ห้องประชุม
"เอ้าทุกคน! ปรบมือให้น้องแม็ค นางเอกของเราหน่อยย!!!"
"ห้ะ! ดะ..เดี๋ย...."
"ส่วนพระเอกของเราก็คือ!!! โอห์ม เดือนมหาลัยของเราเอง
นะครับ!!"
"ขอปิดการประชุมสำหรับวันนี้นะครับ"
นอกห้องประชุม
"มึง...."
"อะ...อะไรหรอ.."
"มึงไปบอกอะไรพี่เค้าห้ะ!!!!! ทำไมกูได้ไปเป็นนางเอก" พอ
ออกจากห้องประชุมมา ผมก็โวยวายใส่มันทันที
"เอาหน่า~มึงก็มันไม่มีใครแล้วอะ..แต่พอกูเสนอชื่อมึงไปพี่เค้าก็ถูกใจมึงเลย.....ถือว่าทำเพื่อคณะนะ....กูขอร้อง"ไอ้โชกุนมันพูดพร้อมกับไหว้ผม แต่ถึงมันจะขอร้องผม ผมก็ไม่ยอมอยู่ดี..ก็ใครมันอยากจะไปเจอหน้าคนที่ทำให้ตัวเองร้องไห้จนหน้าบวมตาบวมล่ะ
"ไม่อ่ะ....กูไม่เอาไม่เล่น..กูเป็นชายแท้100%นะกูไม่ยอม"
"ก็เป็นผู้ชายนั่นแหละ แต่มึงหน้าหวานไง ใส่วิก แต่งหน้านิดหน่อยก็โอเคละ เกรดการแสดงมึงก็ไม่ใช่น้อยๆ ยังไงคนที่เหมาะสุดก็คือมึง"
"..."
"น้าาาา เพื่อนร้ากกกก"
"..."
"มึงทำเพื่อเพื่อนหน่อยน้า"
"เออๆ เป็นก็ได้วะ" มันก็คงไม่เสียหายอะไรหรอก ก็แค่เป็นนางเอกเอง
"ดีมากเพื่อนรักกู เออแล้วก็วันศุกร์อ่ะมีซ้อมนางเอกกับพระเอกนะมึง"
"ห้ะ!! อีกสองวันอ่ะนะ" เร็วจังว่ะ มึงรีบกันหรอ
"ช่ายยยยยยยย ถูกต้อง"
"แล้วบทอ่ะ"
"เดี๋ยวเค้าให้วันศุกร์นี้และ"
"เออๆ เค กูกลับบ้านและ โครตเหนื่อยอ่ะ"
"กูว่านะ มึงรีบกลับเลย ตายิ่งแดงอยู่ด้วย ไปๆ" ไอโชมันผลักผมไปลานจอดรถ
"เอ้า แล้วมึงอ่ะ"
"กูกลับกับพี่ต้นกล้าอ่ะ"
"ใครว่ะ" ผมเบรกเอี๊ยด ถามเพื่อนกับคนที่เพื่อนเอ่ยขึ้น
"เพื่อนพี่โอห์มอ่ะ พอดีวันนี้อ่ะกูจะขอติดรถพี่เค้าไป แต่พี่เค้ามีธุระพอดี เลยให้กูกลับกับพี่ต้นกล้า"
"อ๋อ เคๆ ระวังตัวนะมึง กูไปล่ะ"
"ขอบคุณที่เป็นห่วงคร้าบบบบบบ"
"เออๆ”
พาร์ทโชกุน บทรถต้นกล้า
ผมนั่งตัวเกร็งไปหมดแล้วเนี่ย ถามว่าทำไมน่ะหรอ ก็เพราะว่าผมเพิ่งรู้จักกับพี่เค้าไงล่ะ ถึงผมจะสนิทกับพี่โอห์มแต่ก็ไม่เคยรู้จักเพื่อนพี่เค้าสักคน แล้วอยู่ๆก็ต้องมานั่งรถเดียวกันกับคนที่เพิ่งรู้จักได้แค่วันเดียวจะไม่ให้เกร็งได้ไง อีกอย่าง พี่ต้นกล้าเค้าก็ เอ่อ...ก็หล่อไม่ใช่น้อย ขนาดเป็นผู้ชายด้วยกันผมยังหวั่นไหว เอ๊ย คือผมหมายถึงอิจฉาที่พี่เค้าดูดี แบบว่าทั้งหล่อ หุ่นก็ดี อะไรอย่างนี้ ไม่ได้หวั่นไหวแบบนั้นนะ!!
“น้องโชกุนครับ!!!”
“ครับ?”
“เป็นไรรึเปล่าพี่เรียกตั้งนานไม่เห็นตอบ”
“เอ่อ...ผมก็คิดอะไรนิดหน่อยอ่ะครับ พี่มีไรรึเปล่าครับ”
“พี่จะถามว่าหิวรึเปล่า แวะกินอะไรก่อนมั้ย”
“แล้วแต่พี่เลยครับ”
“งั้นเดี๋ยวพี่พาไปร้านใกล้ๆนี้นะ”
“ครับ”
พาร์ทแม็ค คอนโดฯแม็ค
วันนี้ผมโคตรเหนื่อยเลย มีเรื่องอะไรบ้างก็ไม่รู้ ไอโชนะไอโช หลอกผมไปเป็นนางเอกซะงั้น ถ้าเป็นบทอื่นมันก็ไม่เท่าไหร่หรอก แต่นี่บทนางเอกเลยนะ ย้ำ บทนางเอก!!!! ผมเป็นผู้ชายนะ แต่จะปฏิเสธไปก็ไม่อยากให้เรื่องมันยืดยาว บทนางเอกปีนี้มันหายากจริงๆแหละ เห็นไอโชมาบ่นกับผมทุกครั้งที่มีการแคสบทนางเอก เพราะว่าไม่มีใครสื่ออารมณ์ของตัวละครออกมาได้ดีเลย ไอโชเลยใช้ข้ออ้างนี้มาต่อรองกับผมว่าผมน่ะแสดงได้ดีที่สุดแล้ว ยอมรับว่าผมเก่ง เกรดการแสดงก็ดี (ไม่ได้อวยตัวเองนะ แต่ว่ามันจริงอ่ะ)
แต่ผู้หญิงในคณะ สาขาศิลปะการแสดงก็มีเยอะแยะไป ทำไมไม่ไปเลือกพวกนั้นนะ เฮ้อ แล้วผมยังต้องมาแสดงกับอีพี่โอห์มด้วย ไม่มีใครอยากทำงานร่วมกับคนที่ตัวเองไม่อยากเจอหรอกนะ แล้วพี่โอห์มน่ะอยู่คณะแพทย์แท้ๆ ยังมาแสดงละครเวทีคณะผมได้ แต่ก็ไม่แปลกใจหรอก เดือนมหาลัยที่หล่อ ดูดี แล้วก็มีพี่สาวเป็นนักแสดงก็คงจะไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว พี่เค้าคงไปเรียนรู้การแสดงมาจากพี่สาวนั่นแหละ
โครก~
เอ่อ...สงสัยผมคงหิวแล้วล่ะ ออกไปหาไรกินก่อนดีกว่า
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 32
Comments