แช่อ่าง~

เมื่อชาลอตรู้ว่าชอร์นเป็นอาจารย์สอนเศรษฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยของเขา ทำเอาเขาตกใจไม่น้อย ทั้งรู้ว่าชอร์นเป็นแวมไพร์และก็ยังเป็นอาจารย์อีก นี่แวมไพร์เข้ามาแทรกซึมโลกมนุษย์ขนาดนี้เลยหรอวะเนี่ย...

ชอร์น : วันนี้มีเรื่องจะแจ้งให้ทราบอย่างนึงนะครับทุกคน...

เทียร์ : เป็นอะไรรึเปล่า หน้าซีดเชียวนะ

ชาลอต : เปล่าๆๆ ไม่มีอะไรหรอก

ชอร์น : วันนี้มีครูแนะแนวเข้ามาใหม่ จะทำงานกับครูเอง คงจะให้เป็นครูประจำสาขาเราเนี้ยแหละสำหรับปีหนึ่ง....

เทียร์ : น่าจะเป็นครูคนใหม่แน่เลย

ชาลอต : ครูคนใหม่หรอ?

เทียร์ : อย่าบอกนะว่านายไม่รู้อีกอ่ะ?

ชาลอต : เอ่ออออ... ใช่😅😅

เทียร์ : เมื่อเช้าเขาฮือฮากันทั้งมหาวิทยาลัยแล้วนะ... เรื่องครูใหม่ เพราะทั้งหล่อและรวยมากๆ คนอื่นต่างอิจฉาสาขาของเราที่ได้มีครูแนะแนวใหม่...

ชาลอต : หรือว่า.... จะเป็น....

เทียร์ : เป็น... 😕

ชอร์น : นี่ไงครูใหม่ มาพอดีเลย...

เซน : สวัสดี... 😐😐

ชาลอตพูดไม่ทันจบคำเซนก็เดินเข้ามาในห้อง แน่นอนว่าเซนใช้อำนาจในการมาเป็นครูที่นี่ ก็คงจะขู่ชอร์นให้สามารถพาให้เขามาอยู่ในมหาวิทยาลัยได้... ชาลอตทำหน้าเบื่อหนาย...

ชาลอต : ให้มาเรียน แต่ตามขนาดนี้ ให้ตายเถอะ... 😑😑

เทียร์ : มีอะไรรึเปล่า?

ชาลอต : ไม่มีอะไรๆ

เทียร์ : แบ้วเมื่อกี้อะไร ให้มาเรียน?

ชาลอต : อ๋อๆ พ่อเราอ่ะไม่มีอะไร😅😅

เทียร์ : งั้นหรอ?

ชาลอต : อืมมมมม😰

หลังจากเซนแนะนำตัวเสร็จก็ไปนั่งตรงเก้าอี้ด้านหน้าห้อง ส่วนชอร์นก็สอนตามปกติหลังเลิกคราสเรียนเหล่าผู้หญิงทุกคนก็ตรงเข้าไปหาเซนทันที...

ผู้หญิงคนหนึ่ง : อาจารย์คะ... มีภรรยารึยังคะ? 😳😳

เซน : 🙄🙄

ผู้หญิงคนหนึ่ง : สรุปยังไงคะอาจารย์..?

ชอร์น : เราอย่าพึ่งรบกวนอาจารย์เขาดีกว่านะ... ไปพักเถอะ... 😅😅

ผู้หญิงคนหนึ่ง : งั้นก็ได้ค่ะ อาจารย์จะไปทานอาหารที่โรงอาหารมั้ยคะ?

ชอร์น : ไม่ได้ไปครับ...

ผู้หญิงคนหนึ่ง : เสียดายจังเลยนะคะ... กะว่าจะไปทานอาหารด้วยกันซักหน่อย😳😳

ชอร์น : ครับ😅😅

ผู้หญิงคนหนึ่ง : งั้นไปก่อนนะคะ....บายค่ะ

ชอร์น : ครับๆๆ😅

ชาลอตยังคงนั่งคุยกับเทียร์อยู่ ไม่ได้สนใจเซนเลยซักนิด แต่แอบได้ยินผู้หญิงในห้องพูดถึงเซนกันอย่างกรี๊ดกร๊าด... เซนลุกจากเก้าอี้และเดินตรงมาที่ชาลอต เขาจำตารางเรียนของชาลอตไว้ทั้งหมดและวันนี้ไม่มีเรียนบ่าย....

เซน : กลับกันได้รึยัง?

ชาลอต : 😕😕อะไร?

เซน : กลับกันได้รึยัง...

ชาลอต : นายก็กลับไปสิ... เดี๋ยวเรากลับเอง...

เซน : จะกลับเองได้อย่างไรกัน?

ชาลอต : ก็เราคุยกับอูจีไว้แล้วว่าจะกลับจะโทรหาเขา...

เซน : แล้วทำไมถึงกลับกับเราไม่ได้...

ชาลอต : ก็ยังไม่อยากกลับไง เราต้องการความเป็นส่วนตัว...

เซน : 😐😐

เทียร์ : อ่าวรู้จักกับอาจารย์ด้วยหรอ?

ชาลอต : อ... เอ่อใช่😅

เทียร์ : แล้วทำไมไม่รู้ว่าจะมาเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยของเราล่ะเนี้ย🤭🤭

ชาลอต : อ๋อๆๆเขาไม่ได้บอกเราน่ะ...

เซน : กลับได้รึยัง...

ชาลอต : ก็บอกไม่กลับตอนนี้ไง.. ไม่ได้ยินรึไง...

เซน : ไม่... เจ้าต้องกลับเดี๋ยวนี้...

ชาลอต : ไม่เรายังไม่อยากกลับ ขอไปทานข้าวกับเพื่อนก่อน...

เซน : หึ😡😡

เซนหงุดหงิดเลยเดินออกจากห้องและกลับราชวังทันที... ชาลอตไม่ได้สนใจจึงไปทานข้าวกับเทียร์... เขาไปทานข้าวกับเทียร์เสร็จโทรหาอูจี จากนั้นก็กลับราชวัง...

ชาลอต : ขอบคุณครับคุณลุง...

อูจี : ยินดีขอรับองค์ชาย☺️☺️

ชาลอต : เอ่อออ... คือว่า...

อูจี : อ๋อ.... คงจะอยู่ที่ห้องโลหิตแหละขอรับ

ชาลอต : งั้นหรอ... งั้นเราไปอาบน้ำดีกว่า...

อูจี : ขอรับ... หญิงรับใช้ได้เตรียมอ่างน้ำนมไว้ให้แล้วขอรับ...

ชาลอต : อืมๆๆๆขอบคุณมาก

อูจี : ขอรับ...

ชาลอตไม่ได้ใส่ใจอะไรที่กลับมาแล้วไม่เจอเซน เขามองว่าเซนคงอยากจะดื่มไวน์เลยลงไปอยู่ที่ห้องโลหิตนั้น แต่เขาไม่รู้เลยว่าเซนกำลังโกรธเขาอยู่ แต่แค่ไม่ได้พูดหรือบอกอะไร เขาเดินไปที่ห้องและแช่น้ำนมอย่างสบายใจ...

สาวรับใช้ : เป็นอย่างไรบ้างคะองค์ชาย

ชาลอต : รู้สึกสบายตัวดีจัง☺️

สาวรับใช้ : น้ำนมนี้มีประโยชน์มากนะเพคะ ช่วยให้ผิวเนียนนุ่มด้วยเพคะ

ชาลอต : ห๊อมหอมมมมม~

สาวรับใช้ : จะรับเครื่องดื่มอะไรรึเปล่าเพคะ.

ชาลอต : เราขอน้ำอุ่นซักแก้วละกัน...

สาวรับใช้ : ได้เพคะ...

สาวรับใช้เดินออกจากห้องอาบน้ำและรีบไปเอาน้ำอุ่นมาให้ชาลอต หน้าประตูจะมีม่านบางๆกั้นอยู่ แสงจากด้านนอกจะสาดผ่านม่านมา จนพอที่จะเห็นเป็นเงาของคนผ่านไปมา... เซนเดินเข้ามาที่ห้องอาบน้ำ และทำการถอดเสื้อผ้าออก ชาลอตเอามือปิดตาและรีบหันหน้าหนี....

ชาลอต : นี่เจ้า....

เซน : อะไรกัน?

ชาลอต : คิดจะมาก็มา จะไปก็ไป จะถอดเสื้อผ้าก็ถอดอย่างนั้นหรอ?

เซน : แล้วทำไม?

ชาลอต : ช่างไม่มีมารยาทซะเลย...

เซน : เราจะมาแช่น้ำกับภรรยา... มันผิดตรงไหนกัน...

ชาลอต : ก็บอกแล้วไงว่าไม่ใช่ภรรยา...

เซน : หึ😏

เซนเดินลงไปแช่อ่างน้ำนมกับชาลอต เขาค่อยๆขยับตัวเข้าใกล้ๆตัวของชาลอต และใช้มือตักน้ำนมมาลูบบนแผ่นหลังของชาลอต...

ชาลอต : จ.... จะ.... ทำอะไรอ่ะ😳😳

เซน : เราแค่ถูหลังให้ เจ้าตัวสั่นทำไมกัน...

ชาลอต : จะแช่ก็แช่ไป อย่ามายุ่งกับเรา🙄

เซน : นี่เจ้าน่ะ ไม่รู้ตัวหรือไงว่าทำให้เราโกรธมากๆเลยวันนี้....

ชาลอต : แล้วยังไง... เจ้าจะโกรธเรื่องอะไรอีก....

เซน : ไม่รู้ได้ยังไง... เจ้าเลือกมันมากกว่าเลือกข้า... ชั้นต่ำ... 😒

ชาลอต : อะไรเลือกใคร... หยุดพูดซักที ชั้นต่ำอะไรกัน... เจ้ามันบ้าไปแล้ว😡

เซน : คงต้องกันไว้...

เซนพลิกตัวของชาลอต และโอบกอดตัวของชาลอตอย่างนุ่มนวล เขาค่อยๆจูบต้นคอของชาลอตพร้อมทั้งใช้มือทั้งสองข้างลูบไล้ตัวของชาลอต เซนนอนพิงที่ขอบอ่างและยกตัวของชาลอตไว้ด้านบนของตัวเขา จากนั้นก็จูบต่อ....

ชาลอต : เพื่ออะไรกัน... 😳

เซน : แช่อ่างด้วยกันช่วยให้กลิ่นของเราทำงานได้ดีขึ้นมาก...

ชาลอต : ทำไมกัน?

เซน : จะได้บ่งบอกความเป็นเจ้าของอย่างชัดเจนไงล่ะ...

ชาลอต : เจ้านี่มัน.... 😑

เซนใช้มือลูบหน้าของชาลอต จากนั้นก็ดันหลังต้นคอของชาลอตเข้าหาตัวเขาเองและจูบปากของชาลอตทันที เซนและชาลอตจูบกันอย่างดูดดื่ม เซนใช้ลิ้นของเขาสอดเข้าไปในปากของชาลอต...

เซน : เราอยากจะกลืนกินเจ้าซะจริง...

ชาลอต : 😳😳เจ้านี่มัน...

เซน : เจ้าอย่าลืมสิ ว่าเจ้าเป็นของเรา...

ชาลอต : ของเจ้าที่ไหนกัน... ตัวของเรา

เซน : เจ้าคือของเรา ร่างกายของเจ้าก็คือของเรา ใจของเจ้า....ก็คือของเรา...

ชาลอต : 😳😳

.......