หวนรักคืนความทรงจำมาเฟีย
"น่ารับปากแม่กับพ่อนะรักษาสร้อยเส้นนี้ให้เหมือนชีวิตของลูกนะ"
เสียงหญิงสาวพูดกับลูกตยเองด้วยทีท่าอาลัยอาวร
"แม่คะ ทำไมเเม่เลือดออก"
"อึก"
"เกรซเราไม่มีเวลาเเล้วเเยกกันตรงนี้เลย"
เมื่อเสียงผู้ชายสั่งการจบลูกน้องชุดสูทสีดำเดินมาเเยกตัวเด็กน้อยออกจากแม่เสียงเรียกของ คนเป็นเเม่เเถบขาดใจ
"น่า!ฮึก"
"แม่!!เเม่เกรซ!!"
เฮือก!!
"ฝันไปเหรอ?"
หญิงสาวสดุ้งตื่นด้วยความงุนงงและยังคงตกใจเล็กน้อยเเต่ทว่ากับคิดอะไรได้ไม่นานขาเรียวยาวก้าวลงจากเตียง
เข้าห้องน้ำทำธุระกิจประจำวันเพื่อไปมหาลัย
เอี๊ยด!!
เสียงรถเมล์จอดสนิทก่อนจะมีคนเดินลงมาหน้าป้ายเพื่อสลับเปลี่ยนให้กับคนที่ขึ้นไป
ขาเรียวขาวก้าวขึ้นรถเมล์กระโปรงมหาลัยทรงเอบ่งบอกถึงรูปร่างที่สละสวยผมยาวมัดรวบเป็นหางม้าปลิว
สายตาต่างจับจ้องใบหน้าหญิงสาวที่เพิ่งก้าวขึ้นรถมา
ติ๊ง!
เสียงข้อความสั่นเตือนทำให้หญิงสาวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คข้อความ
เป็นเพื่อนสาวของเธอส่งโลเคชั่นร้านอาหารมาพร้อมกับข้อความ
"เจอกันนะนีน่าเดี๋ยวเลี้ยงข้าวเช้า"
สายตาเหลือบมองเวลา8.00น. สมองคิดทบทวนก่อนปรายนิ้วพิมตอบตกลง
นั่งรถเมล์ได้ไม่นานก็ถึงป้ายที่เธอต้องลงจอด
เมื่อเดินลงรถ ก็มุ่งตรงไปยังร้านอาหารที่เพื่อนสาวส่งโลเคชั่นมา
กริ๊ง!
เสียงเปิดประตูพร้อมหญิงสาวสะพายกระเป๋าเป้ปรายตามองหาเพื่อสาว ที่ตอนนี้กำลังโบกมือเป็นนัยๆว่าอยู่ตรงนี้
นีน่าไม่รอช้าพุ่งตรงไปหาเพื่อนสาวทันที
"คิดไงถึงเลี้ยงเนี่ย"
"ศุกร์นี้วันเกิดเจน่ะ จะให้ช่วยพาไปห้างเลือกของขวัญหน่อย"
"อือ เดี๋ยวฉันไปซื้อด้วยก็ได้"
เมื่อสิ้นคำพูดของนี่น่าจบเพื่อนสาวเรียกพนักงานสั่งอาหาร
9.00น.
เป็นเวลาเรียนของสาวๆทั้งสอง สองนิ้วนั่งมองครุ่นคิดพลางหันไปทางหน้าต่าง
"แม่เกรซ"ทำไมถึงเรียกว่าเเม่หล่ะ
นีน่าพูดพลางหันมาฟังอาจารย์พูดต่อพยายามลืมความฝันนั้น
ตอนเย็น
เธอเดินทางกลับคอนโดด้วยรถเมล์ตามปกติ เมื่อรถเมล์ลงจอดก็เดินเท้าป่าวมาอีกหน่อยก็ถึงคอนโด
เห็นรถสปอร์ตกับชายฉกรรจ์หลายคนยืนล้อมรอบ ดูน่ากลัว
เเต่นีน่ากลับเดินเข้าคอนโดปกติ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments