ตอนที่4 ผู้เริ่มต้น

"อะแฮ่ม ยินดีด้วยเด็กน้อย เมื่อเจ้าเริ่มใช้พลังได้ข้าก็จะมอบระดับให้เจ้า ซึ่งเจ้าจะต้องกินสิ่งนี้เข้าไปเพื่อยอมรับว่าเจ้าเป็นระดับที่1แล้ว" ชิกัน

"เอ่อ... มันคืออะไรล่ะครับ"คามิน

วัตถุแปลกประหลาดที่อยู่ในมือของชิกัน มันเหมือนแคปซูลแต่ก็ไม่ใช่ซะทีเดียว

"มันคล้ายกับแบคทีเรียล่ะนะ แต่มันวิวัฒนาการแล้วในยุคสมัยนี้ มันจะแซกทรึมเข้าไปในเลือดนายเมื่อถูกส่งไปยังส่วนต่างๆแล้วนายจะสามารถเห็นสิ่งต่างๆที่นายไม่เคยเห็น"ชิกัน

" สิ่งต่างๆ.... เอามา ผมจะกินมัน" คามิน

//ชิกันยื่นให้// 'เอาล่ะนะ อึก แหวะ ไม่ไหวเลย'

คามินกินแคปซูลนั่นแล้วเขาก็ได้เห็นสิ่งต่างๆอย่างที่ว่า มีข้อมูลมากมายเกี่ยวกับผู้ใช้พลังหลั่งไหลเข้าในตัวเขา มีหน้าต่างเหมือนจอแสดงผลอีกหลายอันโผล่ขึ้นที่หน้่ของกามิน

" ลุง ลุง!! อะไรเต็มหน้าผมหมดเลย ปัดก็ไม่ไป"คามิน

"ฮ่าๆๆๆ ลองตั้งชื่อให้มันแล้วบอกชื่อนายสิ" ชิกัน

"ตั้งชื่อ.... ชื่ออาเบะ ผมชื่อคามินครับ" คามิน

"อาเบะ?? ฮ่าๆๆๆทำไมต้องฉันล่ะ" ชิกัน

"เพราะเสียงมันเป็นผช.ที่ดูมีอายุน่ะครับ" คามิน

"สวัสดีครับคุณคามิน ต้องการที่จะปิดจอข้อมูลพวกนี้มั้ยครับ คุณจะมองไม่เห็นเอานะ"อาเบะ

" อะ เอ่อ ปิดครับ ขอบคุณครับ"คามิน

"เจ้าหนู มาฝึกกันมั้ย? "ชิกัน

" ผมพร้อมแล้วล่ะ" คามิน

ทั้งสองเริ่มฝึกกัน เริ่มจากค้นหาข้อมูลต่างๆเกี่ยวกับพลังแห่งความไม่มี, เปิดโหมดการจำลองการโจมตีจากอาเบะและทดลองด้วยพลังของคามิน ทั้งคู่ฝึกกันจนดึกดื่นไม่ยอมจบไม่ยอมพอ จนเอเทรียลต้องเข้ามาห้ามทั้งคู่บอกให้พอก่อน

" เอาล่ะคามิน นอนได้แล้วนะ คุณชิกันอยู่ห้องข้างๆพรุ่งนี้มีฝึกต่ออย่าหักโหมอีกล่ะ" เอเทรียล

"ครับหม่าม๊า ฝันดีครับ" คามิน

//เอเทรียลเดินออกไปจากห้องของคามิน และเดินไปที่ห้องของชิกัน//

"คุณชิกันคะ นอนรึยังคะ" เอเทรียล

"อ้อ คุณแม่ของคามิน ผมยังไม่นอนครับ" ชิกัน

" พรุ่งนี้น่ะช่วยเบาๆลงหน่อยนะคะ คามินจะรับไม่ไหวเอา ฮ่าๆ"เอเทรียล

" ครับๆ น้องบอกอยากฝึกเลยตามใจไปหน่อย อีกอย่างคุณไม่จำเป็นต้องจัดห้องไว้ให้ผมเลย ผมกลับบ้านไปก็ได้" ชิกัน

"คิดว่าทำเพื่อคามินเขาเถอะ เขาขอให้คุณอยู่ที่นี่ ฉันเลยจัดห้องไว้"เอเทรียล

" คามินน่ะหรอครับ? ขอบคุณครับ งั้นผมนอนก่อนนะครับ"ชิกัน

" ค่ะ ฝันดีค่ะ" เอเทรียล

'ไม่คืดเลยว่าไอเด็กนั่นจะคิดถึงเราขนาดนี้ฮ่าๆ'

เช้าวันรุ่งขึ้น

คามินตื่นมาและเริ่มฝึกกับชิกันแต่เช้า เหมือนคามินจะไม่สนใจคำที่เอเทรียลพูดไว้เมื่อวานเลยทั้งคู่ฝึกตั้งแต่เช้ายันเย็นจนได้ค้นพบเทคนิคใหม่ๆสำหรับคามิน เพราะคามินคือคามินยังไงล่ะ

"นี่นาย ไหนลองใช้อีกทีซิ" ชิกัน

"ครับ!!" คามิน

คามินยืนนิ่งอยู่ประมาณ1นาที แล้วเขาก็หายไป

"เฮ้ ผมทำได้" คามิน

"นี่ นี่นายตีฉันหรอคามิน" ชิกัน

"เปล่านะครับ~" คามิน

พลังที่คามินได้รับมามันคือพลังที่จะสามารถหายตัวได้! ความไม่มีของกามินพัฒนาให้เขาสามารถหายตัวได้.....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว