ รู้สึก ดีมัย ดีใช่มัยล่ะ โดน 5 คนพร้อมกันน่ะ " : ทหาร

" อ๊าาาาา หยุดน่ะ! อ้า อ้าๆๆ " : ไป๋หนาน

" อ่า ข้าไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อนเลย "

: ทหาร

"ไอ้พวกสารเลว อ้าๆๆๆๆๆๆ " ไป๋หนาน

"ครางเเบบนี้ ได้อารมณ์มากเลย ฮ่าๆ " : ทหาร

"อ๊าาาาา " : ไป๋หนาน

"ถ้าจะโทษ ก็ไปโทษน้อยชายเจ้าสิ " : ทหาร

"เเย่เเล้ว ข้าไม่ไหวเเล้ว" : ทหาร

"อย่าน่ะ อ๊า " : ไป๋หนาน

" อ้ากกกกก อ้าาาา " ทหารเเละไป๋หนานตะโกนพร้อมกัน

หลังจากที่ ทหาร ขมขื่น ไป๋หนาน ทหารนั้น ก็ไม่รอช้า จับไป๋หนาน มาขย่ม ต่อ เเต่ว่า...

เสวี่ยอิง มาเห็นพอดี สายตาที่ชิงชัง

ของเสวี่ยอิง นั้น จ้องมาที่ทหาร ทหารนั้นรู้ว่า เสวี่ยอิงมา เเล้ว เเต่ก็ไม่ได้สนใจ สนเเต่ ขย่ม ไป๋หนาน อย่างเดียว เสวี่ยอิงนั้น โกรธมาก โกรธจน ตาสีเเดง เปลี่ยนเป็นตาสีเลือดมรกต เสวี่ยอิงที่ยังไม่ปลุก สายเลือด กลับ ได้ สายเลือดมา เเบบ ชิงชัง สายเลือด นี้ มีชื่อว่า

สาย เลือด เเห่ง ความ โกรธ ของ มัง กร

[ สายเลือดเเห่งความโกรธ ]

[ อ่านเเบบ คนโกรธ ]

"นี่ พวกเจ้า ทำอะไรพี่ข้า!!!! " : เสวี่ยอิง

"เสียงใครฟ่ะ ชั่งมันเถอะ เอ้ยพวกเรา ขย่มเเรงๆ " : ทหาร

..."ข้า จะ ฆ่า พวกเจ้า ทุก คน ให้ หมด ซะ!!"...

: เสวี่ย อิง

[ อ่านเเบบ โกรธผสมเศร้า ]

หลังจากเสวี่ยอิง พูด จบ ก็พุ่งเข้า หาทหาร ทั้ง 5 คนทันที ทหาร ทั้ง 5 ตาย คา มือ เสวี่ย อิง ทั้งหมด เเต่ว่า ไป๋หนาน ก็ตาย เช่นกัน เนื่องจาก จิตของ นาง ถูกทำลาย โดย ทหาร ทั้ง 5 คน เสวี่ยอิง เศร้ามาก ไป๋หนาน พี่สาวของ เสวี่ยอิง พูดประโยค สุดท้าย ก่อนจาก

[ อ่าน เเบบ เสียคนรักหรือ คนที่รัก จากไป ]

"พี่น่ะ รักเจ้าน่ะ เสวี่ย อิง " : ไป๋หนาน

"ท่านพี่ ท่านพี่ ท่านพี่ !!!!!!!!!!!!!!!! " : เสวี่ยอิง

"อ้ากกกกกกกกกกกกกก ท่านพี่ !!!!!!! " : เสวี่ยอิง

เสวี่ยอิง ร้องไห้คร่ำครวญ ฝั่งศพ ไป๋หนาน ไปพร้อมกับน้ำตา

[ อ่าน ปกติ ]

เสวี่ยอิง ทั้งโกรธเเละเสียใจ เขา ไม่อยากเห็นหน้า ทหารหน้าโง่ เลย ใช้ พลัง ทำลายบ้านเเละซากศพของเหล่า ทหารหน้าโง่ทิ้งซะ

[ อ่านเเบบโกรธเเค้น ]

"ตระ กูล เสวี่ย กล้า ส่ง คนมา ฆ่าพี่สาวข้า!! เเละ เรา จะ ได้ เห็น ดี กัน ......." : เสวี่ยอิง

———————————

เสริมก่อนจาก

! นี้คือสัญญาณหลัก เเสดง ถึงความโกรธ