ผมอยากกินกับคุณ~

จากที่เฉินบรรจงจูบลงบนริมฝีปาก ของม่อน หัวใจของม่อนก็เต้นแรงอีกครั้ง ในสมองเขาคิดจะสลัดเฉินออกไป แต่ใจและร่างกายต่างทำงานไปตามอัติโนมัติ ม่อนจับไหล่ของเฉินแน่น พวกเขาจูบกันอย่างดูดดื่ม

ในขณะที่เฉินพยายามจะสอดลิ้นของเขาเข้าในปากของม่อน ทำให้ม่อนรู้สึกหวิว///แต่ทันใดนั้น

กริ๊งๆๆๆ

เสียงมือถือของเฉินดังขึ้น ทำให้ม่อนได้สติ ผลักเฉินออก แล้วรีบยืนขึ้น

ม่อน : ผ... ผมไปรับโทรศัพท์ให้นะครับ

เฉิน : อื้ม... เชิญ

ม่อน : ค... ครับ

ม่อนรีบเดินไปล้างมือที่เต็มไปด้วยฟองสบู่แล้วรีบไปรับโทรศัพท์มือถือให้เฉิน

ม่อน : ครับ ผมม่อนเลขาของคุณเฉินครับ

[...]

ม่อน : มีอะไรฝากไว้ได้นะครับ

[...]

ม่อน : ได้ครับ จะใหเไปพบตอนไหนครับ?

[...]

ม่อน : ตอนบ่ายนะครับ ได้ครับได้...

[...]

ม่อน : ครับ สวัสดีครับ

ม่อนวางโทรศัพท์ลงแล้วหัดกลับไปที่ตู้เสื้อผ้า กลับเห็นเฉินยังพิงอยู่ที่ตู้แล้วมองมาที่เขา

ม่อน :เสร็จแล้วหรือครับ?

เฉิน :อืม...ฉันคิดไม่ผิดจริงๆที่เลือกนาย

ม่อน :ฮ่าฮ่า ไม่ผิดหวังแน่นอนครับ😅😅

เฉินเดินไปที่หน้ากระจกแล้วเสยผม ส่วนม่อนรีบไปจัดชุดให้เฉินแล้วนำไปวางไว้ที่เตียง เพียงเสี้ยววิม่อนก็ได้กลิ่นน้ำหอมกุหลาบ ม่อนหันกลับไปก็เจอเฉินอยู่ตรงหน้า

ทั้งตัวเฉินหอมไปด้วยกลิ่นกุหลาบชวนหลงไหล เฉินผลักม่อนลงไปบนที่นอน แล้วเอนตัวลงไปที่ม่อนคร่อมตัวของม่อน พร้อมโน้มลำคอไปที่หน้าของม่อน

เฉิน : เจ้าคิดว่ากลิ่นนี้มันหอมหรือไม่?

ม่อน : ห... หอมครับบอส

เฉิน : เจ้าชอบมันหรือไม่?

ม่อน : ข... ข้าขอบมัน...

เฉิน : งั้นรึ!! งั้น.... เจ้า....

ม่อน : ผมว่าบอสรีบแต่งตัวเถอะครับ เรามีลูกค้าในตอนบ่าย....

เฉิน : อ.... เอิ่ม.... อืมๆ

เฉินลุกไปแต่งตัว ในขณะที่เฉินแต่งตัว ม่อนก็รีบกลับไปที่ห้องแล้วล๊อคห้องทันที เขาไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วรีบลงไปที่โต๊ะอาหาร

ลีโอ : คุณชายม่อน เสร็จแล้วหรอครับ☺️?

ม่อน : ใช่ครับใช่ คุณลีโอทานอะไรรึยังครับ?

ลีโอ : ปกติผมไม่ค่อยทานอาหารเช้าหน่ะครับ ส่วนใหญ่จะทานอาหารเที่ยง

ม่อน : อ่าววว แล้วผมจะทานกับใครละครับเนี้ย!!

ลีโอ : อีกซักแป่ป คุณผู้ชายก็ลงมาทานครับ

ม่อน : งั้นหรอครับ แล้วที่ทานของผมอยู่ตรงไหนครับ

ลีโอ : เก้าอี้แรก ด้านซ้ายเลยครับ

ม่อน : อ่าวว แล้วบอสล่ะครับ

ลีโอ : ปกติคุณผู้ชายจะไปทานที่ห้องทานส่วนตัวครับ

ทันใดนั้น ก็มีเสียงดังขึ้นมา

เฉิน : อะแฮ่มๆ

ลีโอ : เชิญด้านในขอรับคุณผู้ชาย

เฉินเดินตรงไปที่หัวโต๊ะ ใกล้ๆกับที่ๆพ่อบ้านจัดที่ให้ม่อน เฉินนั่งลง

เฉิน : อาหารล่ะ?

ลีโอ : อ...เอ่อ...ได้ครับๆๆ

เฉิน : นายจะรอให้อาหารมันเสริฟตัวเองรึไง

ลีโอ : นี่ขอรับ นี่ขอรับ

เฉิน : นายก็ด้วย จะรอให้เก้าอี้ไปรับนายมานั่งรึไงกัน

ม่อน : เอิ่มมมมมม แฮร่///

ม่อนรีบเดินไปนั่งที่เก้าอี้ทันที ในขณะที่ลีโอรีบร้อนกับการเสริฟอาหาร และย้ายมือเช้าของเฉินจากห้องอาหารส่วนตัวมาที่โต๊ะด้านนอก

ม่อน : บอสครับ ทำไมวันนี้บอสออกมาทานข้างนอกล่ะครับ?

เฉิน : ก็... ผมอยากกินกับคุณไง...

ม่อนรีบก้มหน้าลง เขาเริ่มใจสั่นและเต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง จากนั้นพวกเขาก็ทานอาหารเช้ากัน เมื่อทานเสร็จพวกเขาเดินไปหน้าคฤหาสน์ก็พบกับซูมกับแซม ยืนใกล้ๆกับรถหรูสีดำคันหนึ่ง

ซูม : ไงครับคุณม่อน

ม่อน : ไงครับคุณซูม

แซม : คราวนี้จำได้แล้วแฮะ ฮ่าฮ่า🤭

เฉินเดินมาที่รถ

เฉิน : มัวคุยอะไรกัน ไร้สาระ ขึ้นรถได้แล้ว

ซูม/แซม : ครับ!!!

เฉินเดินไปอีกฝั่งนึงของรถ ม่อนขึ้นไปนั่งบนรถ ซูมและแซมก็แยกซ้ายขวาไปนั่งด้านหน้าที่เบาะคนขับและข้างคนขับ ทันใดนั้นเฉินก็เปิดประตูหลังเบาะคนขับที่ม่อนนั่งอยู่ แล้วสอดขาของเขาไปที่หลังของม่อน เฉินขึ้นไปนั่งคร่อมหลังของม่อน แล้วเอามือปิดม่านระหว่างคนขับและที่นั่งด้านหลัง....