นางเอก?

ห้องนอน

ตี๊ด..ตี๊ด..ตี๊ด~~

เสียงนาฬิกาปลุกทำให้แม็คลุกจากที่นอน แม็คเดินไปอาบน้ำอาบท่าและกำลังเตรียมตัวไปมหาลัยนั้น แม็คเดินผ่านกระจกก็พบว่า ตัวเองตัวบวมและแดงนิดหน่อย แต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับแม็คเลย แม็คไม่สนใจ และเดินทางไปมหาลัย

มหาวิทยาลัย

แม็คเดินมานั่งที่โต๊ะประจำของเขาและโชกุน

"เฮ้ย มึง ตามึงเป็นไรอ่ะ" อยู่ๆโซกุนก็ถามขึ้นมาด้วยความ

สงสัย

"ตากูเป็นผัวยาย"

"มุกนี้มันตั้งแต่สมัยพระเจ้าตากแล้ว...มึงเป็นไร บอกกูมา

"ก็ไม่มีไรไง"

"ไม่มีไรพ่องมึงอ่ะ อย่ามาตอแหล บอกกูมา"

"ก็กูบอกว่าไม่มีก็ไม่มีสิวะ"

"ถ้ามึงจะยืนยันยังงี้กูก็ปฏิเสธไม่ได้ล่ะว่ะ"

"ไปแดกข้าวเถอะ"

"เคๆๆ"

ระหว่างทาง

"น้องแม็ค!"

ไอพี่โอห์ม ผมหันไปเจอกับคนที่ผมไม่อยากเจอที่สุด ผมหัน

กลับมาทันทีเลยล่ะ ไอโซก็สกิดบอกว่า มึงๆพี่โอห์มมาหามึง

บอกผมหลายรอบและ

"น้องแม็คครับ!"

"มึงไปกันเถอะ กูหิวแล้ว" ผมรีบจับมือไอโชและเดินเร็วขึ้น

พี่โอห์มจึงเร่งฝีเท้าจนเดินตมทัน แล้วฉวยข้อมือผมไว้

"น้องแม็ค..." ทันจนได้สินะ ผมคงหาทางหนีไปไม่ได้แล้วล่ะ

"พี่ขอโทษ แม็คโกรธพี่รึเปล่า"

"ผมไม่โกรธพี่หรอก ก็มันไม่มีไรนี่"

"ก็วันนั้น... "

"เอ่อ...งั้นผมไปก่อนนะครับพี่ ค่อยตามกูมานะไอแม็ค"

โชกุนรู้งานทันทีว่าไม่ควรอยู่ต่อ แม้จะอยากฟังต่อก็ตามที

"ไม่เป็นไรมึง ไปด้วยกันเลย" ผมสบัดมือไอพี่โอห์มออก

และเดินไปหาไอโช

"น้องแม็คจะไม่ฟังพี่เลยใช่มั้ย"

"ผมต้องฟังไรอีกล่ะครับ" ผมพูดแต่ไม่หันหน้าไป

"..." พีโอห์มไม่ตอบแต่คว้ามือและกระซากมือผมให้เดิน

ตามไปอย่างรวดเร็ว

"เห้ย!! พี่!!" ผมต้องรีบก้าวตามพี่เค้าไป เพราะถึงแม้ว่าผมจะ

ใช้แรงมากเก่ไรก็ตามเพื่อที่จะเอามือผมออก มันก็เอาไม่

ออกสักที พี่เค้าลากผมมาหลังโรงเรียน ที่ซึ่งผู้คนผ่านน้อย

นิด

"พี่มีอะไรอีกอ่ะ ถ้ามีก็รีบๆพูด" ผมเริ่มไม่พอใจและ อยู่ดีๆก็

ลากผมออกมาเนี่ย

"โกรธพี่รึเปล่า"

"ก็บอกว่าผมไม่ได้โกรธ"

"ไม่ได้โกรธแล้วทำไมไม่อยากคุยกับพี่"

"ก็...ก็ผมหิวข้าว ผมจะไปกินข้าว"

"โกหก"

"ผมจะโกหกพี่ทำไม"

"แม็คโกรธพี่ ทำไมพี่จะไม่รู้ แม็คหลบหน้าพี่ ไม่อยากคุยกับ

พี่ นี่เรียกว่าไม่โกรธหรอ"

"ก็ผมบอกแล้วไงว่าผมแค่หิวข้าว"

"ไม่ต้องมาหาข้ออ้าง"

"พี่ไม่มีไรแล้วใช่มั้ย ผมจะไปกินข้าวแล้ว"ผมเดินออกมาจาก

ตรงนั้น แต่ว่า...

"เดี๋ยว!!! พีโอห์มคว้าข้อมือผมไว้อีกครั้ง

"พี่มีไรอีก!!"

"พี่ยังพูดไม่จบเลย..."

"..."

"ที่พี่มาคุยด้วยเนี่ย พี่แค่อยากขอโทษ"

"..."

"ขอโทษนะที่พี่ทำแม็คเจ็บ"

"..."

"พี่คงใจร้อนเกินไป"

"..."

"ให้อภัยพี่ได้มั้ย..."

"ก็ผมบอกว่าผมไม่ได้โกรธพี่ไง"

"ดูก็รู้ว่าโกรธ...สรุปให้อภัยพี่แล้วใช่มั้ย"

"อืม"

"อืม อะไร"

"ครับ"

"ครับอะไร"

"พี่แกล้งผมอ่า"

"พี่ไม่ได้แกล้ง ครับอะไร"

"ครับ ให้อภัยพี่แล้วครับ"

"ดีมาก" พีโอห์มพูดพลางขยี้หัวผม

"พี่โอห์มคะ..." เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น

"..."

"คือว่าหนูมีเรื่องจะคุยกับพี่อ่ะค่ะ"

"ครับ?"

"คือ....เอ่อ...."

"งั้นผมไปก่อนนะครับ"ผมปลีกตัวออกมา ถึงจะอยากฟัง

เรื่องของพี่เค้าก็เหอะ แต่ให้เดานะ สารภาพรักอีกแน่ๆ

โรงอาหารคณะนิเทศ

"มึงมีไร บอกกูมาให้หมด!!!! พอผมมาถึงมันก็ยิงคำถามใส่

ผมทันทีี

"ก็ไม่มีไร"

"ไม่มีไรได้ไง พีโอห์มเค้ามาคุยกับมึง บอกขอทงขอโทษ สรุปมีไรวะ"

"ก็เมื่อวานพี่เค้า เอ่อ...ผลักกูแรงเกินไปเฉยๆ กูเจ็บ ก็

เลย...ด่าพี่เค้าแล้วออกมาเลย"ผมไม่ได้โกหกนะ แค่พูดไม่

หมด พี่เค้าผลักผมให้ติดกับเสาจริงๆ

"โห มึงโคตรสุดยอดว่ะ กล้าด่าเดือนมหาลัยด้วย"

"ก็เออดิว่ะ พี่เค้าเป็นแค่เดือนเราต้องกลัวไรอ่ะ" ผมโครตมั่น

หน้าเลย

"มึงระวังให้ดีล่ะ มีคนชอบพี่เค้าเยอะ ถ้าคนพวกนั้นมารุม

กระทืบมึง...หูยยยไม่อยากคิด แต่รับรอง มึง! ตาย! ชัวร์!"

"คร้าบๆ จะระวังคร้าบ"

"รีบแดกข้าวเถอะ มันจะเรียนแล้วเนี่ย"

"แอกอู่ \= แดกอยู่"

"กูจะอ้วก เร็วรีบแดก"

"เออๆ"

กินข้าวเสร็จ

"เออมึง เลือกนางเอกได้ยังวะ"

"อะ...เอ่อ ยังเลยว่ะ"

"จะถึงวันแล้วนะเว้ยยย"

"ก็ให้ทำไงล่ะ มันหาไม่ได้นี่"

"..."

"เออ เย็นนี้มึงไปประชุมกับกูนะ"

"ทำไมกูต้องไปวะ"

"ก็กูไม่มีเพื่อนนี่หว่า มึงไปกับกูนะ นะๆๆๆๆ"

"..."

"นะๆๆๆๆๆ"

"เออๆ"

"รักมึงมากเลยเว้ยยย เพื่อนรัก"

"อี๋ ขนลุก ไปๆ อาจารย์จะสอนแล้วมั้ง เร็วมึงง"

"อ้าวเฮ้ย! รอกูด้วยดิ มึงจะรีบไปไหน" ใครจะรอเถียงกับมัน

ล่ะ ผมน่ะรีบวิ่งออกมาเลยสิ เข้าช้าโดนหักคะแนน อาจารย์

ยิ่งโคตรโหด

"วันนี้พอแค่นี้นะคะนักศึกษา อย่าลืมว่าคลาสหน้ามีควิซนะ

คะ เลิกคลาสค่ะ"

"ปะ มึงไปกัน"

"มึงจะไปเลยอ่อ ขอกูหาไรกินก่อนดิ"

"ไม่ได้! อีกไม่กี่นาทีนะเริ่มประชุมแล้วเนี่ย เร็วว!!!

"เฮ้ยย มึงเดินช้าๆหน่อยยยยย"

ห้องประชุม

"ก็เค้าจะเริ่มกันแล้ว ปะ เข้าไปกัน"

"อะ....เอ่อ ขออนุญาตครับ"

"เอ้า มากันครบละ งั้นเริ่มประชุมเลยนะ อย่างที่บอกกันไป

คราวที่แล้วว่าเราจะหานางเอกให้ได้ภายในวันพรุ่งนี้ ถ้า

หาไม่ได้การแสดงเราคงต้องยกเลิกไป..."

"โห ยกเลิกเลยหรอวะ มันหายากขนาดนั้นเลยหรอ คน

สวยๆก็มีเยอะแยะไปป่าววะ"ผมหันไปกระซิบกับไอโซ

"ก็ไม่มีใครถูกใจพวกรุ่นพี่เลยไง"

"แต่!!!" ผมกับโชหยุดคุยเมื่อรุ่นพี่พูดขึ้นอีกครั้ง

"วันนี้เราได้นางเอกแล้ว"

"ว้าว!! เย้" ทุกคนดีใจกันใหญ่ แน่สิ ละครเวทีใหญ่ของมหา

ลัย ตั้งใจวางแผนกันมาตั้งนาน จะให้ยกเลิกง่ายๆได้ยังไงล่ะ

"และนางเอกคนนั้นก็อยู่ในห้องนี้แล้ว!!"

"มึงเตรียมตัวนะ" ไอโชหันมาบอกผม ด้วยเสียงกระซิบ

"เตรียมเหี้ยไรวะ กูแค่มานั่งเป็นเพื่อนมึงเฉยๆ"

"เอ้าทุกคน! ปรบมือให้น้องแม็ค นางเอกของเราหน่อยย!!!"

"ห๊ะ! "

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***