เเอ๊ด!เสียงเปิดประตูห้องของนีน่าพร้อมมือบางสวยคลำหาเปิดสวิตช์
แป๊ก!
เเสงไฟสร่างทั่วห้องใบหน้าหญิงสาวดูเหนื่อยหน่ายเมื่อต้องเจอกับการบ้านรายงานต่างที่อาจาร์ยสั่งมากมาย เเค่คิดก็รู้สึกปวดหัวเเล้ว
ร่างน้อยเดินเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าล้างตาให้ตื่นก่อนจะเดินไปเปิดประตูห้องนอน นึกแปลกใจทำเมื่อเช้าตนลืมปิดไฟห้องนอนเหรอ
เมื่อเข้าไปในห้องต้องชงักกับร่างสูงที่ยืนหันหลังให้เธออยู่
"คุณเป็นใคร"เสียงราบถามด้วยความรวดเร็ว
"ไม่ตกใจเลยสินะ"
คิ้วของหญิงสาวขใวดยิดหน่อย นึกแปลกใจตนเองที่ไม่ส่งเสียงร้องวี๊ดว๊ากเหมือนสาวคนอื่น
"ตอบไม่ตรงคำถาม"
ชายหนุ่มหันมาจ้องเธอพร้อมร้อยยิ้มที่นีน่าคิดว่ามันคงไม่ใช่เเค่ยิ้มทักทายเเน่นอน
"ฉันไม่ได้มาเพื่อให้เธอถามเเต่ฉันมาเพื่อเอาตัวเธอต่างหากสาวน้อย"
"คุณ!!"หญิงสาวยังพูดไม่ทันจบก็สัมผัสถึงว่ามีคนเดินมาข้างหลัง
ปึก
สาวน้อยร่างบางจับเเขนของชายคนนึงพร้อมเวี่ยงมาข้างหน้าพร้อมหักแขนชายคนนั้นเเล้วกดตัวลง
"หึ เก่งดีนิ่"
หญิงสาวปรายตามองชายที่ยืนจ้องหน้าเธออยู่เล็กน้อยก่อนจะชักปืนจากกางเกงชายฉกรรจ์ออกมาจ่อปืนคู่
"ฉันไม่รู้ว่าคุณต้องการอะไรเเละเข้ามาทำเเต่ฉันว่าตอนนี้คุณควรออกไปซ่ะ!"
ใบหน้าเล็กมองเขาอย่างนิ่งๆ
ชายรูปร่างสูงเหมือนนายเเบบใบหน้าหล่อเหลาขาวยาวของเขาก้าวเข้ามาช้าๆ ต่างกับหญิงสาวที่ถอยหลังช้าๆ
"คงลืมหมดเเล้วสินะ"
"....."
"เธอไม่เคยสงสัยเหรอสร้อยเส้นนั้นน่ะเธอใส่คอไว้ทำไม?"
ร่างบางชะงักก่อนได้ยินเสียงในส่วนประสาทของตน
"น่ารักษาสร้อยให้เหมือนเป็นชีวิตของลูกนะ"
"โอ้ย!หัวฉัน"
ร่างบางสุดลงกับพื้นกะทันหัน ความเจ็บปวดเเล่นเข้าสู่ส่สวนประสาททันที
"เเม่รักลูกที่สุด"
"ค่ะน่าก็รักแม่ที่สุด"
อึก!
เมื่อร่างบางสุดลงชายหนุ่มพยักหน้าสั่งการให้ลูกน้องทำงานต่อ
ปึก
ชายใส่ชุดสูทสีดำดูท่าทางจะเป็นมือขวาของเขาใช้มือสับคอเธอสุดท้ายร่างบางก็สลบไป
"ให้พาไปที่ไหนครับ?"
"คฤหาสน์"
เมื่อเป็นดังนั้นลูกน้องอุ้มร่างบางขึ้นรถเเล้วสตารท์รถออกไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments